Interpretacja indywidualna z dnia 25 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.236.2024.2.DP

Brak opodatkowania przekazania przez Spółkę na rzecz Gminy środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży Białych Certyfikatów, pomniejszonych o wynagrodzenie Spółki; brak obowiązku dokumentowania fakturą ww. czynności.

Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku wystawienia faktury dokumentującej przekazanie na rzecz Gminy środków ze sprzedaży tzw. białych certyfikatów przez Spółkę działającą w roli powiernika Gminy. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 12 lipca 2024 r. (wpływ 12 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego, sformułowany ostatecznie w uzupełnieniu wniosku

Spółka Sp. z o.o. z siedzibą w (...) (dalej jako: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. W ramach tej działalności Spółka m.in.:

• wykonuje audyty efektywności energetycznej dla przedsięwzięć przyczyniających się do poprawy efektywności energetycznej, realizowanych przez gminy zlokalizowane w Polsce,
• opracowuje wnioski do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: „Prezes URE”) o wydanie świadectw efektywności energetycznej (zwane dalej również „Białymi Certyfikatami”) dla tych przedsięwzięć, na podstawie wykonanych audytów, oraz
• uczestniczy w postępowaniu przed Prezesem URE jako Wnioskodawca, na podstawie Upoważnienia otrzymanego od gminy.

Spółka planuje, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wykonanie audytów efektywności energetycznej dla przedsięwzięcia modernizacyjnego realizowanego przez Gminę (dalej: „Gmina”): „(…)” (dalej: „Przedsięwzięcie”). Przedsięwzięcie to przyczyni się do poprawy efektywności energetycznej. Realizacja tego Przedsięwzięcia upoważni Gminę do uzyskania Białych Certyfikatów, o których mowa w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2166 ze zm., dalej: „Ustawa o efektywności energetycznej”).

Białe Certyfikaty wydawane są przez Prezesa URE jako potwierdzenie oszczędności energii uzyskanej w wyniku realizacji przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej. Przykładem takich działań może być w szczególności modernizacja, termomodernizacja budynków, wymiana urządzeń i instalacji, usprawnianie procesów oraz wprowadzanie nowych technologii: wszystko po to, aby zużywać mniej energii oraz surowców służących do jej wytwarzania.

Białe Certyfikaty wydawane są na wniosek podmiotu, który zamierza zrealizować przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej. Zgodnie z art. 20 ust. 3 Ustawy o efektywności energetycznej, podmiot realizujący takie przedsięwzięcie może występować z wnioskiem o przyznanie Białych Certyfikatów samodzielnie lub upoważnić do ich pozyskania podmiot trzeci. Tego rodzaju podmiotem trzecim jest Spółka, która wykonuje audyty i pozyskuje Białe Certyfikaty dla podmiotów realizujących przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej.

Białe Certyfikaty są prawami majątkowymi, które są przedmiotem obrotu na giełdzie towarowej (dalej: „TGE”). Podmiot realizujący inwestycje, których celem jest poprawa efektywności energetycznej, otrzymuje możliwość pozyskania Białych Certyfikatów, a następnie odsprzedania ich na TGE.

Dnia 30 marca 2023 r. Spółka zawarła z Gminą z siedzibą w mieście (...) (dalej jako: „Gmina”) umowę o świadczenie usług pozyskania i zbycia świadectw efektywności energetycznej dla Przedsięwzięcia (dalej: „Umowa”).

Zgodnie z Umową, zakres usług świadczonych przez Spółkę (dalej jako: „Przedmiot Umowy”) obejmuje:

1)zdefiniowanie, wspólnie z Gminą kroków służących poprawie efektywności energetycznej, umożliwiających pozyskanie świadectw efektywności energetycznej dla Przedsięwzięcia;

2)opracowanie audytu efektywności energetycznej dla Przedsięwzięcia na potrzeby zawnioskowania o wydanie świadectwa efektywności energetycznej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w szczególności z Ustawą o efektywności energetycznej i aktami wykonawczymi wydanymi na podstawie tej ustawy;

3)przygotowanie kompletnego Wniosku do Prezesa URE o wydanie świadectwa efektywności energetycznej dla Przedsięwzięcia;

4)złożenie do Prezesa URE wniosku o wydanie świadectw efektywności energetycznej dla Przedsięwzięcia;

5)złożenie do Prezesa URE zawiadomienia o zakończeniu realizacji Przedsięwzięcia. Ponadto w przypadku, gdy wolumen oszczędności energii we wniosku Spółki przekroczy 100 TOE, opracowanie drugiego audytu efektywności energetycznej (weryfikacyjnego), który będzie załącznikiem do zawiadomienia o zakończeniu realizacji Przedsięwzięcia;

6)pozyskanie świadectw efektywności energetycznej;

7)dokonanie odpowiednich rejestracji na TGE oraz doprowadzenie do zapisania świadectw efektywności energetycznej na koncie Spółki w rejestrze świadectw efektywności energetycznej;

8)dokonanie zbycia praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej na TGE;

9)przekazanie Gminie kwot uzyskanych ze sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej na TGE, po pomniejszeniu tych kwot o wynagrodzenie Spółki.

Spółka uzyskała od Gminy upoważnienie wydane na podstawie art. 20 ust. 3 pkt 2 Ustawy o efektywności energetycznej, do wystąpienia do Prezesa URE z wnioskiem, o którym mowa w art. 20 ust. 4 ww. ustawy i do uzyskania świadectwa efektywności energetycznej dla Przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej wskazanego w zakresie usług będących Przedmiotem Umowy.

Białe Certyfikaty wystawione będą na Spółkę, która wystąpi z wnioskiem o ich przyznanie, jednak beneficjentem całego procesu będzie Gmina, dla której Spółka działa z udzielonego jej przez Spółkę upoważnienia. Spółka działając na podstawie udzielonego przez Gminę upoważnienia, zmierza do pozyskania Białych Certyfikatów związanych z Przedsięwzięciem realizowanym przez Gminę, a następnie ich zbycia na TGE i przekazania Gminie środków uzyskanych ze sprzedaży. Spółka świadczone usługi, związane m.in. z pozyskaniem oraz zbyciem Białych Certyfikatów zobowiązana jest realizować z uwzględnieniem uzgodnień z Gminą zawartych w Umowie. W związku z powyższym, w ocenie Spółki, to w interesie Gminy leży pozyskanie Białych Certyfikatów - Gmina bowiem podjęła się realizacji inwestycji uprawniającej do wystąpienia z wnioskiem o przyznanie ww. certyfikatów oraz upoważniła Spółkę do złożenia wniosku do Prezesa URE. Zatem czynności związane z pozyskaniem i sprzedażą praw ze świadectw efektywności energetycznej dokonywane są we własnym imieniu Spółki, ale na rzecz i na rachunek Gminy, która finalnie staje się beneficjentem środków pozyskanych ze sprzedaży. Obowiązkiem Gminy w zakresie podpisanej Umowy ze Spółką jest zebranie i dostarczenie do Spółki wszystkich niezbędnych dokumentacji technicznych związanych z realizowanym przedsięwzięciem poprawiającym efektywność energetyczną, które umożliwią opracowanie audytu efektywności energetycznej i złożenie Wniosku do Prezesa URE.

Jednocześnie z Ustawy o efektywności energetycznej wynika, że podmiotem występującym z wnioskiem o wydanie świadectw efektywności energetycznej może być podmiot, u którego realizowane będzie Przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej (Gmina) lub podmiot upoważniony przez Gminę (Spółka). Stroną dla Prezesa URE, który przyznaje świadectwa efektywności energetycznej dla danej inwestycji jest podmiot występujący z wnioskiem o wydanie ww. świadectw. Zgodnie z zawartą umową Spółka jest podmiotem wnioskującym o wydanie Białych Certyfikatów (po formalnym otrzymaniu upoważnienia od Gminy) i to jej przyznawane są świadectwa efektywności energetycznej. Wobec powyższego, świadectwa efektywności energetycznej są własnością Spółki. Biorąc przy tym pod uwagę specyfikę sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej wprowadzoną przepisami Ustawy o efektywności energetycznej, należy wskazać, że świadectwa wydawane są podmiotowi, który złożył wniosek o wydanie ww. świadectw. Zatem to Spółka jako podmiot występujący z ww. wnioskiem, będzie posiadaczem praw majątkowych wynikających z przyznanych świadectw efektywności energetycznej. Wobec powyższego, Spółka dokonując sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej będzie je sprzedawała na TGE jako własne, bowiem Spółka będzie podmiotem wskazanym na Białych Certyfikatach. Za realizację Przedmiotu Umowy Spółce przysługuje wynagrodzenie na zasadach success fee (wynagrodzenie za sukces). Wynagrodzenie success fee należne Spółce wynosi 15% kwoty netto uzyskanej przez Spółkę ze sprzedaży praw majątkowych z tytułu świadectw efektywności energetycznej na TGE. Spółce nie należy się wynagrodzenie inne niż wskazane powyżej. Wynagrodzenie Spółki wyrażone jest w kwocie netto i zostanie powiększone o podatek VAT.

Zgodnie z ustaleniami wynikającymi z Umowy, Gmina wystawi fakturę VAT na kwotę uzyskaną ze sprzedaży Białych Certyfikatów, pomniejszoną o wynagrodzenie Spółki, tj. 15% całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży Białych Certyfikatów.

Ustalenia te jednak zostaną zmienione aneksem do umowy, jeżeli w wyniku rozpatrzenia niniejszej interpretacji okaże się, że Spółka powinna odprowadzić podatek VAT uzyskany ze sprzedaży Białych Certyfikatów do Urzędu Skarbowego, a nie przekazywać go Gminie, bowiem rozliczenie z Gminą powinno zajść w wyniku opłaty przez Spółkę noty obciążeniowej a nie faktury VAT.

Do zapłaty należności wynikającej z faktury rozliczeniowej z biurem maklerskim działającym na rzecz Spółki z tytułu sprzedaży Białych Certyfikatów na TGE, zobowiązana jest Spółka. Zarówno kwota uzyskana ze sprzedaży, jak wynagrodzenie Spółki wyrażone są w kwotach netto i zostaną powiększone o podatek VAT. Zatem, zgodnie z zawartą Umową, Spółka zobowiązana jest do uzyskania Białych Certyfikatów, a następnie do zbycia na TGE wynikających z nich praw majątkowych oraz kolejno do przekazania na rachunek bankowy Gminy kwot uzyskanych ze zbycia Białych Certyfikatów po odliczeniu wynagrodzenia Spółki. Przy czym o sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej będzie decydowała Spółka, mając na względzie wskazane w Umowie wymagania Gminy w ww. zakresie. W myśl umowy zawartej z Gminą, Spółka środki pieniężne uzyskane ze zbycia na TGE Białych Certyfikatów przekaże Gminie na podstawie faktury VAT wystawionej przez Gminę (na kwotę wartości Białych Certyfikatów powiększoną o podatek VAT, minus wynagrodzenie wykonawcy równe 15% kwoty uzyskanej ze sprzedaży Białych Certyfikatów powiększone o podatek VAT).

Powyższe zapisy zostaną zmienione aneksem do umowy, jeżeli w wyniku rozpatrzenia niniejszej interpretacji okaże się, że Spółka powinna odprowadzić podatek VAT uzyskany ze sprzedaży Białych Certyfikatów do Urzędu Skarbowego, a nie przekazywać go Gminie, bowiem rozliczenie z Gminą powinno zajść w wyniku opłaty przez Spółkę noty obciążeniowej a nie faktury VAT.

Mając na uwadze charakter Przedmiotu Umowy, w rozpatrywanej sprawie w ocenie Spółki wystąpi stosunek powiernictwa pomiędzy Spółką a Gminą, tj. dojdzie do powierniczego nabycia praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej, a następnie do ich przeniesienia na rzecz osób trzecich przez Spółkę, która przy sprzedaży ww. praw będzie działała na rachunek Gminy. Mając na względzie powyższe Spółka powzięła wątpliwość w zakresie poprawności powyżej przedstawionego sposobu udokumentowania otrzymanych kwot przekazanych Gminie oraz kwestii uznania otrzymanych kwot wynikających ze zbycia przez Spółkę Białych Certyfikatów za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec wątpliwości Spółki dotyczących formy udokumentowania przekazywanych Gminie środków pieniężnych, tj. wątpliwości czy otrzymane od Spółki środki powinny zostać udokumentowane fakturą, notą obciążeniową lub w inny sposób, w przypadku, gdy Spółka uzyska interpretację indywidualną lub inne stanowisko organów podatkowych wskazujące na inny sposób rozliczeń w transakcji, treść Umowy zostanie odpowiednio zmodyfikowana stosownym aneksem.

Pytania, sformułowane w uzupełnieniu wniosku

1)Czy na gruncie opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, Spółka zobowiązana jest do odprowadzenia podatku VAT do Urzędu Skarbowego, który naliczony zostanie za zbycie całości pozyskanych Białych Certyfikatów, czy może zapłacić go Gminie na podstawie wystawionej przez gminę faktury VAT?

2)Czy na gruncie opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, Spółka może należność kwoty netto uzyskanej za zbycie całości pozyskanych Białych Certyfikatów, przekazać Gminie na podstawie noty obciążeniowej?

Państwa stanowisko w sprawie

1)Spółka po sprzedaży całości pozyskanych Białych Certyfikatów na podstawie wystawionej faktury VAT zostanie zobowiązana do odprowadzenia podatku VAT do Urzędu Skarbowego, a nie do przekazania go Gminie. Ponieważ Gmina nie dokonuje dostawy towarów oraz nie świadczy usług na rzecz Spółki, Spółka nie powinna przekazywać Gminie kwoty podatku VAT. Wykonaną usługą nie można nazwać także udzielenia upoważnienia Spółce do wystąpienia z wnioskiem o wydanie Białych Certyfikatów do Prezesa URE. Tym samym przekazanie środków pieniężnych z tytułu sprzedaży Białych Certyfikatów przez Spółkę na rzecz Gminy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2)Przekazanie przez Spółkę na rachunek bankowy Gminy kwot uzyskanych ze sprzedaży Białych Certyfikatów nie stanowi dostawy towarów, ani też świadczenia usług, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem czynność przekazania Gminie środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia Białych Certyfikatów jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, powinna zostać udokumentowana dokumentem innym niż faktura przeznaczona do dokumentowania czynności z zakresu Ustawy VAT. Wobec powyższego, czynność przekazania Gminie przez Spółkę środków pieniężnych powinna zostać udokumentowana notą obciążeniową lub też środki pieniężne powinny zostać wypłacone Gminie bez wystawiania dodatkowego dokumentu rozliczeniowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwana dalej ustawą.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Art. 2 pkt 6 ustawy:

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Art. 8 ust. 1 ustawy:

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i wyraża zasadę powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji, które podatnicy wykonują w ramach swojej działalności gospodarczej.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie na rzecz innej osoby, niebędące dostawą. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Usługą nie będzie natomiast takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów.

Aby czynność podlegała opodatkowaniu, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zwaną dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w Dyrektywie 2006/112/WE są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie rozpatrywana przez TSUE.

Jak zauważył Trybunał w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise:

Natomiast w wyroku z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden TSUE wskazał, że:

W orzeczeniu z 5 lutego 1981 r., w sprawie C-154/80 Staatssecretaris van Financiën przeciwko Association coopérative „Coöperatieve Aardappelenbewaarplaats GA” Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zatem z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje związek.

Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłata w innym towarze lub usłudze) albo mieszaną (zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa). Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

• istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,
• wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,
• związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

Jednak nie każda dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, lub świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi więc wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Z opisu sprawy wynika, że 30 marca 2023 r. zawarli Państwo z Gminą umowę o świadczenie usług pozyskania i zbycia świadectw efektywności energetycznej (tzw. Białych Certyfikatów) dla przedsięwzięcia pn. „(…)”, realizowanego przez Gminę.

Zakres usług świadczonych przez Państwa obejmuje:

1)zdefiniowanie, wspólnie z Gminą kroków służących poprawie efektywności energetycznej, umożliwiających pozyskanie świadectw efektywności energetycznej (Białych Certyfikatów) dla Przedsięwzięcia;

2)opracowanie audytu efektywności energetycznej dla Przedsięwzięcia na potrzeby zawnioskowania o wydanie świadectwa efektywności energetycznej;

3)przygotowanie i złożenie do Prezesa URE kompletnego wniosku o wydanie świadectwa efektywności energetycznej dla Przedsięwzięcia;

4)zawiadomienie Prezesa URE o zakończeniu realizacji Przedsięwzięcia oraz opracowanie drugiego audytu efektywności energetycznej, gdy będzie konieczny;

5)pozyskanie świadectw efektywności energetycznej;

6)dokonanie rejestracji na TGE oraz doprowadzenie do zapisania Białych Certyfikatów na Państwa koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej;

7)zbycie praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej na TGE;

8)przekazanie Gminie kwot uzyskanych ze sprzedaży Białych Certyfikatów na TGE, po pomniejszeniu tych kwot o Państwa wynagrodzenie.

Państwa wątpliwości dotyczą obowiązku odprowadzenia do urzędu skarbowego podatku VAT, który zostanie naliczony za zbycie całości pozyskanych Białych Certyfikatów.

Zasady nabywania, zbywania i umarzania świadectw efektywności energetycznej określa ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2166 ze zm.).

Art. 20 ust. 3 ustawy o efektywności energetycznej:

Art. 30 ust. 1-3 ustawy o efektywności energetycznej:

We wniosku wskazali Państwo, że na podstawie ww. przepisów Gmina udzieliła Państwu upoważnienia do wystąpienia do Prezesa URE z wnioskiem o wydanie świadectwa efektywności energetycznej i do jego uzyskania. Białe Certyfikaty wystawione będą na Państwa, ponieważ to Państwo wystąpią z wnioskiem o ich przyznanie. Beneficjentem całego procesu będzie Gmina, dla której działają Państwo z jej upoważnienia.

Zmierzają Państwo do realizacji kolejno następujących działań:

• pozyskanie Białych Certyfikatów związanych z Przedsięwzięciem,
• zbycie ich na TGE,
• przekazanie Gminie środków uzyskanych ze sprzedaży.

Wskazali Państwo, że to w interesie Gminy leży pozyskanie Białych Certyfikatów. Zatem czynności związane z pozyskaniem i sprzedażą praw ze świadectw efektywności energetycznej dokonywane są we własnym imieniu Spółki, ale na rzecz i na rachunek Gminy, która finalnie staje się beneficjentem środków pozyskanych ze sprzedaży.

Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest zasada swobody kontraktowej, wyrażona w art. 353¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061):

Istota zlecenia powierniczego polega na tym, że na zewnątrz występuje powiernik, który dokonuje nabycia pewnej rzeczy lub prawa we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy. Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego - istotą umowy zlecenia jest odpłatne (prowizja) lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego.

W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiduicjarny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zdanie 2 Kodeksu cywilnego).

Pozyskanie świadectw efektywności energetycznej i odpłatne zbycie wynikających z nich praw majątkowych, przez powiernika w swoim imieniu, ale na rzecz zlecającego, należy ocenić dla celów podatkowych jako skutkujące zmianami w majątku zlecającego.

W analizowanej sprawie należy wyróżnić trzy świadczenia:

1.odpłatną usługę pozyskania i zbycia Białych Certyfikatów, świadczoną przez Państwa na rzecz Gminy, za wynagrodzenie równe 15% kwoty uzyskanej ze sprzedaży Białych Certyfikatów, powiększone o podatek VAT,

2.sprzedaż Białych Certyfikatów przez Państwa na TGE,

3.przekazanie Gminie środków finansowych uzyskanych ze sprzedaży Białych Certyfikatów, pomniejszonych o Państwa wynagrodzenie.

W pierwszych dwóch przypadkach wykonują Państwo czynności opodatkowane w ramach swojej działalności gospodarczej. To Państwo są usługodawcą, a nie Gmina. Nie ma zatem podstaw, aby przekazywali Państwo Gminie kwoty odpowiadające podatkowi VAT, który naliczony zostanie za zbycie całości pozyskanych Białych Certyfikatów.

Odnosząc się do ostatniego przypadku należy wskazać, że przekazanie środków pieniężnych nie stanowi czynności, która dla celów ustawy mogłaby zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów (na podstawie art. 7 ustawy) bądź świadczenie usług (zgodnie z art. 8 ustawy), tj. jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Środki pieniężne nie spełniają definicji towaru, więc ich przekazanie nie może stanowić dostawy towarów. Nie można też uznać, że samo przekazanie środków pieniężnych stanowi świadczenie usług.

Zatem czynność przekazania przez Państwa na rzecz Gminy środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży Białych Certyfikatów, pomniejszonych o Państwa wynagrodzenie (wraz z podatkiem VAT) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie jest to dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, ani świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jestprawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również sposobu dokumentowania czynności przekazania Gminie kwoty netto uzyskanej za zbycie całości pozyskanych Białych Certyfikatów.

Faktury są dokumentami, które potwierdzają rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich jej elementów. Faktura jest prawidłowa pod względem materialnoprawnym, jeśli w prawidłowy sposób odzwierciedla zdarzenie gospodarcze.

Faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawiane zgodnie z przepisami prawa.

Art. 2 pkt 22 i 31 ustawy:

Art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Z analizy przeprowadzonej w odpowiedzi na pytanie nr 1 wynika, że czynność przekazania przez Państwa na rzecz Gminy środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży Białych Certyfikatów nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oznacza to, że w tej sytuacji nie dojdzie do sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy.

Wobec tego, czynność przekazania przez Państwa na rzecz Gminy środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży Białych Certyfikatów, pomniejszonych o Państwa wynagrodzenie (wraz z podatkiem VAT), nie powinna być przez Państwa dokumentowana fakturą, lecz innym dowodem księgowym, np. notą obciążeniową.

Należy jednak zaznaczyć, że nota obciążeniowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy i w związku z tym nie jest objęta regulacją tych przepisów. Na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług nie ma jednak przeciwwskazań dla takiego sposobu dokumentowania.

A zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym opisem sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem przedstawionym we wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).