Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 7 maja 2024 r., sygn. I SA/Bd 135/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wójcik (spr.) Sędziowie sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz sędzia WSA Urszula Wiśniewska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 maja 2024 r. sprawy ze skargi M. A. na decyzję Naczelnika Kujawsko - Pomorskiego Urzędu Celno - Skarbowego w Toruniu z dnia 13 grudnia 2023 r. nr 438000-COP.4103.30.2023.10 w przedmiocie podatku od towarów i usług za IV kwartał 2016 r., I, II, III, IV kwartał 2017 r. oraz I kwartał 2019 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w T. określił M. A. (dalej także: Skarżący, Strona) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za IV kwartał 2016 r. I, II, III, IV kwartał 2017 r. oraz I kwartał 2019 r. Organ stwierdził, że podatnik w deklaracjach dla podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe obniżył podatek należny o podatek naliczony wykazany w 43 fikcyjnych fakturach wystawionych przez L. Sp. z o.o. w P. i w 15 fikcyjnych fakturach wystawionych przez A. Sp. z o.o. w P., które dotyczyły zakupu usług administracyjno-biurowych, usług transportowych związanych z wykonywaniem pomiarów jakości radiowej i usług kosztorysowo-rozliczeniowych. W związku z tym, że faktury te nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, organ zakwestionował na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – dalej: "u.p.t.u." – obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach wystawionych przez ww. spółki. Organ uznał, że przez uwzględnienie tych faktur w deklaracjach VAT Skarżący zawyżył podatek naliczony podlegający odliczeniu od podatku należnego o łączną wartość [...] zł.

W odwołaniu Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i ponowne rozpatrzenie sprawy zgodnie z zawnioskowanymi czynnościami dowodowymi. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 121 § 1 i art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa przez przeprowadzenie postępowania w sposób nie budzący zaufania do organów podatkowych oraz zaniechanie przez organ podatkowy podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu ustalenia i wyjaśnienia stanu faktycznego oraz rozstrzygania wątpliwości co do stanu faktycznego na korzyść podatnika; art. 123 § 1 Ordynacji podatkowej przez oparcie rozstrzygnięcia na niedostępnym dla strony materiale dowodowym, który nie może być wykorzystywany do udowodnienia danej okoliczności faktycznej; art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej przez niezebranie i nierozpatrzenie całego materiału dowodowego oraz jego dowolną ocenę; art. 122 i art. 188 § 1 Ordynacji podatkowej przez odmowę przeprowadzenia dowodów z przesłuchania świadków, zaniechanie przeprowadzenia dowodu z przesłuchania strony oraz odmowę włączenia do akt postępowania dokumentów znajdujących się w aktach spraw o sygn. [...]; art. 191 i art. 187 Ordynacji podatkowej przez oparcie rozstrzygnięcia na niepełnym materiale dowodowym; art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej przez niewłaściwe zebranie i rozpatrzenie materiału dowodowego, co doprowadziło do dokonania nieprawidłowych ustaleń stanu faktycznego przez organ podatkowy; art. 123 i art. 190 § 2 Ordynacji podatkowej przez oparcie zaskarżonej decyzji w większości na materiale zgromadzonym w ramach innych postępowań, co w praktyce wyłącza prawo strony do czynnego udziału w postępowaniu; art. 194 § 1 Ordynacji podatkowej przez przyjęcie istnienia całkowicie nieznanego przepisom prawa domniemania, że z decyzji organu podatkowego wynika, iż strona wiedziała o nieprawidłowościach tych rozliczeń lub jakiekolwiek inne domniemanie dotyczące rozliczeń tego podatnika; art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a w zw. z art. 88 ust. 3a u.p.t.u. polegające na błędnym przyjęciu, że faktury wystawione przez [...] Sp. z o.o. i [...] Sp. z o.o. stwierdzają czynności, które nie zostały przez te podmioty dokonane i nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich wskazany; art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a u.p.t.u. w zw. z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE") z dnia 22 października 2015 r. w sprawie C-277/14 polegające na uznaniu, że stronie nie przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur w sytuacji, w której ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że strona nie wiedziała i nie mogła wiedzieć o nieprawidłowości w rozliczeniach podatkowych na dalszych etapach obrotu.