Interpretacja indywidualna z dnia 14 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.486.2024.2.AWO

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na budowę budynku gospodarczego wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 16 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 8 lipca 2024 r. (wpływ 8 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest handel detaliczny (...) w sklepie stacjonarnym oraz handel internetowy. Prowadzi Pan podatkową książkę przychodów i rozchodów, płaci Pan podatek liniowy. Handel prowadzi Pan w wynajmowanym lokalu o powierzchni użytkowej wynoszącej (około): (...) m².

W związku z rozwojem Pana firmy i sukcesywnym zwiększaniem zatowarowania, zamierza Pan wybudować na działce budowlanej - stanowiącej Pana własność prywatną - budynek gospodarczy wolnostojący o powierzchni użytkowej do: (...) m², niezwiązany z budynkiem mieszkalnym znajdującym się na tej samej działce.

W budynku tym, zamierza Pan stworzyć biuro, wygospodarować miejsce na samochód firmowy oraz zamierza Pan przechowywać towar handlowy niemieszczący się w sklepie stacjonarnym.

Budynek będzie Pan wykorzystywał na potrzeby prowadzonej działalności w okresie znacznie dłuższym niż jeden rok. Wszystkie wydatki ponoszone na wybudowanie budynku gospodarczego będą udokumentowane fakturami.

Po zakończeniu inwestycji, zamierza Pan wprowadzić budynek na stan środków trwałych jako budynek niemieszkalny i amortyzować.

W uzupełnieniu wniosku - w odpowiedzi na następujące pytania - doprecyzował Pan natomiast, że:

–Czy budynek będzie stanowił Pana własność/współwłasność?

Tak, będzie stanowił Pana własność.

–Czy zwrot na dzień „wprowadzenia na stan środków trwałych” mamy rozumieć, że budynek zostanie przyjęty do używania?

Tak, po zakończeniu budowy.

–Czy wprowadzi Pan budynek do ewidencji środków trwałych?

Tak, po zakończeniu budowy zamierza Pan wprowadzić budynek do ewidencji środków trwałych i amortyzować.

–Czy na dzień „wprowadzenia na stan środków trwałych” budynek będzie kompletny i zdatny do użytku?

Tak, na dzień wprowadzenia na stan środków trwałych, budynek będzie kompletny i zdatny do użytku.

–Czy budynek będzie trwale związany z gruntem?

Tak.

–Jak nieruchomość (budynek) zostanie zaklasyfikowany wg Polskiej klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Rozporządzenie Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - PKOB)?

PKOB: 127 - Pozostałe budynki niemieszkalne.

–Czy wydatki na budowę opisanego budynku były/są/będą poniesione przez Pana?

Tak, ze środków pozyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej, ewentualnie ze środków pozyskanych w ramach kredytu bankowego obrotowego/inwestycyjnego.

–Czy wydatki na budowę budynku nie zostały/zostaną Panu zwrócone?

Nie.

–Czy wydatki na budowę „budynku gospodarczego” nie obejmowały/nie obejmują/nie będą obejmować:

–wartości własnej pracy Pana, Pana małżonki/małoletnich dzieci?

–kosztów ogólnych zarządu?

–kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania?

Nie.

Pytanie

Czy w zaistniałej sytuacji ma Pan prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów - poprzez odpisy amortyzacyjne - poniesionych wydatków na budowę budynku gospodarczego wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności?

Pana stanowisko w sprawie przedstawione w uzupełnieniu wniosku

Uważa Pan, że zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie miał Pan prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od budynku gospodarczego wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności, który stanowi Pana własność oraz został wybudowany na Pana gruncie, a budowa została sfinansowana ze środków własnych pozyskanych z prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślił Pan, że główny cel budowy budynku gospodarczego to przeznaczenie jego pomieszczeń na przechowywanie towaru handlowego oraz organizację biura w okresie powyżej jednego roku, dlatego uważa Pan za prawidłowe zaliczenie do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od budynku gospodarczego wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności, stanowiącego środek trwały w firmie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez Podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

–został poniesiony przez Podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność Podatnika przez osoby inne niż Podatnik),

–jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została Podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

–pozostaje w związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą,

–poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

–został właściwie udokumentowany,

–nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów wskazanej ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Co jednak istotne, na podstawie art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z przytoczonego przepisu wynika więc, że środki trwałe podlegają amortyzacji, o ile spełniają następujące warunki:

–stanowią własność lub współwłasność Podatnika,

–są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

–przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

–są wykorzystywane przez podatnika m.in. na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Zauważam, że definicja środków trwałych została przez ustawodawcę opisana poprzez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu podanych w przepisie (art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) warunków uznać można za środki trwałe podlegające amortyzacji oraz w odesłaniu do art. 22c tej ustawy, w którym to wymieniono składniki majątku uznawane m.in. za środki trwałe, ale niepodlegające amortyzacji.

Treść art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesądza bowiem, że:

Amortyzacji nie podlegają:

1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,

2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy,

3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne,

4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,

5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności

- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Skoro - w uzupełnieniu wniosku - zaznaczył Pan, że budynek (stosownie do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (rozporządzenie Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - PKOB)) zostanie sklasyfikowany pod symbolem: 127 - Pozostałe budynki niemieszkalne, to norma zawarta w treści art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie miała zastosowania do opisanych przez Pana okoliczności.

Podkreślam zatem, że napodstawie art. 22d ust. 1 i 2 wskazanej wyżej ustawy:

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Ustęp pierwszy (art. 22d ust. 1 tej ustawy), do którego odsyła powyższa norma dotyczy wyłącznie następujących przypadków:

Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a‑22o, z uwzględnieniem art. 23.

Artykuł 22i ust. 1 analizowanej ustawy wskazuje natomiast, że:

Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z tym przepisem - art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Warto również podkreślić, że ustęp drugi tego artykułu (art. 22h ust. 2 wskazanej wyżej ustawy) przesądza natomiast, że:

Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Okoliczności przedstawionego przez Pana zdarzenia przyszłego są następujące:

–zamierza Pan wybudować na działce budowlanej - stanowiącej Pana własność - budynek gospodarczy,

–budynek będzie stanowił Pana własność, będzie trwale związany z gruntem oraz nie będzie związany z budynkiem mieszkalnym znajdującym się na tej samej działce)

–po zakończeniu budowy zamierza Pan wprowadzić budynek do ewidencji środków trwałych i amortyzować,

–budynek będzie Pan wykorzystywał na potrzeby prowadzonej działalności w okresie znacznie dłuższym niż jeden rok,

–na dzień wprowadzenia na stan środków trwałych budynek będzie kompletny i zdatny do użytku,

–wydatki na budowę budynku:

–nie zostały/nie zostaną Panu zwrócone,

–nie obejmowały/nie obejmują/nie będą obejmować:

–wartości własnej pracy Pana, Pana małżonki/małoletnich dzieci,

–kosztów ogólnych zarządu,

–kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zaznaczam więc, że świetle art. 22g ust. 1 pkt 2 cytowanej wyżej ustawy:

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

Natomiast zgodnie z art. 22g ust. 4 tej ustawy:

Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W przypadkach, o którym stanowi 22g ust. 9 wskazanej powyżej ustawy:

Jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w ust. 8, przez biegłego, powołanego przez podatnika.

Mając na uwadze przedstawione przez Pana okoliczności sprawy stwierdzam więc, że wydatki poniesione przez Pana na budowę opisanego budynku gospodarczego, którymi zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 w związku z art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być (zużyte do wytworzenia środków trwałych):

–rzeczowe składniki majątku,

–wykorzystane usługi obce,

–koszty wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, oraz

–inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych

- będą powiększały wartość początkową środka trwałego, którym będzie wskazany przez Pana budynek gospodarczy. Od ustalonej przez Pana - w wyżej wskazany sposób - wartości początkowej tego środka trwałego, będzie Pan mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych (zgodnie z wybraną przez Pana metodą amortyzacji podatkowej), które stanowić będą koszt podatkowy prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Z wyżej wskazanych powodów, Pana stanowisko uznaję więc za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Końcowo zaznaczam, że:

–przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Nie prowadzimy również postępowania dowodowego. Z wyżej wskazanych powodów, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku,

–niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o prawidłowości dokonanej przez Pana klasyfikacji na gruncie rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych,

–Pana intencją było otrzymanie interpretacji indywidualnej w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego (cześć E formularza ORD-IN).

Z uwagi na sposób sformułowania przez Pana pytania podatkowego podkreślam, że przedstawiany przez Pana zakres żądania (zadane pytanie) zakreśla granice w jakich możemy wydać interpretację indywidualną. Niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Pana przedmiotu wniosku, a więc ujęcia w kosztach podatkowych (poprzez odpisy amortyzacyjne) wydatków, które mają zostać przez Pana poniesione na budowę budynku gospodarczego wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a,

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).