Wyrok NSA z dnia 22 maja 2024 r., sygn. I GSK 1352/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Wegner Sędzia NSA Michał Kowalski (spr.) Sędzia del. WSA Artur Adamiec Protokolant asystent sędziego Marcin Bubiński po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 maja 2020 r. sygn. akt III SA/Łd 231/20 w sprawie ze skargi B. S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 22 stycznia 2020 r. nr 1001-ICK.5010.1.2019.2.AMM w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie podatku akcyzowego po wznowieniu postępowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od B. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 27 maja 2020 r., sygn. akt III SA/Łd 231/20 na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (aktualnie: Dz. U. 2023 r., poz. 1634 – dalej jako p.p.s.a.) oddalił skargę B. S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 22 stycznia 2020 roku nr 1001-ICK.5010.1.2019.2.AMM w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania podatkowego.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2016 r. Dyrektor Izby Celnej w Łodzi utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Piotrkowie Trybunalskim z 12 kwietnia 2016 r. odmawiające zatwierdzenia zmiany akt weryfikacyjnych firmy P.P.H.U. A B. S., polegającej na produkcji piwa z 7% udziałem słodu, które posłuży do produkcji napoju alkoholowego, aromatyzowanego będącego mieszaniną piwa i napoju bezalkoholowego.

Na wspomniane postanowienie Dyrektora Izby Celnej w Łodzi skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, który w dniu 4 listopada 2016 r. rozpoznał sprawę pod sygn. akt III SA/Łd 695/16, poprzez oddalenie skargi. Od powyższego wyroku skarżący wniósł skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 24 maja 2018 r. w spr. o sygn. akt I GSK 145/17, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 w zw. z art. 193 p.p.s.a., zawiesił z urzędu postępowanie sądowe do czasu rozstrzygnięcia przez TSUE pytania prejudycjalnego, zainicjowanego postanowieniem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 2 lutego 2018 r. sygn. akt IV Ka 698/17, który sformułował pytanie: "czy art. 2 dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych w związku z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej należy interpretować w ten sposób, że piwem otrzymywanym ze słodu według kodu CN 2203 nomenklatury scalonej może być wyrób, w przypadku którego do wyprodukowania brzeczki nastawnej użyto ekstraktu słodowego, syropu glukozowego, kwasku cytrynowego i wody, także wówczas, gdy udział składników niesłodowych w brzeczce jest przeważający w stosunku do składników słodowych i syrop glukozowy dodano do nastawu brzeczki przed procesem fermentacji brzeczki oraz jakimi kryteriami należy kierować się określając proporcje udziału w brzeczce nastawnej składników słodowych i niesłodowych, aby kwalifikować uzyskany produkt jako piwo według kodu CN 2203?".