Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.399.2024.3.MSU

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży zabudowanej nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 31 maja 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży zabudowanej nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni w 2004 r. nabyła w … w Gminie …. nieruchomość rolną - niezabudowaną działkę gruntu numer 1 o powierzchni … ha. W latach 2005-2006 na gruncie został wzniesiony budynek mieszkalno-usługowy o powierzchni użytkowej … m². Część budynku (A m²) od 27 kwietnia 2007 r. nieprzerwanie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, świadcząc usługi gastronomiczne i noclegowe pod szyldem „…”. Pozostała część budynku (B m²) przeznaczona została na cele mieszkaniowe. Budynek w żadnej części nie został zaliczony do środków trwałych i nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych. W okresie budowy oraz w okresie użytkowania nie dokonywano nakładów remontowych zwiększających wartość budynku i nie odliczono podatku VAT od nakładów związanych ze wzniesieniem budynku. Wnioskodawczyni zamierza zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej oraz sprzedać całą wyżej opisaną nieruchomość. Pozyskane środki zamierza przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe.

W uzupełnieniu wniosku na poszczególne pytania:

1.Czy jest Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

2.Czy przedmiotowy budynek mieszkalno-usługowy znajdujący się na działce nr 1 jest budynkiem w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2024, poz. 725)?

3.Czy przedmiotowy budynek jest trwale związany z gruntem?

4.Od kiedy (proszę podać datę) część mieszkalna budynku była zajęta do użytkowania?

5.Czy część mieszkalna nieruchomości B m² była i jest przez Panią wykorzystywana wyłącznie do celów prywatnych – Pani celów mieszkalnych w ramach majątku osobistego?

6.Czy nieruchomość była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, użyczenia? Jeśli tak, to proszę wskazać:

7.Czy oddana w najem, dzierżawę, użyczenie była/jest cała nieruchomość, tj. część usługowa oraz część mieszkalna, czy tylko część nieruchomości? Proszę opisać.

8.Kiedy i na jaki okres została oddana w najem, dzierżawę, użyczenie? (należy wskazać dzień, miesiąc i rok obowiązywania umów)

9.Czy udostępnienie miało/ma charakter odpłatny, czy nieodpłatny?

wskazała Pani odpowiednio:

Ad. 1

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w okresie od 2 listopada 2007 r. Działalność ta, prowadzona pod numerem NIP …., nie dotyczyła obrotu ziemią ani innymi nieruchomościami, nie dotyczyła również usług towarzyszących obrotowi nieruchomości.

Ad. 2

Budynek mieszkalno-usługowy znajdujący się na działce nr 1 został zrealizowany na podstawie decyzji - pozwolenie na budowę nr ….. Starosty .….z dnia 19 kwietnia 2005 r. i spełnia wymogi przewidziane w prawie budowlanym dla budynków. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w …. wydał w dniu 31 maja 2007 r. potwierdzenie przyjęcia do użytkowania domu jednorodzinnego z barem gastronomicznym i stawu rybnego w ramach nowo tworzonego siedliska rolniczego.

Ad. 3

Przedmiotowy budynek jest trwale związany z gruntem.

Ad. 4

Część mieszkalna budynku była zajęta do użytkowania od dnia 31 maja 2007 r.

Ad. 5

Część mieszkalna nieruchomości jest wykorzystywana wyłącznie do celów prywatnych - celów mieszkalnych w ramach majątku osobistego.

Ad. 6

Nieruchomość nigdy nie była przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia.

Ad. 7

Nie dotyczy - nieruchomość ta nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani użyczenia.

Ad. 8

Nie dotyczy - nieruchomość ta nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani użyczenia.

Ad. 9

Nie dotyczy - nieruchomość ta nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani użyczenia.

Pytanie

(we wniosku postawione jako nr 1)

W związku z przedstawionym stanem faktycznym i planowaną sprzedażą zabudowanej działki nr 1 Wnioskodawczyni zwraca się z niniejszym wnioskiem celem ustalenia czy sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Stoi Pani na stanowisku, że sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalno-usługowym w realiach przedmiotowej sprawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ spełnione zostały warunki do zastosowania zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. z uwagi na okres jego użytkowania nastąpiło już jego pierwsze zasiedlenie rozumiane jako co najmniej 2 letni okres użytkowania budynku od daty jego zgłoszenia do użytkowania oraz że w okresie dwóch lat poprzedzających planowane zbycie nieruchomości nie ponoszono na nieruchomości nakładów przekraczających 30% wartości początkowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości lub udziału w nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy:

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą, istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo wskazania wymaga, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. W tym miejscu podkreślenia wymaga, że wprawdzie pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92, które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości (lub jej części) wyłącznie do celów osobistych.

Tym samym określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Ponadto z treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł również, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Tym samym stwierdzenia wymaga, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Zatem – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2004 r. nabyła Pani nieruchomość rolną - niezabudowaną działkę gruntu numer 1 o powierzchni …. ha. W latach 2005-2006 na gruncie został wzniesiony budynek mieszkalno-usługowy o powierzchni użytkowej …. m². Część budynku (A m²) od 27 kwietnia 2007 r. nieprzerwanie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Pozostała część budynku (B m²) przeznaczona została na cele mieszkaniowe. Część mieszkalna budynku była zajęta do użytkowania od dnia 31 maja 2007 r. Część mieszkalna nieruchomości jest wykorzystywana wyłącznie do celów prywatnych - celów mieszkalnych w ramach majątku osobistego.

Pani wątpliwości objęte pytaniem postawionym we wniosku dotyczą kwestii, czy sprzedaż opisanej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem należy ustalić, czy dla opisanej transakcji będzie Pani występowała w roli podatnika, a w konsekwencji, czy przedmiotowa dostawa części lub całego budynku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, sprzedaż budynku w części przeznaczonej na Pani potrzeby mieszkaniowe (B m²) będzie spełniała czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W odniesieniu do tej części budynku będzie korzystała Pani z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Jednocześnie wskazania wymaga, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa pozwala na stwierdzenie, że sprzedaż części budynku przeznaczonej na zaspokojenie Pani potrzeb mieszkaniowych B m² wraz z przynależnym gruntem, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży opisanej części nieruchomości, wystąpi Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Sprzedając tę część budynku będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Powyższe pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie sprzedaży nieruchomości, a dostawę tej części nieruchomości cech czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym, dokonując sprzedaży ww. części nieruchomości nie stanie się Pani podatnikiem podatku od towarów i usług, a czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem.

Natomiast inaczej przedstawia się sytuacja w związku ze sprzedażą pozostałej części budynku (A m²), która – jak Pani wskazała - od 27 kwietnia 2007 r. nieprzerwanie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Przy dostawie tej części budynku (A m²) wykorzystywanego do działalności gospodarczej wraz z przynależnym gruntem, spełnione będą przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, gdyż sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku wykorzystywanego przez Panią w działalności gospodarczej. W konsekwencji, dostawa części budynku (A m²) wykorzystywanego do działalności gospodarczej wraz z przynależnym gruntem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym oceniając całościowo Pani stanowisko, w którym wskazuje Pani, iż sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalno-usługowym w realiach przedmiotowej sprawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie objętym podatkiem od towarów i usług. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zaznaczam, że zakres przedmiotowy wniosku wyznacza przedstawione przez Panią pytanie. Tym samym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, tj. kwestia zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości, tj. zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).