Interpretacja indywidualna z dnia 7 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDWPT.4011.105.2024.2.MG
Opodatkowanie renty wdowiej z Irlandii.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych przedstawionego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 20 czerwca 2024 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pani mąż … 2008 r. zmarł w Irlandii, gdzie przez kilka lat pracował, mieszkał i płacił składki na ubezpieczenie społeczne oraz podatki. Pani mieszka w Polsce i pobiera emeryturę, od której płaci podatek w Polsce. Po śmierci męża, po złożeniu dokumentów otrzymała Pani rentę wdowią – świadczenie rodzinne z Irlandii, przyznaną przez Irlandzki Wydział Spraw Społecznych i Rodzinnych –Social Welfare Services Office od 25 kwietnia 2008 r. Renta ta jest zwolniona z podatku dochodowego w Irlandii. Do końca 2014 r. renta wdowia była wypłacana co miesiąc w euro czekiem. Od stycznia 2015 r. świadczenie rodzinne - renta wdowia wpływa co miesiąc w euro na Pani konto walutowe w Polsce - Bank … z siedzibą w …. Bank, jako płatnik pobiera od tego świadczenia pieniężnego zaliczkę na podatek dochodowy i na koniec roku wystawia Pani PIT, który wykazuje Pani w rozliczeniu rocznym w Urzędzie Skarbowym w …. Dowiedziała się Pani (np. z Internetu), że renta wdowia przyznana na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego w Polsce, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mieszka Pani w Polsce i posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych tylko i wyłącznie w Polsce. Renta wdowia, którą otrzymuje Pani jest świadczeniem przyznanym na podstawie o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w tym kraju.
W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, ze wniosek dotyczy lat podatkowych 2019-2023.
Pytanie
1)Czy renta wdowia, którą otrzymuje Pani z Irlandii podlega opodatkowaniu w Polsce i czy musi Pani odprowadzić zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?
2)Czy bank, który wypłaca świadczenie rodzinne słusznie pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?
3)Jeśli podatek od otrzymanej renty wdowiej z Irlandii był odprowadzany niesłusznie, to czy otrzyma Pani zwrot zapłaconego podatku?
Pani stanowisko w sprawie
Renta wdowia jest świadczeniem rodzinnym wypłacanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązując w Irlandii i jest ona zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8, w związku z czym nie ciąży na Pani obowiązek odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy.
Bank, który wypłaca rentę wdowią nie powinien pobierać zaliczek na podatek dochodowy od tego świadczenia pieniężnego.
W Pani ocenie, nie powinna Pani odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy w Polsce od renty wdowiej z Irlandii i wykazywać tego świadczenia w zeznaniu rocznym.
W myśl obowiązujących przepisów prawa, jeśli został pobrany podatek, pomimo przysługującej podatnikowi ulgi – art. 21 ust. 1 ustawy o PIT, należy to traktować jako nienależnie pobrany podatek.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Jak stanowi art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W myśl art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 ww. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Pani mąż w 2008 r. zmarł w Irlandii, gdzie przez kilka lat pracował, mieszkał i płacił składki na ubezpieczenie społeczne oraz podatki. Po śmierci męża, po złożeniu dokumentów otrzymała Pani rentę wdowią – świadczenie rodzinne z Irlandii, przyznaną przez Irlandzki Wydział Spraw Społecznych i Rodzinnych –Social Welfare Services Office od 25 kwietnia 2008 r. Renta ta jest zwolniona z podatku dochodowego w Irlandii. Bank, jako płatnik pobiera od tego świadczenia pieniężnego zaliczkę na podatek dochodowy i na koniec roku wystawia Pani PIT, który wykazuje Pani w rozliczeniu rocznym w Urzędzie Skarbowym w (...). Mieszka Pani w Polsce i posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych tylko i wyłącznie w Polsce. Renta wdowia, którą otrzymuje Pani jest świadczeniem przyznanym na podstawie o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w tym kraju.
W związku z tym, że posiadała i posiada Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce oraz otrzymuje rentę wdowią z Irlandii, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdują przepisy Umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29 poz. 129), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisanej przez Polskę i Irlandię w dniu 7 czerwca 2017 r. („Konwencja MLI”).
W myśl art. 18 ust. 1 ww. Umowy:
Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Umowy:
Określenie „renta” oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez konkretny lub dający się wymierzyć okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania płatności w zamian za uprzednio w pełni wykonane świadczenie pieniężne lub w równoważniku pieniężnym.
Jak stanowi art. 22 ust. 1 ww. Umowy:
Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że otrzymywana przez Panią renta wdowia z Irlandii podlega opodatkowaniu w miejscu Pani zamieszkania, tj. w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Zatem, zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, otrzymywana przez Panią renta wdowia z Irlandii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Jednocześnie jednak, skoro otrzymywana renta wdowia - jak Pani twierdzi - jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Irlandii, to jest ona zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, nie była Pani zobowiązana do płacenia z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również nie była Pani zobowiązana do wykazywania tego świadczenia w zeznaniach podatkowych. Powyższe oznacza również, że bank w Polsce nie powinien od tego świadczenia pobierać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Ponadto, wskazuję, że na mocy art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku
Jak stanowi art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa:
Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.
W myśl natomiast art. 75 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:
Uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.
Zgodnie z art. 75 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:
Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).
Na mocy art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
Z art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej wynika, że:
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
Podsumowując, w odniesieniu do lat 2019-2023, jeśli w złożonych za te lata zeznaniach podatkowych wykazała Pani przychody uzyskane tytułem świadczenia wdowiego z Irlandii i pobrane zaliczki, to celem zwrotu niezasadnie pobranego podatku ma Pani prawo do sporządzenia korekt zeznań podatkowych za te lata i wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. W korektach złożonych zeznań za lata 2019- 2023 nie powinna Pani wykazać kwoty przychodów z tytułu świadczenia wdowiego, a jedynie pobrane przez płatnika z tego tytułu zaliczki. Takie postępowanie umożliwi zwrot pobranych przez płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?