Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4015.75.2024.2.PB
W zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po bracie.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 29 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po bracie. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem (wpływ 30 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W dniu 28 listopada 2020 r. w C. zmarł Pani brat B. S.. Pani brat zamieszkiwał na stałe w Stanach Zjednoczonych. W skład spadku po Pani bracie wchodziła nieruchomość, która zgodnie z obowiązującymi na terenie USA przepisami została zbyta. Łącznie w spadku otrzymała Pani 296 161,05 $ dolarów. Po potrąceniu kosztów związanych z prowadzonym postępowaniem (koszty zarządu, sprzedaży majątku oraz koszty prawnika) otrzymała Pani równowartość kwoty 215 274,08 $, które zostały wpłacone na Pani polski rachunek. W związku z faktem, że postępowanie spadkowe zostało przeprowadzone przez kancelarię prawną ze Stanów Zjednoczonych, wiedzę o wysokości majątku jaki Pani odziedziczyła uzyskała Pani 1 lutego 2024 r., z chwilą otrzymania zawiadomienia oraz przelewu środków na rachunek bankowy.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
W dniu śmierci Pani brata była Pani obywatelem Polski i zamieszkiwała Pani na terenie Polski.
Zgodnie z informacją jaką Pani posiada w stanie (…) przeprowadzona została procedura dziedziczenia ustawowego zwanego „administration proceedings.” W szczególności Pani brat nie pozostawił testamentu i przy braku dzieci stała się Pani jedyną spadkobierczynią. Sąd ustalił porządek dziedziczenia i powołał administratora spadku, którego zadaniem było rozporządzenie masą spadkową, opłacenie wszystkich rachunków i podatków, a następnie złożenie do sądu petycji, w której wnioskuje o zamknięcie postępowania. Po uzyskaniu decyzji sądu zatwierdzającej zamknięcie postępowania, równocześnie z wypłatą środków, a dokładniej z momentem rozdysponowania spadku pomiędzy spadkobierców oraz złożeniem rozliczenia zarządu majątkiem spadkowym, następuje koniec postępowania spadkowego. W ocenie podatnika otrzymanie środków jest równoznaczne z zakończeniem postępowania i jednoznacznym określeniem Pani tytułu do bycia spadkobiercą i zakresu spadkobrania.
Sąd wydaje postanowienie o ustaleniu dziedziczenia, ale jest to jedna z czynności w postępowaniu spadkowym. Procedura kończy się z chwilą rozliczenia masy spadkowej. Spadkobierca otrzymuje środki z masy spadkowej i to jest jedną z przesłanek (rozliczenie administratora spadku) do zamknięcia postępowania. Postępowanie kończy się z chwilą rozliczenia administratora, który otrzymuje wynagrodzenie związane z dokonanymi czynnościami. Na wcześniejszych etapach postępowania strony nie mają jednoznacznej wiedzy jakie środki zostaną im przekazane z masy spadkowej, a samo postępowanie rozpoczyna się od określenia kręgu spadkobierców i kończy się na rozliczeniu przez administratora spadku środków masy spadkowej. Postępowanie jest mniej sformalizowane niż to w Polsce, a jednocześnie w jego trakcie dochodzi już do rozliczenia masy spadkowej. PytanieCzy w związku z otrzymaniem informacji o nabyciu spadku 1 lutego 2020 r. (winno być: 1 lutego 2024 r.), termin do złożenia zgłoszenia, o którym mowa w art. 4a ust. 1, stosuje się do podatnika, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, w niniejszym przypadku otrzymując pismo z kancelarii prawnej? Pani stanowisko w sprawie Pani zdaniem, zgodnie z art. 4 ust. 2 (winno być: art. 4a ust. 2) ustawy o podatku od spadków i darowizn termin na złożenie deklaracji biegnie od dnia otrzymania informacji o przedmiocie i wartości spadku to jest 1 lutego 2024 r. albowiem spadkobierca nie miał wcześniej wiedzy o wartości jaką winien zadeklarować Naczelnikowi Urzędu Skarbowego.Ocena stanowiska Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe. Uzasadnienie interpretacji indywidualnejZgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.
Spadek (dziedziczenie) jest instytucją uregulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061).
W myśl art. 922 § 1 tej ustawy:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Zgodnie z art. 924 ww. ustawy:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Jak wynika z treści art. 925 Kodeksu cywilnego:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzi ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Innymi słowy spadkobierca nabywa spadek w stanie istniejącym w chwili jego otwarcia (a zatem w chwili śmierci spadkodawcy). Masę spadkową stanowi zatem majątek, który spadkodawca posiadał w chwili śmierci.
W myśl art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z powyższym spadkobierca, który w chwili otwarcia spadku był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytej własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz od nabytej własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą.
W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
Stosownie zaś do treści art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.
W myśl art. 6 ust. 4 cyt. ustawy:
Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.
Zgodnie zatem z ww. przepisami obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia z chwilą przyjęcia spadku lub jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, z chwilą sporządzenia pisma.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.
Na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy:
Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów.
Stosownie natomiast do art. 8 ust. 3 ww. ustawy:
Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.
Stosownie do art. 9 ust. 1 i 2 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:
1)36 120 zł − jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
2)27 090 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
3)5733 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.
Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.
Art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że:
Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. ustawy:
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.
W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy:
Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2)do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3)do grupy III – innych nabywców.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn w związku z § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 czerwca 2023 r. w sprawie ustalenia kwot wartości rzeczy i praw majątkowych zwolnionych od podatku od spadków i darowizn i niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem oraz skal podatkowych, według których oblicza się ten podatek (Dz.U. z 2023 r. poz. 1226):
Podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, według następujących skal:
Kwoty nadwyżki w zł | ||
ponad | do | |
1) od nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej | ||
11 833 | 3% | |
11 833 | 23 665 | 355 zł i 5% od nadwyżki ponad 11 833 zł |
23 665 | 946 zł 60 gr i 7% od nadwyżki ponad 23 665 zł | |
2) od nabywców zaliczonych do II grupy podatkowej | ||
11 833 | 7% | |
11 833 | 23 665 | 828zł 40 gr i 9% od nadwyżki ponad 11 833 zł |
23 665 | 1893 zł 30 gr i 12% od nadwyżki ponad 23 665 zł | |
3) od nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej | ||
11 833 | 12% | |
11 833 | 23 665 | 1420 zł i 16% od nadwyżki ponad 11 833 zł |
23 665 | 3313 zł 20 gr i 20% od nadwyżki ponad 23 665 zł |
Niezależnie od powyższego, ustawodawca przewidział zwolnienie podmiotowe w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Zgodnie z ww. art. 4a ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy:
Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.
Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. poz. 2060).
Na podstawie art. 4a ust. 2 ww. ustawy:
Jeżeli nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie terminów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 1a, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, gdy nabywca zgłosi te rzeczy lub prawa majątkowe naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu, oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu.
Z opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że 28 listopada 2020 r. w C. zmarł Pani brat B. S., który zamieszkiwał na stałe w Stanach Zjednoczonych. W dniu śmierci Pani brata była Pani obywatelem Polski i zamieszkiwała Pani na terenie Polski. W skład spadku po Pani bracie wchodziła nieruchomość, która zgodnie z obowiązującymi na terenie USA przepisami została zbyta. Łącznie w spadku otrzymała Pani 296 161,05 $ dolarów. Po potrąceniu kosztów związanych z prowadzonym postępowaniem (koszty zarządu, sprzedaży majątku oraz koszty prawnika) otrzymała Pani równowartość kwoty 215 274,08 $, które zostały wpłacone na Pani polski rachunek. W związku z faktem, że postępowanie spadkowe zostało przeprowadzone przez kancelarię prawną ze Stanów Zjednoczonych, wiedzę o wysokości majątku jaki Pani odziedziczyła uzyskała Pani 1 lutego 2024 r., z chwilą otrzymania zawiadomienia oraz przelewu środków na rachunek bankowy. W stanie (…) przeprowadzona została procedura dziedziczenia ustawowego zwanego „administration proceedings.” Pani brat nie pozostawił testamentu i przy braku dzieci stała się Pani jedyną spadkobierczynią. Sąd ustalił porządek dziedziczenia i powołał administratora spadku. Po uzyskaniu decyzji sądu zatwierdzającej zamknięcie postępowania, równocześnie z wypłatą środków, a dokładniej z momentem rozdysponowania spadku pomiędzy spadkobierców oraz złożeniem rozliczenia zarządu majątkiem spadkowym, następuje koniec postępowania spadkowego. Pani zdaniem otrzymanie środków jest równoznaczne z zakończeniem postępowania i jednoznacznym określeniem Pani tytułu do bycia spadkobiercą i zakresu spadkobrania. Sąd wydaje postanowienie o ustaleniu dziedziczenia, ale jest to jedna z czynności w postępowaniu spadkowym. Postępowanie kończy się z chwilą rozliczenia administratora, który otrzymuje wynagrodzenie związane z dokonanymi czynnościami. Na wcześniejszych etapach postępowania strony nie mają jednoznacznej wiedzy jakie środki zostaną im przekazane z masy spadkowej, a samo postępowanie rozpoczyna się od określenia kręgu spadkobierców i kończy się na rozliczeniu przez administratora spadku środków masy spadkowej.
Przechodząc do kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego wskazać należy, iż w świetle art. 6 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 6 ust. 4 ustawy obowiązek podatkowy – jak wynika z opisu stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia – powstał dla Pani w momencie uprawomocnienia się postanowienia sądu o ustaleniu dziedziczenia. W niniejszej sprawie należy bowiem odróżnić otrzymanie przez Panią konkretnej kwoty pieniężnej wynikającej ze spadku od prawomocnego orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie przez Panią spadku po bracie – postanowienia sądu o ustaleniu dziedziczenia.
Z art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia 6-cio miesięczny termin na zgłoszenie nabycia należy liczyć od dnia uprawomocnienia orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku. W Pani sytuacji ww. 6-cio miesięczny termin liczyć należy zatem od dnia uprawomocnienia się postanowienia o ustaleniu dziedziczenia, które stanowi odpowiednik orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.
Brak wiedzy o ostatecznej wartości majątku, jaki Pani odziedziczyła, jak również fakt późniejszego wpływu na Pani konto środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży masy spadkowej nie zwalniał Panią bowiem z obowiązku zgłoszenia jego istnienia w wymaganym terminie.
Nie można zgodzić się z Pani stanowiskiem, że zgodnie z art. 4a ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn termin na złożenie deklaracji biegnie od dnia otrzymania informacji o przedmiocie i wartości spadku to jest 1 lutego 2024 r. albowiem spadkobierca nie miał wcześniej wiedzy o wartości jaką winien zadeklarować Naczelnikowi Urzędu Skarbowego. W Pani sytuacji posiadała Pani wiedzę o istnieniu masy spadkowej, jednak nie złożyła Pani zgłoszenia o nabyciu rzeczy i praw majątkowych do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w ciągu 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego na formularzu SD-Z2, gdyż nie znała Pani jej wartości. Jak wyjaśniono powyżej brak skonkretyzowanej wartości masy spadkowej nie zwalniał Pani z obowiązku zgłoszenia jej istnienia w wymaganym terminie w celu dochowania warunków do zastosowania zwolnienia.
Reasumując, jeżeli w istocie w ciągu 6 miesięcy od dnia uprawomocniania się postanowienia sądu o ustaleniu dziedziczenia nie złożyła Pani zgłoszenia SD-Z2, to jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn, gdyż z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie może skorzystać Pani ze zwolnienia z opodatkowania. Ciąży na Pani obowiązek złożenia zeznania o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-3 określonym przez Ministra Finansów wrozporządzeniu z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 2068).
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).