Wyrok NSA z dnia 14 maja 2024 r., sygn. III OSK 2134/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Piotr Korzeniowski Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 marca 2022 r. sygn. akt III SA/Gl 1465/21 w sprawie ze skargi A.W. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Katowicach z dnia 13 sierpnia 2021 r. nr 165/EO/21/TS w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 22 marca 2022 r. sygn. akt III SA/Gl 1465/21, po rozpoznaniu skargi A.W., uchylił zaskarżoną decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Katowicach z dnia 13 sierpnia 2021 r. nr 165/EO/21/KZ oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w B. z dnia 17 czerwca 2021 r. nr 65/21/ZKISZ w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Komendant Wojewódzki Policji w Katowicach, zaskarżając go w całości. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego:

1) art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 14 sierpnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach dotyczących wsparcia służb mundurowych nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 1610) zwanej dalej ustawą o szczególnych rozwiązaniach,

w związku z art. 115a ustawy z dnia 26 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2021 r., poz. 1882 ze zm.), poprzez jego pominięcie, co skutkowało wydaniem wyroku uchylającego zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji,

2) art. 190 ust. 4 Konstytucji RP poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że art. 9 ust. 1 o szczególnych rozwiązaniach jest wtórnie niekonstytucyjny w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. sygn. akt. K 7/15, co doprowadziło do jego pominięcia i wydania wyroku uchylającego zaskarżoną decyzję,