Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.291.2024.2.SKJ
Zwolnienie od podatku dla świadczonych usług terapeutycznych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 12 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku dla świadczonych usług psychoterapeutycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 17 lipca 2024 r. - data wpływu 19 lipca 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Przedmiotem działalności są PKD 86.90.E oraz pomocniczo 85.59.B. Wnioskodawca obecnie nie jest czynnym podatnikiem VAT.
Wnioskodawca posiada tytuł zawodowy magistra oraz ukończył studia podyplomowe w zakresie psychologii społecznej, posiada ukończoną czteroletnią podyplomową Szkołę (…) - całościowe szkolenie w zakresie prowadzenia psychoterapii metodą humanistyczno- doświadczeniową zakończone egzaminem końcowym. Program szkoły obejmował 1450 godzin w ciągu czterech lat, w tym:
- 650 godzin teorii i praktyki psychoterapii,
- 150 godzin superwizji,
- 400 godzin praktyki klinicznej
- 250 godzin własnej psychoterapii.
Ukończone dwuletnie (…).
Program szkolenia obejmował:
I stopień - 184 godzin warsztatów i wykładów,
II stopień -136 godzin warsztatów, wykładów i super wizji.
Wnioskodawca posiada certyfikat psychoterapeuty wydany przez (…) oraz jest członkiem (…), oraz (…).
Ukończył zajęcia dokształcające z zakresu psychologii prowadzone przez wykładowcę akademickiego Uniwersytetu (…), które obejmowały następujące przedmioty:
- psychologia rozwojowa - 2 semestry,
- psychopatologia - 1 semestry,
- teoria osobowości - 1 semestr.
Wnioskodawca posiada staż kliniczny w (…) oraz współpracował (…) dla osób po kryzysach psychicznych. Ponadto Wnioskodawca nieustannie doskonali swoją wiedzę na szkoleniach specjalistycznych oraz pracę terapeutyczną poddaje regularnej superwizji.
Wnioskodawca wykonuje usługi terapeutyczne w prywatnym gabinecie oraz w Poradni (…), Ośrodku (…), Ośrodku (…).
Odbiorcami usług terapeutycznych są osoby dorosłe i młodzież, które przeżywają kryzysy psychiczne bądź posiadają zdiagnozowane przez lekarza psychiatrę różnego rodzaju zaburzenia ze wskazaniem podjęcia terapii. Usługi terapeutyczne, które Pani oferuje, polegają na zastosowaniu odpowiednich metod i narzędzi terapeutycznych do wspomagania leczenia chorób i zaburzeń psychicznych - zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe i fobie, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia osobowości, depresji, wypalenia zawodowego, myśli suicydalnych i rezygnacyjnych, zachowań autodestrukcyjnych, a także zaburzeń odżywiania, jak i w leczeniu traumy.
W 2024 roku Wnioskodawca planuje osiągnąć przychód z działalności (w całości będą to usługi wymienione powyżej) przekraczający kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2024 r. poz. 361 - dalej zwanej „uptu”).
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 3 lipca 2024 r. poniżej zamieszcza Pani odpowiedzi na pytania w zakresie uzupełnienia stanu faktycznego.
Na pytanie: czy posiada Pani status podmiotu leczniczego, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 799) oraz czy będące przedmiotem zapytania usługi terapeutyczne są/będą świadczone w ramach prowadzonej działalności leczniczej, wskazała Pani, że: Opisany zakres świadczonych usług mieści się w definicji z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2024 r. poz. 799), ponieważ wykonuje Pani usługi psychoterapii, czyli usługi w zakresie opieki medycznej, wspomagając klientów w ich procesie leczenia psychiatrycznego poprzez profilaktykę, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia psychicznego oraz stosuje indywidualne podejście do każdego klienta, dobierając metody i narzędzia, wraz z klientem planując indywidualny proces terapeutyczny. Natomiast działalność Wnioskodawcy nie jest działalnością podmiotu leczniczego.
Na pytanie: czy świadczy Pani/będzie świadczyła usługi terapeutyczne na rzecz podmiotów leczniczych, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, na terenie ich zakładów leczniczych, wskazała Pani, że: Zakres działalności przewiduje świadczenie usług on-line, jak i fizycznie na terenie zakładów. Za ośrodek leczniczy można uznać wymieniony we wniosku np. Ośrodek (…) (ośrodek świadczy usługi tylko on-line). W przyszłości Wnioskodawca uznaje za prawdopodobne, że będzie zawiązywać współpracę z innymi ośrodkami leczniczymi.
Na pytanie: czy usługi terapeutyczne są/będą wykonywane przez Panią w ramach zawodu psychologa; czy posiada Pani uprawnienia do wykonywania zawodu psychologa, wskazała Pani, że: Wnioskodawca nie może klasyfikować swoich usług w zakresie zawodu psychologa, gdyż działalność opisana we wniosku nie spełnia wytycznych przewidzianych dla tego zawodu w ustawie z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz.U.2019.0.1026). Wnioskodawca nie posiada uprawnień do wykonywania zawodu psychologa, ale spełnia warunki art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U.2022.0.2123 ze zm.) tj. spełnia warunki prowadzenia psychoterapii.
Na pytanie: czy jako osoba prowadząca terapie spełnia Pani warunki określone w § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 czerwca 2019 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień (t. j. Dz. U z 2019 r. poz. 1285 ze zm.), wskazała Pani, że: Wnioskodawca posiada tytuł zawodowy magistra, ukończył podyplomowe szkolenie oddziaływań psychoterapeutycznych i posiada zaświadczenie odbycia szkolenia. Wnioskodawca posiada kilkuletnie doświadczenie w pracy z pacjentami w zakresie psychoterapii oraz odbył staż kliniczny pod superwizją doświadczonego psychoterapeuty lub psychiatry w następujących podmiotach: Szpital (…), (…) Dom (…), Instytut (…). Swoją pracę poddaje regularnej superwizji przez certyfikowanego superwizora w celu zapewnienia wysokiej jakości świadczonych usług.
Przynależy do organizacji zawodowej skupiającej psychoterapeutów – (…).
Dodatkowo posiada ubezpieczenie OC zawodowe, które pokrywa ewentualne szkody wyrządzone pacjentom. Regularnie uczestniczy w szkoleniach, warsztatach i konferencjach w celu aktualizacji wiedzy i umiejętności. W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy warunki z § 2 pkt 5 wyżej wymienionego rozporządzenia są spełnione.
Na pytanie: czy jako osoba prowadząca terapie spełnia Pani warunki określone w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 917), wskazała Pani, że: Wnioskodawca posiada tytuł zawodowy magistra, ukończył podyplomowe szkolenie w wymiarze co najmniej 1200 godzin w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych (mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonego metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno-doświadczeniowej), posiada certyfikat (…) oraz ubiega się o certyfikat (…) oraz uczestniczy w superwizji psychoterapii i posiada zaświadczenie w tym zakresie wystawione przez superwizora psychoterapii. Wnioskodawca posiada kilkuletnie doświadczenie w pracy z pacjentami w zakresie psychoterapii oraz odbył staż kliniczny pod superwizją doświadczonego psychoterapeuty lub psychiatry w następujących podmiotach: Szpital (…), (…) Dom (…), Instytut (…). Swoją pracę poddaje regularnej superwizji przez certyfikowanego superwizora w celu zapewnienia wysokiej jakości świadczonych usług.
Przynależy do organizacji zawodowej skupiającej psychoterapeutów – (…).
Dodatkowo posiada ubezpieczenie OC zawodowe, które pokrywa ewentualne szkody wyrządzone pacjentom. Regularnie uczestniczy w szkoleniach, warsztatach i konferencjach w celu aktualizacji wiedzy i umiejętności.
Dlatego spełnia wymagania z art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2024 r. poz. 917)
Na pytanie: czy usługi terapeutyczne służą/będą służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu, poprawie zdrowia - jeśli tak, prosimy opisać w jaki sposób/w czym się to przejawia, wskazała Pani, że: Usługi psychoterapii służą powyższym celom. Ustawowe zadania w zakresie profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania i poprawy zdrowia psychicznego realizuje Pani poprzez różnorodne narzędzia, techniki i interwencje. W procesie psychoterapii zawsze uwzględnia Pani indywidualne potrzeby i problemy pacjenta, dobierając odpowiednie metody i narzędzia. Realizacja przejawia się w następujący sposób:
Profilaktyka.
- Edukacja pacjenta: Informowanie pacjenta o zdrowiu psychicznym, mechanizmach stresu, technikach radzenia sobie z trudnymi emocjami, lękiem, obniżeniem nastroju, zdrowych nawykach oraz znaczeniu zdrowego stylu życia.
- Rozwój umiejętności: Uczenie technik radzenia sobie ze stresem, asertywności, umiejętności interpersonalnych i zarządzania emocjami.
- Budowanie świadomości: Pomaganie pacjentowi w rozpoznawaniu wczesnych objawów problemów psychicznych i interwencja zanim stan pacjenta się pogorszy.
Zachowanie zdrowia psychicznego.
- Regularne sesje terapeutyczne: Zapewnienie pacjentowi stałego wsparcia emocjonalnego i psychicznego, co pomaga w utrzymaniu stabilności psychicznej.
- Psychoedukację: Przekazywanie pacjentowi wiedzy na temat zdrowia psychicznego, mechanizmów funkcjonowania psychiki oraz technik radzenia sobie z trudnościami. Może to obejmować naukę umiejętności interpersonalnych, technik zarządzania stresem, radzenia sobie z lękiem, czy sposobów poprawy samooceny.
Ratowanie zdrowia psychicznego.
W sytuacjach kryzysowych podejmuje Pani następujące działania:
- Interwencje kryzysowe: Szybkie i efektywne reagowanie na nagłe sytuacje, takie jak myśli samobójcze, ataki paniki, ciężka depresja czy inne sytuacje kryzysu psychicznego wymagające natychmiastowej interwencji. W razie potrzeby skierowanie pacjenta do odpowiednich służb medycznych.
- Bezpieczeństwo pacjenta: Zapewnienie bezpiecznego i wspierającego środowiska podczas sesji, gdzie pacjent może otwarcie mówić o swoich problemach i uczuciach bez obawy przed oceną. Przywracanie zdrowia psychicznego.
- Terapia indywidualna: Praca nad rozwiązaniem konkretnych problemów psychicznych poprzez sesje terapeutyczne dostosowane do potrzeb pacjenta. Tworzenie spersonalizowanych planów terapii, które są dostosowane do specyficznych potrzeb i sytuacji pacjenta.
- Rozwój umiejętności pacjenta: Praca z pacjentami nad rozwijaniem ich potencjału, umiejętności interpersonalnych, wzmacnianiem ich samooceny i poczucia własnej wartości. Pomoc pacjentom w identyfikowaniu i realizowaniu celów życiowych, co może prowadzić do większego poczucia spełnienia i satysfakcji.
Poprawa zdrowia psychicznego.
- Terapie długoterminowe: Praca nad głębszymi problemami emocjonalnymi i psychicznymi pacjenta, co prowadzi do trwałych zmian w jego funkcjonowaniu.
- Wsparcie rozwoju osobistego: Pomoc pacjentowi w rozwijaniu jego potencjału, umiejętności życiowych oraz realizacji osobistych celów. Na przykład, może to obejmować pracę nad poprawą asertywności, poczucia własnej wartości, pewności siebie, rozwijanie umiejętności komunikacyjnych oraz planowaniem i realizacją celów życiowych.
- Zmiana destrukcyjnych wzorców: Praca nad identyfikacją i modyfikacją nieadaptacyjnych schematów myślowych i behawioralnych, które negatywnie wpływają na zdrowie psychiczne pacjenta.
Pytanie
Czy w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością będzie mógł on korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c uptu?
Pani stanowisko w sprawie
Art. 43. ust. 1 pkt 19 lit. c uptu: „Zwalnia się od podatku: (...) usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów: (...) medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 991)”.
Art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U.2023.0.991): „Użyte w ustawie określenia oznaczają: (...) osoba wykonująca zawód medyczny - osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny;”.
Zdaniem wnioskodawcy, będzie mógł nadal korzystać ze zwolnienia w podatku od towarów usług po przekroczeniu progu kwotowego z art. 113 ust. 1 uptu, ale już tylko na podstawie art. 43. ust. 1 pkt 19 lit. c uptu. Należy zauważyć, że art. 43 ust. 1 pkt 19 uptu przewiduje zwolnienia dla:
a) lekarza i lekarza dentysty,
b) pielęgniarki i położnej,
c) medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 991),
d) psychologa.
Wnioskodawca nie wykonuje zawodu lekarza ani pielęgniarki, a ponadto nie może klasyfikować swoich usług w zakresie zawodu psychologa, gdyż działalność opisana we wniosku nie spełnia wytycznych przewidzianych dla tego zawodu w ustawie z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz.U.2019.0.1026).
Natomiast zdaniem Wnioskodawcy opisany zakres świadczonych usług mieści się w definicji z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U.2023.0.991) w związku z art. 43. ust. 1 pkt 19 lit. c uptu, ponieważ wykonuje usługi psychoterapii, czyli usług w zakresie opieki medycznej, wspomagając klientów w ich procesie leczenia psychiatrycznego poprzez profilaktykę, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia psychicznego oraz stosuje indywidualne podejście do każdego klienta, dobierając metody i narzędzia, wraz z klientem planując indywidualny proces terapeutyczny.
Definicja psychoterapii została zawarta w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U.2022.0.2123 ze zm.) jako „celowe i planowane oddziaływania psychologiczne, zmierzające do złagodzenia lub usunięcia objawów zaburzenia oraz do poprawy funkcjonowania psychicznego i społecznego, wspierające dążenia jednostki lub rodziny do zdrowia i rozwoju, kierowane do osób z zaburzeniami psychicznymi.”
W roku 2023 poprzez ustawę z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medycznych (Dz.U. 2023 poz. 1972) dokonano nowelizacji ustawy o ochronie zdrowia psychicznego dodano wytyczne odnośnie osób mogących prowadzić psychoterapię. W myśl art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U.2022.0.2123 ze zm.): „Psychoterapię w ramach opieki, o której mowa w ust. 1, prowadzi: osoba posiadająca certyfikat psychoterapeuty, która spełnia łącznie następujące warunki:
a) posiada tytuł zawodowy lekarza lub tytuł zawodowy magistra albo spełnia warunki określone w art. 63 przepis przejściowy ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. z 2019 r. poz. 1026),
b) udokumentuje:
- ukończenie podyplomowego szkolenia w wymiarze co najmniej 1200 godzin w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonego metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno- doświadczeniowej lub integracyjnej, lub poznawczo-behawioralnej, lub psychoanalitycznej, lub psychodynamicznej, lub systemowej, obejmującego psychoterapię własną lub doświadczenie własne, superwizję psychoterapii i staże, albo
- ukończenie przed dniem 31 grudnia 2028 r. rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2024 r. podyplomowego szkolenia w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonego metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno-doświadczeniowej lub integracyjnej, lub poznawczo- behawioralnej, lub psychoanalitycznej, lub psychodynamicznej, lub systemowej, i odbycie - realizowanych po rozpoczęciu szkolenia - psychoterapii własnej, doświadczenia własnego, superwizji psychoterapii lub staży, które łącznie ze szkoleniem obejmują co najmniej 1200 godzin, albo
- ukończenie przed 2012 r. podyplomowego szkolenia w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,
c) zdała egzamin certyfikujący przeprowadzony przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty”.
W związku z powyższym należy zauważyć, że Wnioskodawca posiada tytuł zawodowy magistra, ukończył podyplomowe szkolenie w wymiarze co najmniej 1200 godzin w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonego metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno- doświadczeniowej, obejmującego psychoterapię własną lub doświadczenie własne, superwizję psychoterapii i staże oraz posiada certyfikat (…) oraz ubiega się o certyfikat (…) oraz uczestniczy w superwizji psychoterapii i posiada zaświadczenie w tym zakresie wystawione przez superwizora psychoterapii. Dlatego spełnia wymagania z art. 5 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U.2022.0.2123 ze zm.) i tym samym mieści się w definicji z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U.2023.0.991).
W związku z powyższym może korzystać ze zwolnienia z art. 43. ust. 1 pkt 19 lit. c uptu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Jednakże w tym miejscu należy wskazać, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana podatkiem albo może korzystać ze zwolnienia od podatku.
Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy:
zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:
a) lekarza i lekarza dentysty,
b) pielęgniarki i położnej,
c) medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz.991, 1675 i 1972),
d) psychologa.
Ze wskazanego wyżej przepisu wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki – służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia i świadczone są w ramach wykonywanych zawodów (lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa i osób świadczących powyższe usługi w ramach wykonywania zawodów medycznych, o których mowa w ustawie o działalności leczniczej). Przy czym zwolnienie ma zastosowanie również do podatników zatrudniających osoby świadczące usługi opieki medycznej w ramach wykonywania zawodu określonego w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.
Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej, stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) oraz lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.
Na podstawie art. 132 ust. 1 lit. c Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:
c) świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.
Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że powyższe zwolnienie ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.
Należy mieć na uwadze, że analizowany przepis zwalnia od podatku wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Nie zwalnia zatem wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi.
Precyzując czynności, których celem jest profilaktyka, zachowanie, ratowanie, przywracanie lub poprawa zdrowia należy zastosować wykładnię językową.
„Profilaktyka” to wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk, to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Zatem profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.
„Zachowanie” rozumiane jest zaś jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.
Interpretując słowo „ratowanie” należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.
Pojęcie „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Pojęcie „przywracanie zdrowia” oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu.
„Poprawa” to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Z kolei termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, zgodnie z wykładnią literalną, oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.
Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.
Dodatkowo należy wskazać, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08, pkt 25).
Jak również wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości UE w swym orzecznictwie: pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.
W tym kontekście należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta ani w krajowych, ani wspólnotowych przepisach podatkowych. Zatem w tym zakresie należy szukać wyjaśnienia w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.
I tak, w wyroku C-106/05, pkt 27 Trybunał stwierdził, że pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku C-307/01, pkt 57, gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.
Należy więc uznać, że pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez Trybunał „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok C-212/01, pkt 40).
Należy podkreślić, że ani przepisy Dyrektywy, ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia.
Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia, nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z powołanego powyższej wyroku.
Ponadto Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w ww. wyroku stwierdził, że:
(…) to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi.
Również z orzeczenia C-384/98 wynika, że preferencji podlegać mogą jedynie te usługi, które mają cel terapeutyczny bądź profilaktyczny, a nie podlegają mu takie, które mają charakter czysto ekspercki i doradczy (np. orzekanie o stanie zdrowia dla potrzeb przyznania renty, bądź dla instytucji ubezpieczeniowych dla ustalenia wysokości składki ubezpieczenia na życie).
Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08:
cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia, jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania.
Rzecznik zauważa również, że:
działalność, którą uznano za części składowe opieki medycznej (leczenia medycznego), obejmuje: opiekę terapeutyczną jako część usługi ambulatoryjnej świadczonej przez wykwalifikowane pielęgniarki; leczenie psychoterapeutyczne świadczone przez wykwalifikowanych psychologów; prowadzenie badań lekarskich bądź pobieranie krwi lub innych próbek do badania pod kątem występowania choroby, na rzecz pracodawców lub ubezpieczycieli, albo poświadczanie zdolności medycznej do odbycia podróży, jeżeli celem tych usług zasadniczo pozostaje ochrona zdrowia zainteresowanych osób; oraz badania medyczne umożliwiające obserwację i zbadanie pacjentów, zanim zajdzie konieczność diagnozowania, rozciągnięcia opieki bądź leczenia potencjalnej choroby, zlecone przez internistów i wykonywane przez zewnętrzne laboratoria prywatne.
W tym miejscu warto wskazać na wyrok TSUE C-141/00, w którym wskazano, że:
zwolnienie przyznane w art. 13(A)(J)(c,) Szóstej Dyrektywy (aktualnie art. 132 ust. 1 lit. c) Dyrektywy 2006/112/WE Rady) nie zależy od formy prawnej podatnika świadczącego usługi medyczne lub paramedyczne, o których mowa w tym przepisie.
W wyroku tym TSUE wyjaśnił również:
w dosłownej interpretacji, przepis ten (art. 132 ust. 1 lit. c) dyrektywy) nie wymaga, by usługi medyczne były świadczone przez podatnika o konkretnej formie prawnej, aby objąć je zwolnieniem. Spełnione muszą być tylko dwa warunki: musi to obejmować usługi medyczne i muszą one być świadczone przez osoby posiadające konieczne kwalifikacje zawodowe (pkt 27).
Dokonując oceny przedstawionych okoliczności sprawy należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym, wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień.
Warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:
- przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub inny zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej,
- przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.
Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie to nie ma zastosowania.
Zaznaczenia więc wymaga, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w ww. przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że podlega mu określony rodzaj usług wykonywanych w określonym celu, przez zdefiniowany krąg podmiotów.
Powyższa regulacja nie zwalnia od podatku wszystkich świadczeń, ale tylko służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, jeśli wykonywane są przez osoby posiadające wymagane wykształcenie zawodowe. Jeśli nie jest spełniona choćby jedna z powyższych przesłanek, usługi podlegają opodatkowaniu właściwą stawką podatku.
Z opisu sprawy wynika, że świadczy Pani usługi psychoterapii, czyli usługi w zakresie opieki medycznej, wspomagając klientów w ich procesie leczenia psychiatrycznego poprzez profilaktykę, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia psychicznego oraz stosuje indywidualne podejście do każdego klienta, dobierając metody i narzędzia wraz z klientem planując indywidualny proces terapeutyczny. Zadania w zakresie profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania i poprawy zdrowia psychicznego realizuje Pani poprzez różnorodne narzędzia, techniki i interwencje. W procesie psychoterapii zawsze uwzględnia Pani indywidualne potrzeby i problemy pacjenta, dobierając odpowiednie metody i narzędzia. Realizacja przejawia się w następujący sposób:
Profilaktyka.
- Edukacja pacjenta: Informowanie pacjenta o zdrowiu psychicznym, mechanizmach stresu, technikach radzenia sobie z trudnymi emocjami, lękiem, obniżeniem nastroju, zdrowych nawykach oraz znaczeniu zdrowego stylu życia.
- Rozwój umiejętności: Uczenie technik radzenia sobie ze stresem, asertywności, umiejętności interpersonalnych i zarządzania emocjami.
- Budowanie świadomości: Pomaganie pacjentowi w rozpoznawaniu wczesnych objawów problemów psychicznych i interwencja zanim stan pacjenta się pogorszy.
Zachowanie zdrowia psychicznego.
- Regularne sesje terapeutyczne: Zapewnienie pacjentowi stałego wsparcia emocjonalnego i psychicznego, co pomaga w utrzymaniu stabilności psychicznej.
- Psychoedukację: Przekazywanie pacjentowi wiedzy na temat zdrowia psychicznego, mechanizmów funkcjonowania psychiki oraz technik radzenia sobie z trudnościami. Może to obejmować naukę umiejętności interpersonalnych, technik zarządzania stresem, radzenia sobie z lękiem, czy sposobów poprawy samooceny.
Ratowanie zdrowia psychicznego.
W sytuacjach kryzysowych podejmuje Pani następujące działania:
- Interwencje kryzysowe: Szybkie i efektywne reagowanie na nagłe sytuacje, takie jak myśli samobójcze, ataki paniki, ciężka depresja czy inne sytuacje kryzysu psychicznego wymagające natychmiastowej interwencji. W razie potrzeby skierowanie pacjenta do odpowiednich służb medycznych.
- Bezpieczeństwo pacjenta: Zapewnienie bezpiecznego i wspierającego środowiska podczas sesji, gdzie pacjent może otwarcie mówić o swoich problemach i uczuciach bez obawy przed oceną. Przywracanie zdrowia psychicznego.
- Terapia indywidualna: Praca nad rozwiązaniem konkretnych problemów psychicznych poprzez sesje terapeutyczne dostosowane do potrzeb pacjenta. Tworzenie spersonalizowanych planów terapii, które są dostosowane do specyficznych potrzeb i sytuacji pacjenta.
- Rozwój umiejętności pacjenta: Praca z pacjentami nad rozwijaniem ich potencjału, umiejętności interpersonalnych, wzmacnianiem ich samooceny i poczucia własnej wartości. Pomoc pacjentom w identyfikowaniu i realizowaniu celów życiowych, co może prowadzić do większego poczucia spełnienia i satysfakcji.
Poprawa zdrowia psychicznego.
- Terapie długoterminowe: Praca nad głębszymi problemami emocjonalnymi i psychicznymi pacjenta, co prowadzi do trwałych zmian w jego funkcjonowaniu.
- Wsparcie rozwoju osobistego: Pomoc pacjentowi w rozwijaniu jego potencjału, umiejętności życiowych oraz realizacji osobistych celów. Na przykład, może to obejmować pracę nad poprawą asertywności, poczucia własnej wartości, pewności siebie, rozwijanie umiejętności komunikacyjnych oraz planowaniem i realizacją celów życiowych.
- Zmiana destrukcyjnych wzorców: Praca nad identyfikacją i modyfikacją nieadaptacyjnych schematów myślowych i behawioralnych, które negatywnie wpływają na zdrowie psychiczne pacjenta.
Odbiorcami usług terapeutycznych są osoby dorosłe i młodzież, które przeżywają kryzysy psychiczne bądź posiadają zdiagnozowane przez lekarza psychiatrę różnego rodzaju zaburzenia ze wskazaniem podjęcia terapii. Usługi terapeutyczne, które Pani oferuje polegają na zastosowaniu odpowiednich metod i narzędzi terapeutycznych do wspomagania leczenia chorób i zaburzeń psychicznych – zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe i fobie, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zaburzenia osobowości, depresji, wypalenia zawodowego, myśli suicydalnych i rezygnacyjnych, zachowań autodestrukcyjnych, a także zaburzeń odżywiania, jak i w leczeniu traumy.
Zatem, w przedmiotowej sprawie zostanie spełniona przesłanka przedmiotowa warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy, tj. świadczone usługi służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia konkretnych pacjentów.
Analizując spełnienie przesłanki podmiotowej wskazać należy, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy odsyła do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, który jednakże nie wymienia wprost zawodów medycznych odsyłając do kolejnych uregulowań.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2024 r. poz. 799):
Osoba wykonująca zawód medyczny oznacza osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy:
Świadczenie zdrowotne oznacza działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 cyt. ustawy:
Działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
Przewidziany w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy warunek, zgodnie z którym zwolnione od podatku VAT są usługi opieki medycznej wykonywane w ramach zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej, tj. przez osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoby legitymujące się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny, ma na celu zapewnienie, aby zwolnienie od podatku było stosowane wyłącznie do świadczeń opieki medycznej wykonywanych przez osoby posiadające wymagane kwalifikacje zawodowe. Dlatego nie każde świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku, zwolnienie to dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę wykształcenie zawodowe osób je wykonujących.
Zasady wykonywania niektórych zawodów medycznych zostały uregulowane w odrębnych aktach prawnych, np. zawód lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, diagnosty laboratoryjnego. Poza wymienionymi istnieje jeszcze spora grupa innych zawodów medycznych, dla których jednak nie zostały określone zasady wykonywania w odrębnych przepisach. Należy zatem przyjąć, iż pojęcie „osoba wykonująca zawód medyczny” obejmuje osoby wykonujące zawody, których status jest określony ustawowo, jak i zawody, które nie mają na gruncie obowiązującego prawa takiego uregulowania. Pojęcie „wykonywanie zawodu medycznego” należy odnieść do osób, które fachowo, stale i w celach zarobkowych zajmują się wykonywaniem zajęcia mającego związek z medycyną i które mają odpowiednie kwalifikacje. Przez kwalifikacje należy rozumieć zasób wiedzy i umiejętności wymaganych do udzielania świadczeń zdrowotnych.
W odniesieniu do zawodu „psychoterapeuty” wskazać należy na art. 5 ust. 1-3 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2024 r. poz. 917) zgodnie z którym:
1. Opieka zdrowotna nad osobami z zaburzeniami psychicznymi jest wykonywana w ramach podstawowej i specjalistycznej opieki zdrowotnej, zwłaszcza psychiatrycznej opieki zdrowotnej - w formie pomocy doraźnej, ambulatoryjnej, dziennej, szpitalnej i środowiskowej oraz w domach pomocy społecznej.
2. Psychoterapia to celowe i planowane oddziaływania psychologiczne, zmierzające do złagodzenia lub usunięcia objawów zaburzenia oraz do poprawy funkcjonowania psychicznego i społecznego, wspierające dążenia jednostki lub rodziny do zdrowia i rozwoju, kierowane do osób z zaburzeniami psychicznymi.
3. Psychoterapię w ramach opieki, o której mowa w ust. 1, prowadzi:
1) osoba posiadająca certyfikat psychoterapeuty, która spełnia łącznie następujące warunki:
a) posiada tytuł zawodowy lekarza lub tytuł zawodowy magistra albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz.U. z 2019 r. poz. 1026),
b) udokumentuje:
- ukończenie podyplomowego szkolenia w wymiarze co najmniej 1200 godzin w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonego metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno-doświadczeniowej lub integracyjnej, lub poznawczo-behawioralnej, lub psychoanalitycznej, lub psychodynamicznej, lub systemowej, obejmującego psychoterapię własną lub doświadczenie własne, superwizję psychoterapii i staże, albo
- ukończenie przed dniem 31 grudnia 2028 r. rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2024 r. podyplomowego szkolenia w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonego metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno-doświadczeniowej lub integracyjnej, lub poznawczo-behawioralnej, lub psychoanalitycznej, lub psychodynamicznej, lub systemowej, i odbycie - realizowanych po rozpoczęciu szkolenia - psychoterapii własnej, doświadczenia własnego, superwizji psychoterapii lub staży, które łącznie ze szkoleniem obejmują co najmniej 1200 godzin, albo
- ukończenie przed 2012 r. podyplomowego szkolenia w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,
c) zdała egzamin certyfikujący przeprowadzony przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty, lub
2) osoba, która uzyskała tytuł specjalisty w dziedzinie psychoterapii dzieci i młodzieży lub osoba posiadająca decyzję ministra właściwego do spraw zdrowia o uznaniu dorobku naukowego lub zawodowego za równoważny ze zrealizowaniem programu szkolenia specjalizacyjnego w tej dziedzinie, zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 24 lutego 2017 r. o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (Dz.U. z 2023 r. poz. 506), lub
3) osoba, która uzyskała tytuł specjalisty w dziedzinie psychoterapii lub osoba posiadająca decyzję ministra właściwego do spraw zdrowia o uznaniu dorobku naukowego lub zawodowego za równoważny ze zrealizowaniem programu szkolenia specjalizacyjnego w tej dziedzinie, zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 24 lutego 2017 r. o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia, lub
4) osoba, która ubiega się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty, która spełnia łącznie następujące warunki:
a) posiada tytuł zawodowy lekarza lub tytuł zawodowy magistra albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów,
b) posiada status osoby odbywającej szkolenie, o którym mowa w pkt 1 lit. b tiret pierwsze albo drugie, i zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący to szkolenie o ukończeniu co najmniej 2 roku tego szkolenia, albo spełnia warunek, o którym mowa w pkt 1 lit. b tiret pierwsze albo drugie,
c) uczestniczy w superwizji psychoterapii i posiada zaświadczenie w tym zakresie wystawione przez superwizora psychoterapii, lub
5) osoba w trakcie specjalizacji z psychoterapii dzieci i młodzieży lub psychoterapii, która spełnia łącznie następujące warunki:
a) posiada status osoby w trakcie szkolenia specjalizacyjnego, ukończyła co najmniej 2 rok szkolenia specjalizacyjnego i posiada zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie o ukończeniu co najmniej 2 roku tego szkolenia,
b) posiada zaświadczenie od pracodawcy o pracy pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty lub specjalisty w dziedzinie psychoterapii dzieci i młodzieży, lub specjalisty w dziedzinie psychoterapii.
Ponadto zgodnie z nomenklaturą zawartą w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. z 2018 r. poz. 227 ze zm.), w załączniku w grupie 2299 „Specjaliści ochrony zdrowia gdzie indziej niesklasyfikowani” został wymieniony psychoterapeuta – 229905.
W świetle § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 czerwca 2019 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień (Dz. U. z 2019 r. poz. 1285 ze zm.):
Osoba posiadająca certyfikat psychoterapeuty oznacza osobę, która spełnia łącznie następujące warunki:
a)posiada tytuł zawodowy lekarza lub tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa, lub magistra po ukończeniu studiów na kierunku psychologii, pedagogiki, resocjalizacji, socjologii albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz.U. z 2019 r. poz. 1026),
b)ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzone metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno-doświadczeniowej lub integracyjnej, lub poznawczo-behawioralnej, lub psychoanalitycznej, lub psychodynamicznej, lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,
c)posiada zaświadczenie poświadczające odbycie szkolenia wymienionego w lit. b, zakończonego egzaminem przeprowadzonym przez komisję zewnętrzną wobec podmiotu kształcącego, w skład której nie wchodzą przedstawiciele podmiotu kształcącego, w szczególności powołaną przez stowarzyszenia wydające certyfikaty psychoterapeuty, zwane dalej „certyfikatem psychoterapeuty”.
W myśl § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia Ministra Zdrowia:
Osoba ubiegająca się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty oznacza osobę, która spełnia łącznie następujące warunki:
a)posiada tytuł zawodowy lekarza lub tytuł zawodowy magistra pielęgniarstwa, lub magistra po ukończeniu studiów na kierunku psychologii, pedagogiki, resocjalizacji, socjologii albo spełnia warunki określone w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów,
b)posiada status osoby uczestniczącej co najmniej dwa lata w podyplomowym szkoleniu w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonym metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno-doświadczeniowej lub integracyjnej, lub poznawczo-behawioralnej, lub psychoanalitycznej, lub psychodynamicznej, lub systemowej, w wymiarze co najmniej 1200 godzin albo przed 2007 r. ukończyła podyplomowe szkolenie w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia w wymiarze czasu określonym w programie tego szkolenia,
c)posiada zaświadczenie wydane przez podmiot prowadzący kształcenie oraz pracująca pod nadzorem osoby posiadającej certyfikat psychoterapeuty.
Jednocześnie z załącznika nr 6 do ww. rozporządzenia, stanowiącego wykaz świadczeń gwarantowanych realizowanych w warunkach ambulatoryjnych psychiatrycznych i leczenia środowiskowego (domowego) oraz warunków realizacji tych świadczeń, wynika, że określone świadczenia w zakresie psychoterapii (np. sesja psychoterapii indywidualnej, sesja psychoterapii rodzinnej, sesja psychoterapii grupowej, sesja wsparcia psychospołecznego) mogą być wykonywane przez osoby ubiegające się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty.
Pomimo, że zawód „psychoterapeuty” nie został objęty unormowaniem odrębnych aktów prawnych, to jednak został uwzględniony w aktualnie obowiązujących przepisach, a tym samym osoba posiadająca wykształcenie w zakresie psychoterapii, jest osobą uprawnioną do wykonywania określonych świadczeń zdrowotnych oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.
W uzupełnieniu wniosku wskazano, że spełnia Pani wymagania określone z art. 5 ust. 3 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego oraz w Pani ocenie spełnia Pani warunki z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 czerwca 2019 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień. Wskazała Pani m.in., że posiada tytuł zawodowy magistra, ukończyła podyplomowe szkolenie w wymiarze co najmniej 1200 godzin w zakresie oddziaływań psychoterapeutycznych (mających zastosowanie w leczeniu zaburzeń zdrowia, prowadzonego metodami o udowodnionej naukowo skuteczności, w szczególności metodą terapii humanistyczno-doświadczeniowej), posiada certyfikat (...) oraz ubiega się o certyfikat (...), a także uczestniczy w superwizji psychoterapii i posiada zaświadczenie w tym zakresie wystawione przez superwizora psychoterapii. Posiada Pani kilkuletnie doświadczenie w pracy z pacjentami w zakresie psychoterapii oraz odbyła staż kliniczny pod superwizją doświadczonego psychoterapeuty lub psychiatry w następujących podmiotach: Szpital (...), (...) Dom (...), Instytut (...). Swoją pracę poddaje regularnej superwizji przez certyfikowanego superwizora w celu zapewnienia wysokiej jakości świadczonych usług.
Mając na uwadze Pani wyjaśnienia należy stwierdzić, że jest Pani osobą posiadającą uprawnienia do świadczenia usług w ramach zawodów medycznych, w myśl przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, a tym samym została spełniona przesłanka podmiotowa uprawniająca do zwolnienia przedmiotowych usług od podatku.
Podsumowując, jest Pani uprawniona do stosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. c ustawy, w zakresie świadczonych usług psychoterapeutycznych.
Tym samym, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku.
Interpretację wydano przyjmując Pani wyjaśnienia, że: „W związku z powyższym w ocenie Wnioskodawcy warunki z § 2 pkt 5 wyżej wymienionego rozporządzenia są spełnione” oraz „Dlatego spełnia wymagania z art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2024 r. poz. 917)” za elementy stanu faktycznego.
W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Nadmienić także należy, że Organ wydający interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie jest uprawniony do analizowania i weryfikowania dokumentów, ani też przeprowadzania jakichkolwiek czynności sprawdzających lub weryfikujących. Taka bowiem analiza może być przeprowadzona jedynie w trybie postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej, które w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnych nie mają zastosowania zgodnie z art. 14h Ordynacji podatkowej. Wydając interpretacje indywidualną Organ jest związany opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku i może opierać się jedynie na wskazanych tam zdarzeniach i okolicznościach.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right