Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 6 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.337.2024.2.EW

Uznanie, że w związku ze sprzedażą 11 niezabudowanych działek wydzielonych z działki nie będzie pani działała w charakterze podatnika podatku VAT oraz transakcja ta nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że w związku ze sprzedażą 11 niezabudowanych działek wydzielonych z działki nr 1 nie będzie pani działała w charakterze podatnika podatku VAT oraz transakcja ta nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Uzupełniła go Pani pismem z 31 lipca 2024 r. (wpływ 2 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni utrzymuje się z pracy na etacie niepowiązanej z handlem nieruchomościami.

Od 2013 r. Wnioskodawczyni jest właścicielem działki nr 1 i działki nr 2 zapisanej w księdze wieczystej numer (…). W posiadanie nieruchomości Wnioskodawczyni weszła poprzez dopełnienie wszelkich formalności i przyjęcia spadku po śmierci ojca Wnioskodawczyni w 2023 r.

Po przejęciu spadku Wnioskodawczyni ogrodziła działkę nr 1. Działki te przez wszystkie lata nie były przedmiotem dzierżawy ani najmu. Do roku 2023 na działkach 1 i 2 było przeprowadzane cięcie trawy, a Wnioskodawczyni pobierała dopłaty. Działka była działką rolną, w 2018 r. został wydany dla niej plan zagospodarowania przestrzennego, działka została odrolniona i przekształcona w działkę budowlaną.

W czerwcu 2023 r. nastąpił ewidencyjny podział działki 1 na 14 mniejszych działek.

Na jednej z nowopowstałych działek znajduje się dom, który wymaga generalnego remontu. Dwa lata temu budynek został przekształcony na mieszkalny. Aktualnie do budynku doprowadzony jest prąd i woda. Zostało również rozpoczęte doprowadzenie gazu ale została podciągnięta tylko część przyłącza i na tą chwilę kończy się na innej działce, ale w przyszłości zostanie doprowadzony do budynku. Do pozostałych 12 działek nie doprowadzono żadnych mediów.

W czerwcu 2023 r. nastąpił podział działki na 14 mniejszych działek, każda z nich ma wielkość około 1000 m². Przy podziale zostały wytyczone 3 wewnętrzne drogi dojazdowe.

W 2023 r. Wnioskodawczyni sprzedała 2 z 14 działek i jeszcze 2 na początku 2024 r. Zakupu dokonali 4 niezależni od siebie Kupujący. Informacja o chęci sprzedaży działek ukazała się w ogłoszeniu na stronie internetowej oraz na działce został zamontowany baner z informacją o sprzedaży wraz z numerem telefonu do kontaktu.

Jedna działka została przepisana przez Wnioskodawczynię dla najstarszego pełnoletniego syna. Jeszcze jedna działka przeznaczona jest dla najmłodszego syna i przyszłości zostanie mu również przepisana.

Natomiast działka z budynkiem zostanie dalej własnością Wnioskodawczyni, ponieważ po remoncie planuje w nim zamieszkać na stałe.

W przyszłości Wnioskodawczyni planuje zbyć pozostałe 7 działek, ale na tę chwilę Wnioskodawczyni nie jest w stanie określić kiedy dokładnie to nastąpi.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Działki sprzedane w 2023 roku to: 3 i 4.

Działki sprzedane w 2024 roku to: 5 i 6.

Działki, które planuję sprzedać w przyszłości to: 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, w tym działki wytyczone pod drogi wewnętrzne to: 14, 15, 16.

Działka z budynkiem mieszkalnym, która pozostanie własnością Wnioskodawcy to 17.

Działki pozostawione dla synów to: 18 i 19.

Nie wykorzystywała Pani działek o nr 2 i 1 we własnej działalności gospodarczej, w tym do działalności rolniczej. Działki nr 1 i 2 od 2013 wykorzystywała Pani do celów prywatnych/osobistych - pobierała Pani dopłaty od państwa.

Podziału działki nr 1 na 14 mniejszych działek dokonała Pani ze względu na potrzebę upłynnienia części majątku rodzinnego w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych i finansowych swoich i swojej rodziny. Po rozwodzie w 2020 roku, Pani sytuacja materialna uległa pogorszeniu. Sprzedaż działek umożliwiła Pani rozpoczęcie remontu budynku znajdującego się na jednej z działek. Przyszła sprzedaż umożliwi dokończenie tego oraz pomoże zabezpieczyć Pani dzieci na przyszłość, a także zaspokoi inne Pani potrzeby i Pani rodziny. Działka została podzielona ponieważ, chciała Pani część z budynkiem przeznaczyć dla siebie, a część dla synów, po za tym nie było chętnych do zakupu całości. Okolica staje się miejscem coraz bardziej atrakcyjnym pod względem rekreacyjnym. Okoliczni ludzie wycofują się z rolnictwa. Poza tym mniejsze działki o charakterze budowlanym łatwiej jest sprzedać.

Nie występowała Pani o wydanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek nr 1 i 2. W 2013 roku wniosła Pani o odrolnienie działki. Odrolnienie działki nie jest możliwe bez uzyskania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dlatego też, pomimo, że nie wnioskowała Pani o jego wydanie, to w 2018 roku został on wydany przez odpowiedni urząd, działka została odrolniona i przekształcona w działkę budowlaną. Z Pani inicjatywy nastąpiło odrolnienie działek, w tym działki nr 1.

Nigdy nie była Pani rolnikiem i nie zamierza Pani nim być w przyszłości. Chciała Pani postawić tam dom od podstaw stąd wniosek o odrolnienie. Niestety przeliczyła się Pani z możliwościami finansowymi i nie miała Pani szans na wzięcie kredytu na tak dużą inwestycję. Po rozstaniu z mężem Pani sytuacja mieszkaniowa i materialna uległa znacznemu pogorszeniu. Długo zastanawiała się Pani jak wykorzystać pozostałość po ojcu. Początkowo chciała Pani działkę sprzedać w całości, ale nie było kupców. Postanowiła więc Pani podzielić działkę na mniejsze i spieniężyć część majątku.

Przed sprzedażą 4 działek w 2023 r. i 2024 r. zawarła Pani z ich nabywcami przedwstępne umowy sprzedaży, w których ustalone były warunki, od spełnienia których zależało zawarcie ostatecznych umów sprzedaży przenoszących własność danej działki. Warunkami tymi było zobowiązanie obu stron do zawarcia ostatecznej umowy, określenie kwoty do zapłaty przez Kupującego, określenie przedmiotu planowanej sprzedaży, oświadczenie o wpłaconym zadatku przez Kupującego oraz określenie kar umownych dla każdej ze stron. Nie udzielała Pani jednak Kupującym jakichkolwiek zgód, ani pełnomocnictw do działania w swoim imieniu i na moją rzecz w związku ze sprzedawaną działką.

Przed sprzedażą 4 działek nie udzieliła Pani Kupującym zgody na dysponowanie daną działką na cele budowlane.

Nie znani są Pani potencjalni nabywcy 7 działek, które planuje Pani sprzedać w przyszłości, na tą chwilę nie podejmuje Pani działań marketingowych, ale w przyszłości planuje Pani zamieścić ogłoszenia i postawić banner z napisem: „sprzedam i numerem telefonu”.

Przed sprzedażą pozostałych 7 działek wydzielonych z działki nr 1:

  • nie podejmowała Pani i nie podejmie Pani działań mających na celu podniesienia ich wartości,
  • nie wystąpiła Pani i nie wystąpi Pani z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych działek,
  • nie oddała Pani i nie zamierza Pani oddać działek w odpłatny najem bądź dzierżawę podmiotom trzecim,
  • na tą chwilę nie zawarła Pani, ale w przyszłości zawrze z potencjalnymi nabywcami przedwstępne umowy sprzedaży, w których ustalone będą warunki, od spełnienia których będzie zależało zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży przenoszącej własność tej działki, dla zabezpieczenia obu stron,
  • nie będzie natomiast udzielała Pani pełnomocnictw do działania w swoim imieniu i na Pani rzecz w związku ze sprzedawaną działką,
  • nie udzieliła Pani i nie będzie udzielała Pani w ramach umowy przedwstępnej potencjalnemu nabywcy zgody na dysponowanie daną działką na cele budowlane.

Pytania

1.Czy sprzedane działki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)?

2.Czy działki, które będą sprzedane w przyszłości będą objęte podatkiem od towarów i usług (VAT)?

3.Czy sprzedaż tych działek można uznać za działalność gospodarczą?

Pani stanowisko w sprawie

Działka nie została nabyta w celach prowadzenia działalności gospodarczej ani nie były na niej podejmowane żadne działania ulepszające jej stan. Nie były też względem działki ponoszone jakiekolwiek nakłady zwiększające jej wartość. Działka nie została też nabyta w celach handlowych z zamiarem odsprzedaży.

Decyzja o podziale i sprzedaży 4 pierwszych działek wynikała z potrzeby upłynnienia części majątku rodzinnego celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych i finansowych Wnioskodawczyni i jej rodziny.

Po rozstaniu się Wnioskodawczyni z mężem w 2016 r. i rozwodzie, który nastąpił dopiero w 2020 r. sytuacja materialna Wnioskodawczyni uległa pogorszeniu. Sprzedaż działek umożliwiła Wnioskodawczyni rozpoczęcie remontu budynku znajdującego się na jednej z działek. Przyszła sprzedaż umożliwi Wnioskodawczyni dokończenie remontu oraz pomoże zabezpieczyć dzieci Wnioskodawczyni na przyszłość oraz zaspokoi inne potrzeby Wnioskodawczyni i jej rodziny.

Działki przeznaczone na sprzedaż w przyszłości nie były i nie będą przez Wnioskodawczynię oddawane w dzierżawę ani najem, aby nabywca nie mógł uzyskać pewnych pozwoleń lub uzbroił część działki. Wnioskodawczyni też nie będzie podejmowała żadnych działań w zakresie uzbrojenia działek przed sprzedażą. Wnioskodawczyni nie będzie udzielała nabywcy pełnomocnictwa do podejmowania żadnych czynności cywilnoprawnych względem działek w swoim imieniu.

Działka została podzielona ponieważ Wnioskodawczyni chciała część z budynkiem przeznaczyć dla siebie, a część dla swoich synów, poza tym nie było chętnych do zakupu całości. Okolica staje się miejscem coraz bardziej atrakcyjnym pod względem rekreacyjnym. Okoliczni ludzie wycofują się z rolnictwa. Poza tym mniejsze działki o charakterze budowlanym łatwiej jest sprzedać.

Działka została ogrodzona po przejęciu spadku, aby nie zatarły się granice działki, a także żeby zabezpieczyć budynek. Stało się to zanim Wnioskodawczyni podjęła decyzję o podziale i sprzedaży działek, zatem zdaniem Wnioskodawczyni nie miało to charakteru podnoszenia wartości. Poza tym ogrodzenie biegnie tylko po pierwotnych granicach działki, pomiędzy wydzielonymi działkami nie ma żadnego ogrodzenia.

W 2018 r. został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawczyni nie składała wniosku o jego wydanie.

W 2013 r. Wnioskodawczyni wniosła o odrolnienie działki. Odrolnienie działki nie jest możliwe bez uzyskania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dlatego też, pomimo, że Wnioskodawczyni nie wnioskowała o jego wydanie to w 2018 r. został on wydany przez odpowiedni urząd, działka została odrolniona i przekształcona w działkę budowlaną. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego został wydany dla całej działki zanim Wnioskodawczyni podjęła decyzje o podziale i sprzedaży działek. W tym czasie Wnioskodawczyni zastanawiała się jak może wykorzystać pozostałość po ojcu. Nie było chętnych na zakup całej działki rolnej, więc Wnioskodawczyni chciała postawić tam dom od podstaw, stąd wniosek o odrolnienie działki. Niestety Wnioskodawczyni przeliczyła się z możliwościami finansowymi i nie miała szans na wzięcie kredytu na tak dużą inwestycję. Stąd też decyzja Wnioskodawczyni o wykorzystaniu już istniejącego budynku i jego remoncie, który pochłonie mniej nakładów finansowych niż budowa nowego domu.

Aby móc to zrealizować jak wspomniała już wcześniej Wnioskodawczyni powzięła decyzje o podziale działki i sprzedaży części majątku. Wytyczenie przy podziale trzech wewnętrznych dróg dojazdowych również nie miało mieć charakteru uatrakcyjnienia działek. Zgodnie z przepisami art. 93 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. nr 102 poz. 651 ze zm.) podział nieruchomości nie jest dopuszczalny jeżeli projektowanie do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej. Aby działki miały dostęp do drogi publicznej bez wytyczania dróg wewnętrznych działki musiałyby być duże lub długie i wąskie lub nieforemne. Zatem wytyczenie tych dróg wewnętrznych było podyktowane wytycznymi aktualnie istniejących przepisów. Nowopowstałe działki nie zostały również wyposażone w media. Podłączenie prądu i wody wynikało z prywatnych potrzeb Wnioskodawczyni, dlatego też zostały doprowadzone do budynku, który Wnioskodawczyni remontuje. Dla budynku zostało również rozpoczęte doprowadzenie instalacji gazowej. Przyłącze aktualnie znajduje się na innej działce. Długość przyłącza wynika z warunków umowy z dostawcą. Zostało wykonane przyłącze o maksymalnej długości. Każdy metr powyżej wiązał się z dodatkową opłatą, na co w tamtym momencie Wnioskodawczyni nie mogła sobie pozwolić. Nie jest to celowe działanie Wnioskodawczyni. Droga poprowadzenia instalacji gazowej została wytyczona przez firmę tym się zajmującą. Przede wszystkim ze względów finansowych przyłącze ma taką długość jaką określa umowa z dostawcą. Teraz po sprzedaży działek Wnioskodawczyni może i planuje wystąpić o nowe warunki przyłączenia do sieci gazowej, aby dokończyć podciągnięcie instalacji do swojego budynku.

Podsumowując poza działką z budynkiem przeznaczonym dla Wnioskodawczyni i poza tą jedną działką, na której znajduje się doprowadzona instalacja gazowa wszystkie pozostałe 12 działek są i będą bez dostępu do mediów. Okoliczni mieszkańcy nie byli zainteresowani zakupem również mniejszych działek, dlatego Wnioskodawczyni zmuszona była do postawienia na jednej z działek zwykłego baneru z hasłem „sprzedam” i numerem telefonu do kontaktu, który informował przejezdne osoby o możliwości zakupu. Wnioskodawczyni skorzystała również z zamieszczenia ogłoszenia na portalu internetowym.

Zdaniem Wnioskodawczyni były to czynności konieczne do zarządzania własnym majątkiem i umożliwiające samą sprzedaż i nie można tego nazwać zorganizowaną kampanią reklamową, ani szeroko rozwiniętym marketingiem. Wszystkie czynności związane z podziałem i sprzedażą działek miały charakter typowy dla rozporządzania własnym majątkiem. Podejmując działania takie jak wystąpienie o odrolnienie działki, związane z tym wydanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, wytyczenie wewnętrznych dróg dojazdowych, postawienie baneru czy udostępnienie oferty w Internecie nie były świadomym podnoszeniem wartości działek dla zwiększenia dochodu ze sprzedaży. Działania te były podyktowane niewiedzą Wnioskodawczyni w tym zakresie, wątpliwościami jak zagospodarować majątek rodzinny, a także wymaganiami prawnymi.

W ocenie Wnioskodawczyni zbycie przedmiotowych działek nabytych bez zamiaru odsprzedaży, stanowiących majątek osobisty, poprzedzone działaniami nie mającymi charakteru podnoszenia wartości nie stanowi działalności gospodarczej, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania sprzedaży działek nr 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 istotne jest czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży tego gruntu Sprzedająca podjęła lub podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania Sprzedającej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

We wniosku wskazała Pani, że:

  • od 2013 r. jest Pani właścicielem działki nr 1 i działki nr 2. W posiadanie nieruchomości weszła Pani poprzez dopełnienie wszelkich formalności i przyjęcia spadku po śmierci Pani ojca w 2023 r.;
  • po przejęciu spadku ogrodziła Pani działkę nr 1;
  • działki te przez wszystkie lata nie były przedmiotem dzierżawy ani najmu. Do roku 2023 na działkach 1 i 2 było przeprowadzane cięcie trawy, pobierała Pani tylko dopłaty;
  • w 2018 r. został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Nie składała Pani wniosku o jego wydanie;
  • miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego został wydany dla całej działki 1 zanim podjęła Pani decyzje o podziale i sprzedaży działek;
  • wytyczenie przy podziale trzech wewnętrznych dróg dojazdowych również nie miało mieć charakteru uatrakcyjnienia działek. Zgodnie z przepisami art. 93 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami podział nieruchomości nie jest dopuszczalny jeżeli projektowanie do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej. Wytyczenie tych dróg wewnętrznych było podyktowane wytycznymi aktualnie istniejących przepisów;
  • nowopowstałe działki nie zostały również wyposażone w media. Podłączenie prądu i wody wynikało z prywatnych Pani potrzeb, dlatego też zostały doprowadzone do budynku, który Pani remontuje. Dla budynku zostało również rozpoczęte doprowadzenie instalacji gazowej. Przyłącze aktualnie znajduje się na innej działce. Długość przyłącza wynika z warunków umowy z dostawcą. Zostało wykonane przyłącze o maksymalnej długości;
  • nigdy nie była Pani rolnikiem i nie zamierza Pani nim być w przyszłości;
  • przed sprzedażą 4 działek w 2023 r. i 2024 r. zawarła Pani z ich nabywcami przedwstępne umowy sprzedaży, w których ustalone były warunki, od spełnienia których zależało zawarcie ostatecznych umów sprzedaży przenoszących własność danej działki. Warunkami tymi było zobowiązanie obu stron do zawarcia ostatecznej umowy, określenie kwoty do zapłaty przez Kupującego, określenie przedmiotu planowanej sprzedaży, oświadczenie o wpłaconym zadatku przez Kupującego oraz określenie kar umownych dla każdej ze stron. Nie udzielała Pani jednak Kupującym jakichkolwiek zgód, ani pełnomocnictw do działania w swoim imieniu i na moją rzecz w związku ze sprzedawaną działką;
  • przed sprzedażą 4 działek nie udzieliła Pani Kupującym zgody na dysponowanie daną działką na cele budowlane;
  • nie znani są Pani potencjalni nabywcy 7 działek, które planuje Pani sprzedać w przyszłości, na tą chwilę nie podejmuje Pani działań marketingowych, ale w przyszłości planuje Pani zamieścić ogłoszenia i postawić banner z napisem: „sprzedam i numerem telefonu”;
  • przed sprzedażą pozostałych 7 działek wydzielonych z działki nr 1:
  • nie podejmowała Pani i nie podejmie Pani działań mających na celu podniesienia ich wartości,
  • nie wystąpiła Pani i nie wystąpi Pani z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych działek,
  • nie oddała Pani i nie zamierza Pani oddać działek w odpłatny najem bądź dzierżawę podmiotom trzecim,
  • na tą chwilę nie zawarła Pani, ale w przyszłości zawrze z potencjalnymi nabywcami przedwstępne umowy sprzedaży, w których ustalone będą warunki, od spełnienia których będzie zależało zawarcie ostatecznej umowy sprzedaży przenoszącej własność tej działki, dla zabezpieczenia obu stron,
  • nie będzie natomiast udzielała Pani pełnomocnictw do działania w swoim imieniu i na Pani rzecz w związku ze sprzedawaną działką,
  • nie udzieliła Pani i nie będzie udzielała Pani w ramach umowy przedwstępnej potencjalnemu nabywcy zgody na dysponowanie daną działką na cele budowlane.

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy jest Pani z tytułu sprzedaży 4 działek podatnikiem podatku od towarów i usług oraz czy będzie Pani z tytułu odpłatnego zbycia 7 działek podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga zatem oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Należy więc ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek Sprzedająca będzie spełniać przesłanki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług, tj. czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania opisanej sprzedaży podjęła i  podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania Sprzedającej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że skala zaangażowania Sprzedającej w odniesieniu do sprzedaży działek, nie wykracza/wykroczy poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Sprzedającej w przedmiocie sprzedaży ww. działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił/wystąpi bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Sprzedającą opisanej nieruchomości wypełni przesłanki działalności gospodarczej.

Wskazała Pani, w posiadanie nieruchomości weszła Pani poprzez dopełnienie wszelkich formalności i przyjęcia spadku po śmierci Pani ojca w 2023 r. Decyzja o podziale i sprzedaży 4 pierwszych działek wynikała z potrzeby upłynnienia części majątku rodzinnego celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych i finansowych i Pani rodziny.

Ponadto wskazała Pani, że po rozstaniu się z mężem w 2016 r. i rozwodzie Pani sytuacja materialna uległa pogorszeniu. Sprzedaż działek umożliwiła Pani rozpoczęcie remontu budynku znajdującego się na jednej z działek. Przyszła sprzedaż umożliwi Pani dokończenie remontu oraz pomoże zabezpieczyć dzieci na przyszłość oraz zaspokoi inne potrzeby Pani potrzeby.

Działka została podzielona ponieważ chciała Pani część z budynkiem przeznaczyć dla siebie, a część dla swoich synów, poza tym nie było chętnych do zakupu całości.

W 2018 r. został wydany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Nie składała Pani wniosku o jego wydanie.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż działek nr 3, 4, 5, 6 oraz planowana przez Panią sprzedaż działek nr 7, 8, 9, 10, 11, 12 i 13, nie podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Sprzedającą za podatnika tego podatku.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, dokonując omawianych transakcji, będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek, a opisaną dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Pani stanowisko, zgodnie z którym sprzedaż działek 3, 4, 5, 6 oraz planowana przez Panią sprzedaż działek nr 7, 8, 9, 10, 11, 12 i 13 nie powinno być kwalifikowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, a w rezultacie nie działa/nie będzie działała Pani w charakterze podatników VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT, uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego w dniu zaistnienia zdarzenia i zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00