Interpretacja indywidualna z dnia 8 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.251.2024.2.IK

Prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z utrzymaniem ogólnodostępnych parkingów oraz moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usługi parkingowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z utrzymaniem ogólnodostępnych parkingówprzy ul. … oraz momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usługi parkingowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 maja 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina jest miastem na prawach powiatu. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, zgodnie z art. 7 ust.1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2015 r., poz. 1515 z póź. zm.). Gmina jest wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi, w tym placówkami oświatowymi oraz zakładem budżetowym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina posiada odrębny od Urzędu Miasta NIP.

Na terenie gminy … znajdują się dwa ogólnodostępne parkingi, stanowiące własność gminy. Parkingi są wyposażone w szlabany wjazdowe / wyjazdowe oraz urządzenie parkingowe, gdzie jest możliwość uiszczania opłat za parkowanie. Pierwsza godzina korzystania z parkingu jest bezpłatna, za kolejne uiszczana jest opłata w automacie parkingowym. W przypadku ponadgodzinnego skorzystania z parkingu nie ma możliwości wyjazdu - szlabany się nie podniosą.

Automaty parkingowe będą opróżniane przez pracowników Urzędu Miasta i wpłacane do kasy Urzędu. Środki te będą stanowić dochód Gminy. Automat parkingowy opróżniany będzie pierwszego dnia miesiąca. Z czynności tej będzie sporządzany protokół dokumentujący wartość środków pieniężnych znajdujących się we wrzutniku za dany okres i stanowić będzie podstawę do wystawienia dokumentu podlegającego ujęciu w ewidencji sprzedaży za miesiąc poprzedzający dzień wyjęcia środków i rozliczeniu podatku VAT należnego.

Gmina podpisze z firmą zewnętrzną odpłatną umowę na obsługę wyżej wymienionych parkingów tj. na odśnieżanie, sprzątanie, utrzymywanie oświetlenia i nawierzchni w sprawności technicznej.

Opłaty za parkowanie stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług parkingowych i podlegają opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki podatku, gmina nie działa więc tu jako organ władzy publicznej, lecz na podstawie umowy cywilnoprawnej. Prowadzenie płatnych parkingów na terenie miasta nie jest obligatoryjnym zadaniem własnym gminy i gmina wykonuje je w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytania

1. Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z utrzymaniem parkingów?

2. Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w zakresie podatku VAT należnego z tytułu świadczenia usług związanych z funkcjonowaniem parkingów?

Państwa stanowisko

Ad. 1

Opłaty za parkowanie pojazdu stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług parkingowych i podlegają opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki podatku VAT. Gmina działając w ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku Vat naliczonego od wydatków związanych utrzymaniem przedmiotowych parkingów.

Ad. 2

Obowiązek podatkowy powstaje w momencie świadczenia usługi parkingowej czyli w momencie uiszczenia opłaty w automacie parkingowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań wykonywanych w ramach władztwa publicznego oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Konieczność spełniania dwóch warunków wyłączających organy publiczne z opodatkowania VAT (wykonywanie czynności przez organ podlegający prawu publicznemu oraz wykonywanie danej czynności przez podmiot działający w charakterze organu publicznego w odniesieniu do tej czynności) była wielokrotnie podkreślana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak stwierdził TSUE w orzeczeniu w sprawie C-4/89 Comune di Carpaneto Piascentino i inni a Ufficio provinciale imposta sul valore aggiunto di Piacenza - art. 4(5) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby czynności wykonywane przez organy publiczne w rozumieniu tego przepisu stanowiły czynności wykonywane przez organy prawa publicznego podlegające szczególnym zasadom prawnym mającym do nich zastosowanie. Drugi akapit tej regulacji należy natomiast interpretować w taki sposób, aby Państwa Członkowskie zobowiązane były zapewnić, by organy prawa publicznego traktowane były jak podatnicy w związku z czynnościami wykonywanymi w charakterze organów publicznych w przypadku, gdy czynności te mogą być również podejmowane w ramach działalności konkurencyjnych przez przedsiębiorców prywatnych, jeśli traktowanie tych organów jako podmiotów nieposiadających statusu podatnika mogłoby prowadzić do istotnego naruszenia zasad konkurencji.

Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i jako takie musi być ściśle interpretowane.

Zgodnie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. 2024r. poz. 609 ze zm.):

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Podsumowując, z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) - tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą tego, czy mają Państwo prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z utrzymaniem parkingów.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo (Gmina) zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Na terenie Gminy znajdują się dwa ogólnodostępne parkingi, stanowiące własność gminy. Parkingi są wyposażone w szlabany wjazdowe / wyjazdowe oraz urządzenie parkingowe, gdzie jest możliwość uiszczania opłat za parkowanie. Pierwsza godzina korzystania z parkingu jest bezpłatna, za kolejne uiszczana jest opłata w automacie parkingowym. W przypadku ponadgodzinnego skorzystania z parkingu nie ma możliwości wyjazdu - szlabany się nie podniosą. Wskazali Państwo, że Gmina podpisze z firmą zewnętrzną odpłatną umowę na obsługę wyżej wymienionych parkingów tj. na odśnieżanie, sprzątanie, utrzymywanie oświetlenia i nawierzchni w sprawności technicznej Opłaty za parkowanie stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług parkingowych i podlegają opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki podatku, Gmina nie działa więc tu jako organ władzy publicznej, lecz na podstawie umowy cywilnoprawnej. Prowadzenie płatnych parkingów na terenie miasta nie jest obligatoryjnym zadaniem własnym gminy i gmina wykonuje je w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Nie ulega wątpliwości, że Państwa działania związane z opisanymi we wniosku ogólnodostępnymi parkingami wykonywane są w ramach działalności gospodarczej o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Świadczenie usługi udostępniania parkingu, ma charakter trwały, nieprzerwany, jest zorganizowane w sposób profesjonalny i generuje po Państwa stronie zarówno wydatki, jak i obrót z tytułu świadczenia usług parkingowych. Czynność taka z uwagi na swój charakter (działanie w oparciu o umowy cywilnoprawne) pozwala uznać, że występują Państwo/będą Państwo występować w roli podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem odpłatne udostępnianie miejsc parkingowych na parkingach, jest działalność gospodarczą.

Jak już wcześniej wyjaśniono, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie powyższe warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT zostaną spełnione. Są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wskazane wydatki poniesione na utrzymanie parkingów będą bezpośrednio związane z wykonywaniem działalności gospodarczej (świadczeniem przez Państwa usług parkingowych), gdyż dotyczą odśnieżania, sprzątania, utrzymania oświetlenia i nawierzchni w sprawności technicznej parkingów. Podali Państwo, że opłaty za parkowanie stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług parkingowych i podlegają opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki podatku, gmina nie działa więc tu jako organ władzy publicznej, lecz na podstawie umowy cywilnoprawnej. Prowadzenie płatnych parkingów na terenie miasta nie jest obligatoryjnym zadaniem własnym gminy i gmina wykonuje je w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Powyższe wskazuje zatem, że parkingi nie są/nie będą wykorzystywane nieodpłatnie na cele stricte publiczne.

Z uwagi na powyższe będzie przysługiwało Państwu pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na utrzymanie parkingów, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem działają Państwo w charakterze podatnika podatku VAT, a dokonywane zakupy pozostają w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku VAT będzie przysługiwać, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, że Gmina działając w ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku Vat naliczonego od wydatków związanych utrzymaniem przedmiotowych parkingów, jest prawidłowe.

Przechodząc do kolejnych Państwa wątpliwości, a mianowicie momentu powstania obowiązku podatkowego, wskazać należy, że:

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Dla celów powstania obowiązku podatkowego wykonanie usługi następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, z wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment.

Obowiązek podatkowy rodzi również otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ww. ustawy:

Powyższy przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Jednakże, w sytuacji, gdy przed wykonaniem usługi podatnik otrzyma całość lub część zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Dlatego też moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania.

Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Wskazać należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter.

W przedmiotowej sprawie opłatę za korzystanie z parkingu uiszcza się w automacie parkingowym. W przypadku ponadgodzinnego korzystania z parkingu, brak uiszczenia opłaty powoduje że szlabany się nie podniosą. Automat parkingowy będzie opróżniany pierwszego dnia miesiąca. Z czynności tej będzie sporządzony protokół dokumentujący wartość środków pieniężnych znajdujących się we wrzutniku za dany okres i stanowić będzie podstawę do wystawienia dokumentu podlegającego ujęciu w ewidencji sprzedaży za miesiąc poprzedzający dzień wyjęcia środków.

Udostępnienie parkingu za opłatą stanowi umowę wzajemną, gdzie dwie strony zobowiązują się do wzajemnego świadczenia. W przedmiotowej sytuacji jedna ze stron zobowiązała się do spełnienia pewnej usługi (udostępnienie parkingu), a druga strona do uiszczenia zapłaty za tę usługę, która jest pobierana automatycznie.

W konsekwencji, analizując opis sprawy oraz brzmienie ww. przepisów stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy dla usługi parkingowej dokonanej za pośrednictwem automatów/wrzutomatów będzie powstawał z chwilą wykonania usługi - art. 19a ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, że obowiązek podatkowy powstaje w momencie świadczenia usługi parkingowej czyli w momencie uiszczenia opłaty w automacie parkingowym, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna rozstrzyga ściśle w zakresie wyznaczonym treścią sformułowanych przez Państwa pytań, stąd wszelkie inne kwestie poruszone przez Państwa we wniosku a nie objęte Państwa pytaniem (np. kwestia stawki podatku VAT dla usług parkingowych) nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.