Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 5 sierpnia 2024 r., sygn. II SA/Gl 800/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Nowak, , , po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. N. na pismo Wojewody Śląskiego z dnia 16 maja 2024 r. nr KOI.1410.164.2024 w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Dyrektora Wydziału Rodziny i Polityki Społecznej Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę. UZASADNIENIE Pismem z dnia 14 czerwca 2024 r. Krzysztof Nawrot (dalej jako: "skarżący"), wniósł do tut. Sądu skargę na pismo Wojewody Śląskiego, opisane w rubrum nn. postanowienia. Pismem tym organ ustosunkował się do skargi i zarzutów, prezentowanych przez skarżącego wobec Dyrektora Wydziału Rodziny i Polityki Społecznej Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego w jego skardze z dnia 25 kwietnia 2024 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje: Kognicja sądów administracyjnych została wyznaczona w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. 2024 r., poz. 935), zwanej dalej: "p.p.s.a.". W myśl tego przepisu kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m. in. orzekanie w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty oraz postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które przysługuje zażalenie. Skargę niedopuszczalną sąd winien odrzucić, zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. W pojęciu sprawy sądowoadministracyjnej mieści się kontrola działalności administracji publicznej w zakresie wyznaczonym w art. 3 p.p.s.a., a także kontrola innych kwestii rozpoznawanych w postępowaniu prowadzonym na podstawie przepisów p.p.s.a., jak wymienione w art. 4 p.p.s.a. spory o właściwość lub kompetencję, a także przekazanych z mocy ustaw odrębnych. Oznacza to, że sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania spraw, które nie zostały wymienione w cytowanych przepisach. Na podstawie sformułowanych przez skarżącego argumentów, analizy akt administracyjnych sprawy oraz odpowiedzi na skargę Sąd doszedł do wniosku, że przedmiotem skargi jest pismo organu, które stanowi odpowiedź na skargę skarżącego, stanowiącą tzw. skargę powszechną wnoszoną w trybie przepisów Działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. 2024, poz. 572), dalej powoływanej jako: "k.p.a.", zatytułowanego "Skargi i wnioski". Przedmiotem skargi powszechnej może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw (art. 227 k.p.a.). Działania administracji publicznej, będące przedmiotem tego typu skarg, nie podlegają kontroli sądów administracyjnych z uwagi na to, że nie mieszczą się w katalogu czynności i aktów poddawanych nadzorowi sądowemu w świetle art. 3 § 2 p.p.s.a. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym jednolicie wskazuje się, że w sprawach skarg i wniosków, o których mowa w Dziale VIII k.p.a., nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego. W konsekwencji Sąd doszedł do wniosku, że ze względu na brak objęcia zaskarżonego aktu zakresem regulacji art. 3 § 2 p.p.s.a. skarga podlegała odrzuceniu, jako niedopuszczalna. Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. orzekł, jak w sentencji.