Wyrok NSA z dnia 21 maja 2024 r., sygn. I FSK 1042/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (sprawozdawca), Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA del. Włodzimierz Gurba, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 932/18 w sprawie ze skargi J. L (następca prawny B. K.) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 24 lipca 2018 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące: luty, od kwietnia do sierpnia oraz październik 2014 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od B. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 3.800 (słownie: trzy tysiące osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 9 stycznia 2019 r., I SA/Wr 932/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej jako "WSA, Sąd pierwszej instancji"), działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm., dalej jako "P.p.s.a."), po rozpoznaniu skargi J. L. (dalej zwany jako "Strona, Podatnik, Skarżący") uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej jako "Organ, DIAS, Kasator") z 24 lipca 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące: luty, od kwietnia do sierpnia oraz październik 2014 r. Wskazany wyrok i inne orzeczenia sądów administracyjnych powołane w niniejszym uzasadnieniu są dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem "orzeczenia.nsa.gov.pl".

Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu faktycznego wynika, że Podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą [...] J. L. określono podatek od towarów i usług za poszczególne okresy 2014 r. w kwotach odmiennych niż zadeklarowane. Organy zakwestionowały bowiem prawo Podatnika do rozliczenia podatku naliczonego w myśl art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej jako: "u.p.t.u.") w łącznej kwocie 13.242,38 zł, wykazanego w 12 fakturach wystawionych przez [...] W. B. (dalej jako "kontrahent") dotyczących świadczenia usług budowlanych w związku z budową domów ludowych we wsi K. i O., a ponadto podatku w łącznej kwocie 3.799,60 zł zawartego w 5 fakturach wykazujących świadczenie innych usług budowlanych. W toku postępowania stwierdzono, że Podatnik, świadcząc roboty budowlane na rzecz gminy B., miał korzystać z usług tego podwykonawcy, jednakże żaden z pozostałych podwykonawców nie wskazał firmy kontrahenta jako podmiotu wykonującego prace. Z kolei sam kontrahent stanowczo zaprzeczył, że wykonywał usługi dla Skarżącego, dodając, że podpisy na okazywanych dokumentach zostały sfałszowane, a w okresie od czerwca 2012 r. do kwietnia 2014 r. odbywał karę pozbawienia wolności, nie zatrudniał pracowników i nie składał deklaracji PIT-11, PIT-40 ani VAT, zaś PIT-11 złożył zakład karny. Wobec tego organ stwierdził, że faktury rozliczone przez Podatnika z wykazaną nazwą wystawcy kontrahenta nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, gdyż kontrahent nie wykonał zafakturowanych robót.