Wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 lipca 2024 r., sygn. I SA/Ke 201/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Asesor WSA Magdalena Stępniak (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lipca 2024 r. sprawy ze skargi P. w W. na decyzję Zarządu Województwa Świętokrzyskiego z dnia 28 lutego 2024 r. nr 336/24 w przedmiocie udzielenia ulgi oddala skargę.

Uzasadnienie

Zarząd Województwa Świętokrzyskiego decyzją nr 336/24 z 28 lutego 2024 r. (Instytucja Zarządzająca, IZ, zarząd) odmówił udzielenia P. W. (komitet) ulgi w postaci rozłożenia na raty zobowiązania określonego decyzją zarządu z 28 października 2020 r.

nr EFS-III.433.42.2019 utrzymaną w mocy decyzją tego organu z 4 sierpnia 2021 r. nr 106/21 (decyzja o zwrocie).

W uzasadnieniu wskazano, że strona 22 czerwca 2023 r. wystąpiła

z wnioskiem o udzielenie ulgi w spłacie zobowiązania. Wnioskodawca wniósł

o udzielenie mu pomocy de minimis w drodze rozłożenia na raty należności głównej - zobowiązania objętego upomnieniem nr 1 z 11.10.2022 wystosowanego z uwagi na ostateczną decyzję o zwrocie dofinansowania nr 106/21 z 4 sierpnia 2021 przekazanego na mocy umowy RPSW.09.02.02 26-0042/16 wysokości 325 937 zł na 60 równych rat płatnych do ostatniego każdego miesiąca Strona wskazała, że zobowiązanie z tytułu obowiązku zwrotu dofinansowania projektu powstało na skutek realizacji przez pracownika odpowiedzialnego za wykonanie zadań projektowych znamion czynów zabronionych polegających m.in.: na przywłaszczeniu środków przekazanych przez IZ na cele realizacji dofinansowanego projektu, fałszowaniu dokumentów projektowych oraz innych zabiegów oszukańczych, które doprowadziły do niezrealizowania założonych zadań i wskaźników projektowych, a także, że przeciwko wspomnianemu pracownikowi - D. T. toczy się kilka spraw karnych przed Sądem Rejonowym i Okręgowym w Kielcach, w których to postępowaniach Zarząd Województwa sprawuje rolę oskarżyciela posiłkowego. Strona podniosła, że działanie ww. pracownika doprowadziło do obowiązku zwrotu dofinansowania do projektów o charakterze społecznym, który skierowany był do grup społecznych o najsłabszej pozycji. Wnioskodawca wskazał, że jest realizatorem wielu programów finansowanych i współfinansowanych ze środków publicznych oraz utrzymuje się wyłącznie z dotacji, darowizn. Nie prowadzi działalności gospodarczej, a z sprawozdania finansowego wynika, że działalność nie przynosi żadnych dochodów od kilku lat przynosi stratę bilansową. W związku z tym strona stwierdziła, że nie jest w stanie jednorazowo wpłacić należności wynikających z upomnienia. Wskazała także, że interes prywatny komitetu jest w istocie tożsamy z interesem publicznym. Egzekwowanie należności z tytułu zwrotu dofinansowania w trybie jednorazowym lub egzekucyjnym spowoduje nieodwracalne skutki dla komitetu oraz dla "kilku tysięcy ludzi" korzystających z świadczonej przez ten podmiot pomocy. Zdaniem strony w wyniku takich działań zagrożone będą w szczególności programy pomocowe dla bezdomnych, wsparcie społeczne dla osób wykluczonych, niepełnosprawnych itp. Komitet podkreślił, że w trudnej sytuacji znalazł się bez swojej winy i konieczne jest ważąc obowiązki fiskalne z interesem publicznym