Interpretacja indywidualna z dnia 30 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.393.2024.1.JKU

Brak możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia.

Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją przedsięwzięcia pt. „(...)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie doprecyzowany w piśmie z 29 lipca 2024 r.)

Gmina (...) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. z 2024 r. Dz. U. poz. 609 ze zmianami). W szczególności zadania własne obejmują sprawy, do których należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie kultury (art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

W celu realizacji zadania własnego Gminy (...), jakim jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie szeroko pojętej kultury, prowadzi ona między innymi świetlice wiejskie. Funkcjonowanie świetlic zgodnie z ich regulaminami ma na celu w szczególności inicjowanie aktywności społecznej mieszkańców i rozwój życia społeczno-kulturalnego. W tym celu Gmina (...) zobowiązana jest do dbania o odpowiednie wyposażenie świetlic wiejskich. W związku z koniecznością modernizacji wyposażenia świetlic Gmina (...) otrzymała dofinansowanie w ramach przedsięwzięcia pt.: „(...)” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszeniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W ramach tego uzyskanego dofinansowania Gmina (...) zakupiła dla ośmiu świetlic wiejskich (położonych w miejscowościach: (...)) sprzęt audio-wizualny oraz sceniczny. W ramach zakupionego wyposażenia znajduje się m.in. taki sprzęt, jak: projektor, komputer typu Laptop, ekran projekcyjny statywowy ręczny (...), statyw pod laptop i projektor, kolumna aktywna, mikser dźwięku, odtwarzacz CD/USB, opakowanie transportowe, mikrofon bezprzewodowy wraz z przewodami, pokrowcami i statywami wraz z pokrowcami; półka (...), panel z przyłączami audio w skrzyni, listwa zasilania rack z wyłącznikiem, przedłużacze, kable HDMI, walizka do przewodów. Umożliwiło to wzbogacenie i uatrakcyjnienie oraz rozwój form przekazu treści kulturalnych, a mieszkańcom zagwarantowało możliwość spędzenia wolnego czasu poprzez dostęp do sztuk performatywnych oraz audiowizualnych. Aktywatorem, popularyzatorem misji kulturalnej jest Ośrodek Kultury w (...), a oferta tematyczna dot. m.in. Powstania (...), działalności (...), zabytków (...) oraz szerzenia kultury lokalnej obszaru LGD „(...)”. Formą wdrażania działań są: prelekcje i spotkania, seanse filmowe, kluby dyskusyjne, wydarzenia propagujące czytelnictwo, wydarzenia związane z folklorem i tradycją, animacja kulturalna, organizacja obchodów rocznicowych. Operacja przyczyniła się do rozwoju miejsc integracji społecznej w przestrzeni publicznej oraz poprawy atrakcyjności w obszarze kultury. Istotnym uzasadnieniem operacji jest również potrzeba wzmocnienia identyfikacji lokalnych społeczności z miejscem zamieszkania, w którym szanuje się i podkreśla walory kulturowe jako ważny i wymierny potencjał rozwoju lokalnego.

W związku z tymi zakupami Gmina (...) w znacznym stopniu uatrakcyjniła ofertę kulturalną świetlic wiejskich. W związku z tą inwestycją Gmina (...) nie prowadzi i nie zamierza prowadzić jakiejkolwiek działalności zarobkowej – zakupione wyposażenie nie służy i nie będzie służyło jakiejkolwiek działalności zarobkowej, nie jest i nie będzie wykorzystywane do czynności zarobkowych, nie jest i nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od czynności towarów i usług.

Zakupione wyposażenie świetlic jest i nadal będzie udostępniane bezpłatnie użytkownikom świetlic, a także sołtysom i animatorom kultury działającym w tych świetlicach.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 29 lipca 2024 r.)

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Gmina (...) ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) stanowiącego koszt zakupu wyposażenia świetlic wiejskich realizowanego w ramach przedsięwzięcia „(...)”?

Państwa stanowisko w sprawie

W opinii Gminy (...), nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w związku z poniesionymi wydatkami związanymi z realizacją zakupu ww. wyposażenia.

Gmina (...) zauważa, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2024 r. Dz. U. poz. 361 ze zmianami) „Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych”.

Oznacza to, że Gmina (...) nie może zostać uznana za podatnika podatku od towarów i usług w przypadku gdy wykonuje czynności, które mieszczą się w ramach jej zadań ustawowych, a jak wskazano powyżej (zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym), zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w szczególności w zakresie kultury, należy do zadań ustawowych gminy. W związku z powyższym w zakresie zakupu niniejszego wyposażenia służącego realizacji ustawowego zadania jednostki samorządu terytorialnego – Gmina (...) nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto, zgodnie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (…)”.

Gmina (...) wyjaśnia, że zrealizowany projekt – zakup wyposażenia dla świetlic wiejskich nie służy i nigdy nie będzie służył wykonywaniu przez podatnika VAT (Gminę (...)) działalności gospodarczej – do wykonywania czynności opodatkowanych. Zakupione wyposażenie udostępniane jest lokalnej społeczności korzystającej ze świetlicy, sołtysowi oraz animatorom kultury Ośrodka Kultury w (...) bezpłatnie i dostęp nie jest w żaden sposób ograniczany czy regulowany. W związku z powyższym, dokonując literalnej interpretacji przepisów prawa, bezspornym jest, że Gmina (...) nie może dokonywać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego tzw. odliczenia, ponieważ nie osiąga z tytułu posiadania ww. wyposażenia świetlic opodatkowanych podatkiem VAT dochodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. w zakresie zadań własnych nałożonych na gminę na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki.

Państwa wątpliwości w przedmiotowej sprawie dotyczą wskazania, czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) stanowiącego koszt zakupu wyposażenia świetlic wiejskich realizowanego w ramach przedsięwzięcia „(...)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie, warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione bowiem – jak Państwo wskazali – w związku z tą inwestycją Gmina nie prowadzi i nie zamierza prowadzić jakiejkolwiek działalności zarobkowej – zakupione wyposażenie nie służy i nie będzie służyło jakiejkolwiek działalności zarobkowej, nie jest i nie będzie wykorzystywane do czynności zarobkowych, nie jest i nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od czynności towarów i usług. Zakupione wyposażenie świetlic jest i nadal będzie udostępniane bezpłatnie użytkownikom świetlic, a także sołtysom i animatorom kultury działającym w tych świetlicach.

Zatem, w analizowanej sprawie podstawowe warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, bowiem nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym, w odniesieniu do realizowanej Inwestycji – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – nie mają Państwo możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego.

W konsekwencji, Gminie z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z realizacją ww. projektu Powiat nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1008 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie spełnia ww. warunku, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów rozdziału 4 ww. rozporządzenia.

Podsumowanie

Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług (VAT) stanowiącego koszt zakupu wyposażenia świetlic wiejskich realizowanego w ramach przedsięwzięcia „(...)”.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że przedmiotowa interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).