Interpretacja indywidualna z dnia 31 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-2.4012.207.2024.2.SR
Uwzględnianie w mianowniku prewspółczynnika otrzymanej dotacji inwestycyjnej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uwzględniania w mianowniku prewspółczynnika otrzymanej dotacji inwestycyjnej.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 czerwca 2024 r. (wpływ 20 czerwca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną (art. 14 ustawy z dnia 25 październik 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej) działającą we własnym imieniu i na własny rachunek. Instytucja gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania (art. 27 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej).
Zgodnie z treścią § 5 Statutu przedmiotem działania (…) jest (…).
Zgodnie z treścią § 6 pkt 1 ppkt 1 do zadań (…) należy (…).
Zgodnie z treścią § 6 pkt 1 ppkt 11 do zadań (…) należy (…).
Zgodnie z treścią § 6 pkt 1 ppkt 18 do zadań (…) należy (…).
(...) jest czynnym podatnikiem VAT. Jako samorządowa instytucja kultury nie podlega centralizacji podatku VAT. W ramach swojej działalności wykonuje czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zwolnione od podatku oraz opodatkowane podatkiem VAT. W odniesieniu do części wydatków ponoszonych przez (…), nie jest możliwe przyporządkowanie ich wyłącznie do działalności opodatkowanej albo działalności niedającej prawa do odliczenia.
(…) oblicza prewspółczynnik, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. zgodnie ze wzorem określonym w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.
Przy obliczaniu prewspółczynnika (…) stosuje następujący wzór:
X = (A x 100)/P
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X - proporcja określona procentowo, zaokrąglona w górę do najbliższej liczy całkowitej,
A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,
P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.
Do mianownika prewspółczynnika (…) wg wlicza wszystkie dotacje, w tym dotacje inwestycyjne w kwotach uzyskanych w roku podatkowym, za który prewspółczynnik jest obliczany. Wspomniana dotacja inwestycyjna jaką otrzymał (…) pochodzi ze zwrotu środków z EFRR oraz Budżetu Państwa w związku z realizacją w latach 2021-2022 projektu pn. „(…)”. Projekt był współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu (…) oraz budżetu państwa. Głównym jego celem było przeprowadzenie prac związanych z zagospodarowaniem (…).
Wyżej wymieniona dotacja inwestycyjna stanowi „środki na wydatki majątkowe”, o których mowa w art. 31 pkt 4 ustawy o finansach publicznych.
W ramach realizacji projektu zakupione były również środki spożywcze, materiały (bibuła, druty, nożyczki, krepina, taśma itp.) na warsztaty bibułkarstwa oraz pokryte zostało wynagrodzenie koordynatora projektu. W tej części środki zwrócone z EFRR oraz Budżetu Państwa w ramach ww. projektu stanowią dotacje na wydatki bieżące.
Dotacja inwestycyjna jaką otrzymał (…) pochodząca ze zwrotu środków z EFRR oraz Budżetu Państwa została wykazana w planie finansowym oraz w sprawozdaniu rocznym z wykonania planu finansowego Państwa jednostki, co jest zgodne z art. 31 ustawy o finansach publicznych. Natomiast pytanie czy dotacja ta stanowi przychody w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1270) – jest to kwestia, którą starają się Państwo wyjaśnić występując do Organu z poniższym pytaniem.
(…) przyjęło następujące schematy księgowań inwestycji podlegającego amortyzacji, nabytej z dotacji inwestycyjnej w ramach realizowanego projektu pn. „(…)”
Nabycie środka trwałego konto Wn „Środki trwałe” w korespondencji z kontem Ma 202 „Rozrachunki z dostawcami”;
Otrzymane/zwrot środków konto Wn 131 „Rachunek bieżący” w korespondencji z kontem Ma 840 „Rozliczenie międzyokresowe przychodów”;
Naliczenie amortyzacji i umorzenia środka trwałego konto Wn 400 „Amortyzacja” w korespondencji z kontem Ma 071 „Umorzenie środków trwałych” oraz na koncie Wn 840 „Rozliczenie międzyokresowe przychodów” w korespondencji z kontem Ma 760 „Pozostałe przychody operacyjne”.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo następującą informację:
Na pytanie Organu „czy dotacja inwestycyjna będąca przedmiotem Państwa zapytania, tj. dotacja otrzymana ze zwrotu środków z EFRR oraz budżetu państwa w związku z realizacją projektu pn. „(…)”, jest ujęta w planie finansowym w całości jako „środki na wydatki majątkowe”, o których mowa w art. 31 pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1270 ze zm.), czy też jest ujęta w planie finansowym w części w jakiej dotyczy przeprowadzenia prac związanych z zagospodarowaniem (…) jako „środki na wydatki majątkowe”, o których mowa w art. 31 pkt 4 ustawy o finansach publicznych, natomiast w części w jakiej dotyczy zakupu środków spożywczych, materiałów (bibuła, druty, nożyczki, krepina, taśma itp.) na warsztaty bibułkarstwa oraz wynagrodzenia koordynatora projektu jako „przychody z prowadzonej działalności”, o których mowa w art. 31 pkt 1 lub jako „dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego”, o których mowa w art. 31 pkt 2 ustawy o finansach publicznych?”, odpowiedzieli Państwo, że „Dotacja otrzymana ze zwrotu środków z EFRR oraz budżetu państwa w związku z realizacją projektu pn. „(…)” w planie finansowym na rok 2023 została przyjęta w całości (w jednej kwocie), ponieważ stanowiła zwrot (refundacja) poniesionych wydatków związanych z realizacją konkretnego projektu w roku poprzednim. Zaznaczam, iż mimo to, że środki te stanowią w części przeprowadzenie prac związanych z zagospodarowaniem (…) „środki na wydatki majątkowe”, o których mowa w art. 31 pkt 4 ustawy o finansach publicznych, to jest to zwrot (refundacja) za wydatek inwestycyjny dokonany w roku poprzednim. W 2023 r. środki te nie były już przeznaczone na wydatki majątkowe, a zostały przeznaczone na pokrycie kosztów bieżących swojej działalności i dla przejrzystości sytuacji finansowej jednostki zostały w planie finansowym przyjęte po stronie przychodów. Wydatki majątkowe związane z realizacją projektu zostały dokonane w 2022 r. i pokryte ze środków własnych.”
Pytanie
Czy (...) obliczając prewspółczynnik uwzględnia w mianowniku wyżej wymienioną dotację inwestycyjną?
Państwa stanowisko w sprawie
(...) uwzględnia w mianowniku prewspółczynnika otrzymaną dotację inwestycyjną.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, ilekroć mowa jest o przychodach wykonanych instytucji kultury – rozumie się przez to przychody instytucji kultury w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym przekazane tej instytucji dotacje pomniejszone o kwoty zwróconych dotacji, o odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tej instytucji oraz o odszkodowania należne tej instytucji inne niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust.1 ustawy - wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego, z których instytucja ta pokrywa koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania.
Oznacza to, że daną dotację inwestycyjną instytucja kultury uwzględnia w mianowniku prewspółczynnika. Wynika ona ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego oraz jest przychodem, z których instytucja pokryła koszty swojej działalności czyli (…).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.
Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.
Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Według art. 86 ust. 2b ustawy:
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Jak stanowi art. 86 ust. 2d ustawy:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
Zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy:
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Na podstawie delegacji zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.
Stosownie do § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:
Rozporządzenie:
1) określa w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”;
2) wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.
W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.
Na mocy § 4 ust. 1 rozporządzenia:
W przypadku samorządowej instytucji kultury, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:
X = A x 100/P
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,
A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,
P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.
Zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie – rozumie się przez to podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:
a) dokonywanych przez podatników:
- odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
- odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
- eksportu towarów,
- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.
W myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o przychodach wykonanych samorządowej instytucji kultury – rozumie się przez to przychody samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym dotacje przekazane tej instytucji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty zwróconych dotacji, o odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tej instytucji oraz o odszkodowania należne tej instytucji inne niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego, z których instytucja ta pokrywała koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania jednostki samorządu terytorialnego.
Stosownie do § 4 ust. 2 rozporządzenia:
Przychody wykonane samorządowej instytucji kultury nie obejmują przychodów uzyskanych z tytułu:
1) dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez samorządową instytucję kultury do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych samorządowej instytucji kultury - używanych na potrzeby prowadzonej przez tę instytucję działalności;
2) transakcji dotyczących:
a) pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
b) usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
Wyłączenie powyższych transakcji z przychodów wykonanych samorządowej instytucji kultury (mianownik proporcji) zapewnia spójność z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty przychodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które mogłyby zniekształcić proporcję.
Jak stanowi § 8 rozporządzenia:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną. Obliczają Państwo prewspółczynnik, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie ze wzorem określonym w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Do mianownika prewspółczynnika wliczają Państwo wszystkie dotacje, w tym dotacje inwestycyjne w kwotach uzyskanych w roku podatkowym, za który prewspółczynnik jest obliczany. Wspomniana dotacja inwestycyjna jaką Państwo otrzymali pochodzi ze zwrotu środków z EFRR oraz budżetu państwa w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Głównym jego celem było przeprowadzenie prac związanych z zagospodarowaniem (…). W ramach realizacji projektu zakupione były również środki spożywcze, materiały (bibuła, druty, nożyczki, krepina, taśma itp.) na warsztaty bibułkarstwa oraz pokryte zostało wynagrodzenie koordynatora projektu.
Państwa wątpliwości dotyczą uwzględniania w mianowniku prewspółczynnika otrzymanej dotacji inwestycyjnej.
W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z samorządową instytucją kultury, zatem zasadnym jest odwołanie do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87), określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.
W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.
Art. 9 ust. 3 ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że:
Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Na mocy art. 12 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
Organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.
Na podstawie art. 27 ust. 4 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
Instytucja kultury sporządza plan finansowy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 869, 1622, 1649, 2020 i 2473).
Stosownie do art. 28 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
Instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów.
W myśl art. 28 ust. 1a ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz za jego zgodą państwowe instytucje kultury, których organizatorem jest ten minister, mogą udzielać dofinansowania, w tym wydatków inwestycyjnych i bieżących, podmiotom prowadzącym działalność w dziedzinie kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w tym poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Przepis art. 28 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej stanowi, że:
Przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł.
Zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:
Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:
1) podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów;
2) celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji;
3) celowej na realizację wskazanych zadań i programów.
Zgodnie z przedstawionym w § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. sposobem określenia proporcji ustalonym dla samorządowej instytucji kultury, w mianowniku wzoru ujmuje się przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.
Zauważyć trzeba, że z zawartej w § 2 pkt 12 ww. rozporządzenia definicji przychodów wykonanych samorządowej instytucji kultury wynika, że są to przychody w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym przekazane tej instytucji dotacje, pomniejszone o kwoty zwróconych dotacji, o odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tej instytucji oraz o odszkodowania należne tej instytucji inne niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego, z których instytucja ta pokrywała koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania.
Na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1270 ze zm.):
Dochodami publicznymi są:
1) daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz banków państwowych, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw;
2) inne dochody budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych należne na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych (...).
Według art. 30 ust. 2 ww. ustawy o finansach publicznych:
Podstawą gospodarki finansowej państwowych i samorządowych osób prawnych jest plan finansowy.
Stosownie do art. 31 ustawy o finansach publicznych:
Jednostki, o których mowa w art. 30 ust. 1, wyodrębniają w planach finansowych:
1) przychody z prowadzonej działalności;
2) dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
3) koszty, w tym:
a) wynagrodzenia i składki od nich naliczane,
b) płatności odsetkowe wynikające z zaciągniętych zobowiązań,
c) zakup towarów i usług;
4) środki na wydatki majątkowe;
5) środki przyznane innym podmiotom;
6) stan należności i zobowiązań na początek i koniec roku;
7) stan środków pieniężnych na początek i koniec roku.
Posiłkując się definicją wydatków majątkowych zawartą w art. 124 ust. 4 ustawy o finansach publicznych:
Wydatki majątkowe obejmują:
1) wydatki na zakup i objęcie akcji oraz wniesienie wkładów do spółek prawa handlowego;
2) wydatki inwestycyjne państwowych jednostek budżetowych oraz dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów inwestycji realizowanych przez inne jednostki.
Dotacje inwestycyjne są wyodrębnione w planach finansowych w kategorii środków na wydatki majątkowe (art. 31 pkt 4 ustawy o finansach publicznych). Nie są one ujmowane w przychodach z prowadzonej działalności (art. 31 pkt 1 ustawy o finansach publicznych) ani w kategorii dotacji (art. 31 pkt 2 ustawy o finansach publicznych).
Tym samym dotacje inwestycyjne nie stanowią przychodów w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, co wynika wprost z ustawy o finansach publicznych. Przychody wykonane bowiem to nie wszystkie środki finansowe uzyskane przez instytucję kultury, ale tylko takie, które wykazane zostały jako przychody w sprawozdaniu rocznym i są źródłem pokrycia bieżących kosztów działalności instytucji kultury. W świetle ustawy o finansach publicznych w przychodach instytucji kultury nie są ujmowane wszelkie dotacje, a jedynie dotacje na cele związane z bieżącą działalnością. Należy zauważyć, że w planie finansowym składanym przez instytucje kultury, sporządzonym zgodnie z obowiązującymi regulacjami, dotacje inwestycyjne, są ujmowane w pozycji „Środki na wydatki majątkowe”. Nie podlegają one wykazaniu w sprawozdaniu rocznym z wykonania planu finansowego jako przychody, z których instytucja pokrywała koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania. Nie są one zatem traktowane jako przychody wykonane samorządowej instytucji kultury i nie powinny być uwzględniane w mianowniku prewspółczynnika.
Samorządowa instytucji kultury powinna zaliczyć do przychodów wykonanych, które przyjmuje się w mianowniku wzoru dla wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, wyłącznie te przychody wymienione w § 2 pkt 12 rozporządzenia, z których pokrywa koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania, a które to przychody wynikają ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego.
Z przedstawionych przez Państwa okoliczności wynika, że w latach 2021-2022 realizowali Państwo projekt pn. „(…)”. W związku z realizacją tego zadania, otrzymali Państwo dotację, zwrot środków z EFRR oraz budżetu państwa. Wskazali Państwo, że ww. dotacja stanowiła zwrot (refundacja) poniesionych wydatków związanych z realizacją konkretnego projektu w roku poprzednim. Wydatki majątkowe związane z realizacją tego projektu zostały dokonane w 2022 r. i pokryte z Państwa środków własnych. Jednocześnie podali Państwo, iż mimo to, że środki te stanowią w części przeprowadzenia prac związanych z zagospodarowaniem (…) „środki na wydatki majątkowe”, o których mowa w art. 31 pkt 4 ustawy o finansach publicznych, to jest to zwrot (refundacja) za wydatek inwestycyjny dokonany w roku poprzednim. W 2023 r. środki te nie były już przeznaczone na wydatki majątkowe, a zostały przeznaczone na pokrycie kosztów bieżących swojej działalności. Zostały w planie finansowym przyjęte po stronie przychodów.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy zauważyć, że w opisanym przez Państwa przypadku – jak Państwo wskazali w uzupełnieniu wniosku – dotacja otrzymana ze zwrotu środków z EFRR oraz budżetu państwa w związku z realizacją projektu pn. „(…)” w planie finansowym na rok 2023 została przyjęta w całości (w jednej kwocie) po stronie przychodów.
Biorąc zatem pod uwagę Państwa jednoznaczne wskazanie, że otrzymane środki (zwrot (refundacja) poniesionych przez Państwa wydatków w roku poprzednim ze środków własnych) zostały przeznaczone na pokrycie kosztów bieżących Państwa działalności oraz że otrzymana „dotacja inwestycyjna” w planie finansowym na rok 2023 została przyjęta w całości (w jednej kwocie) po stronie przychodów, powinni Państwo uwzględniać ją w mianowniku prewspółczynnika.
Jak bowiem już wyjaśniono samorządowa instytucji kultury powinna zaliczyć do przychodów wykonanych, które przyjmuje się w mianowniku wzoru dla wyliczenia proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, wyłącznie te przychody wymienione w § 2 pkt 12 rozporządzenia, z których pokrywa koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania, a które to przychody wynikają ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego.
Zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Jednocześnie podkreślić należy, że Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Państwa. Tut. Organ informuje, że nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego. Zatem w przypadku stwierdzenia w toku postępowania podatkowego stanu faktycznego odmiennego od przedstawionego we wniosku, tj. jeśli w wyniku zebranego materiału dowodowego organ podatkowy stwierdzi, że ww. dotacje inwestycyjną błędnie zakwalifikowano, to interpretacja nie wywołuje skutków podatkowo-prawnych. Organ nie ma kompetencji do oceny czy dane, które ewentualnie wynikają ze sprawozdawczości budżetowej danej jednostki są prawidłowe w kontekście przepisów ustawy o finansach publicznych. Powyższe wykracza bowiem poza zakres interpretacji podatkowych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.