Naruszenie przepisów transportowych przez przewoźnika bez wymaganych orzeczeń - Wyrok NSA z dnia 16 maja 2024 r., sygn. II GSK 553/21
Wykonywanie przewozu drogowego osób bez wymaganych prawem dokumentów, nawet jednorazowo i bez formalnej rejestracji działalności gospodarczej, podlega sankcjom zgodnie z ustawą o transporcie drogowym.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia del. WSA Wojciech Sawczuk Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Jabłońska-Gorzelak po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 24 listopada 2020 r. sygn. akt III SA/Lu 479/20 w sprawie ze skargi P.K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 8 czerwca 2020 r. nr BP.501.1945.2019.1238.LB3.4785 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2. oddala skargę; 3. zasądza od P.K. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 1000 (tysiąc) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie (dalej: WSA, sąd pierwszej instancji) wyrokiem z 24 listopada 2020 r., sygn. akt III SA/Lu 479/20 po rozpoznaniu skargi P.K. (dalej: skarżący) uchylił zaskarżoną decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z 8 czerwca 2020 r. nr BP.501.1945.2019.1238.LB3.4785 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oraz orzekł o zwrocie kosztów postępowania na rzecz skarżącego.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następujących okolicznościach:
Zaskarżoną decyzją Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: Inspektor) utrzymał w mocy decyzję Lubelskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: organ pierwszej instancji) z 11 września 2019 r. o nałożeniu na skarżącego kary pieniężnej w kwocie 2000 zł za wykonywanie przewozu drogowego przez kierowcę, który nie posiadał orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy ani orzeczenia psychologicznego o braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, tj. za naruszenie lp. 4.2 i 4.3 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140, dalej: u.t.d.).