Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego dla osób powyżej 75 roku życia - Wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2024 r., sygn. I OSK 1511/23

Zwołując się na obowiązującą ustawę oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego, wywiązywanie się z obowiązków alimentacyjnych poprzez sprawowanie opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, nie może być z góry wykluczone jedynie na podstawie osiągnięcia przez wnioskodawcę pewnego wieku (np. 75 lat) i pobieranej emerytury.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Siegień (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 24 stycznia 2023 r., sygn. akt II SA/Łd 966/22 w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 15 września 2022 r., nr KO.441.257.2022 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżony wyrok, zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy R. z 1 sierpnia 2022 r., nr 4211.3.1079.ODM.ŚP.08.2022; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim na rzecz K. W. kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 24 stycznia 2023 r., sygn. akt II SA/Łd 966/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę K.W. (dalej również: "wnioskodawczyni", "skarżąca", "skarżąca kasacyjnie", "strona") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Piotrkowie Trybunalskim (dalej również: "organ odwoławczy", "organ II instancji", "SKO", "Kolegium") z 15 września 2022 r., nr KO.441.257.2022 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z 1 sierpnia 2022 r., nr 4211.3.1079.ODM.ŚP.08.2022, Wójt Gminy R. (dalej również: "Wójt", "organ I instancji"), na podstawie art. 1, art. 2, art. 3, art. 17, art. 20, art. 24 – 27, art. 30 i art. 32 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 615 ze zm., dalej: "uśr", "ustawa"), art. 104, art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2021 r., poz. 735 ze zm., dalej: "kpa"), odmówił wnioskodawczyni przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym mężem J.W. Wskazał przy tym, że strona nie spełnia żadnej przesłanki pozytywnej z art. 17 ust. 1 uśr, warunkującej ustalenie prawa do tej formy pomocy. Podniósł też brak wypełnienia dyspozycji art. 17 ust. 1b ustawy. Odnosząc się do stanu faktycznego sprawy, Wójt stwierdził, że w sytuacji statusu emeryta nie ma możliwości, by zaistniał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia lub jego niepodejmowaniem a sprawowaniem osobistej opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny (tu: mężem). Dodał, że pobierana przez skarżącą emerytura wraz z dodatkiem pielęgnacyjnym, powodują wykluczenie jej z kręgu osób aktywnych zawodowo a więc i uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego.