Interpretacja indywidualna z dnia 25 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.431.2024.2.JK2

Obowiązki płatnika w związku z wypłatą ryczałtu na pokrycie kosztów ładowania służbowego samochodu elektrycznego lub hybrydowego w miejscu zamieszkania pracownika.

Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• prawidłowe - w części dotyczącej braku powstania dodatkowego przychodu w miesiącu wypłaty ryczałtu na pokrycie kosztów ładowania służbowego samochodu elektrycznego lub hybrydowego w miejscu mieszkania i braku obowiązków płatnika w miesiącu jego wypłaty,
• nieprawidłowe - w części dotyczącej braku powstania przychodu w sytuacji powstania nadwyżki w momencie rozliczenia ryczałtu z faktycznymi wydatkami ponoszonymi przez pracownika na energię elektryczną w miejscu zamieszkania i braku obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w miesiącu rozliczenia tego ryczałtu.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z wypłatą ryczałtu na pokrycie kosztów ładowania służbowego samochodu elektrycznego lub hybrydowego w miejscu zamieszkania pracownika.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 8 lipca 2024 r. (data wpływu 8 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jesteście Państwo spółką świadczącą usługi z zakresu doradztwa podatkowego. Spółka jest zakładem pracy w rozumieniu art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, w związku z czym oblicza i pobiera w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od przychodów osiąganych przez swoich pracowników.

Udostępniacie Państwo swoim pracownikom flotę samochodów o napędzie konwencjonalnym do użytku zarówno służbowego, jak i prywatnego. Z tytułu użytkowania przez pracowników samochodów służbowym do celów prywatnych Spółka rozpoznaje po ich stronie przychód określony na podstawie art. 12 ust. 2a ustawy o PIT.

W związku z planami rozwoju programu floty samochodowej o pojazdy nisko i zero emisyjne, planujecie Państwo udostępniać pracownikom również służbowe samochody o napędzie elektrycznym i hybrydowym („Pojazdy”). Pojazdy będą wykorzystywane przez pracowników zarówno do użytku służbowego, jak i prywatnego. W związku z czym, również w przypadku Pojazdów będziecie Państwo planowali rozpoznać po stronie pracowników przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w wysokości określonej zgodnie z art. 12 ust. 2a ustawy o PIT.

Pojazdy, które mają zostać wprowadzone do floty samochodowej, są napędzane prądem elektrycznym i ładowane są (lub doładowywane) z zewnętrznych źródeł energii. W związku z faktem, że możliwości ładowania pojazdów na terenie Spółki są ograniczone, a koszty ładowania w komercyjnych stacjach ładowania są bardzo wysokie, planuje Państwo, że pracownicy będą ładować Pojazdy w miejscu zamieszkania.

Ładowanie Pojazdów przez pracowników w ich miejscu zamieszkania spowoduje wzrost kosztów energii elektrycznej poniesionych przez pracowników. Wzrost ten będzie spowodowany przez większe zużycie energii elektrycznej w związku z ładowaniem Pojazdu w miejscu zamieszkania pracownika, a dodatkowo przez dużo większe ryzyko przekroczenia limitu zużycia prądu określonego w odrębnych przepisach dla gospodarstw domowych, który chroni takie gospodarstwa przed wzrostem cen energii.

W związku z tym planujecie Państwo wprowadzić wewnętrzne regulacje mające na celu zrekompensowanie pracownikom wzrostu wydatków na energię elektryczną związku z ładowaniem Pojazdu w miejscu zamieszkania.

Planujecie Państwo wprowadzić miesięczny ryczałt na pokrycie kosztów ładowania samochodu służbowego, który będzie wyliczany m.in. w oparciu o takie wskaźniki jak:

• średnie zużycie energii w kWh Pojazdu na jeden kilometr;
• szacowany miesięczny dystans pokonywany przez pracowników samochodem służbowym w kilometrach dla celów służbowych i prywatnych;
• uśredniony koszt 1 kWh energii.

Powyższe wskaźniki są tylko przykładowymi elementami, które mogą być brane pod uwagę przy wyliczaniu ryczałtu, które Państwo zidentyfikowali w oparciu o funkcjonujące rozwiązania na rynku, niemniej jednak ostateczna lista wskaźników nie jest jeszcze określona przez Państwa.

Dodatkowo zakładacie Państwo, że wartości wskaźników mogą być waloryzowane periodycznie, a ich wysokość może być zróżnicowana w zależności od rodzaju/modelu Pojazdu jaki zostanie udostępniony konkretnemu pracownikowi oraz lokalizacji, w jakiej pracownik mieszka.

Wyliczony w oparciu o powyższe kryteria ryczałt na pokrycie kosztów ładowania będzie wypłacany pracownikom co miesiąc.

Planujecie Państwo wprowadzić periodyczny sposób rozliczenia ryczałtu w oparciu o uzgodniony katalog dokumentów. Zgodnie z Państwa planami rozliczenie wyliczonego ryczałtu następowałoby raz na rok. W sytuacji rozwiązania umowy z danym pracownikiem, rozliczenie ryczałtu następowałoby w ostatnim miesiącu zatrudnienia.

Na moment rozliczenia pracownik byłby zobowiązany do przedstawienia Spółce dokumentów potwierdzających:

a) zużycie energii na ładowanie samochodu służbowego w domu np. w formie raportów wygenerowanych z ładowarki służącej do jego ładowania lub aplikacji monitorujących ilość zużytej energii koniecznej do ładowania; oraz

b) poniesienie kosztu zakupu energii potrzebnej do ładowania np. w formie podsumowań kosztów energii z danego okresu lub rachunków/faktur VAT otrzymanych przez pracownika z danego okresu.

Dodatkowo w oparciu o powyższe dokumenty pracownik przygotowywałby w uzgodnionej formie oświadczenie, w którym wyliczona byłaby kwota faktycznie poniesionych kosztów na ładowanie samochodu elektrycznego oraz ich rozliczenie z otrzymanym ryczałtem.

Spółka po weryfikacji i akceptacji otrzymanego oświadczenia:

a) wypłacałaby pracownikowi dodatkową kwotę z tytułu poniesionych kosztów związanych z ładowaniem służbowego samochodu elektrycznego w domu;

b) potrącała nadwyżkę wypłaconego ryczałtu ponad faktycznie poniesiony koszt z ryczałtu należnego za kolejne miesiące.

Pytanie

Czy wypłata przez Państwa comiesięcznego ryczałtu skalkulowanego w oparciu o z góry ustalone wskaźniki na pokrycie kosztów ładowania służbowego samochodu elektrycznego lub hybrydowego w miejscu zamieszkania pracownika i rozliczanego raz do roku w oparciu o uzgodnione dokumenty nie będzie stanowiła w miesiącu wypłaty dla pracowników Spółki dodatkowego przychodu opodatkowanego zgodnie z przepisami ustawy o PIT, a w konsekwencji po Państwa stronie nie powstaną w odniesieniu do tej wypłaty obowiązki płatnika?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, comiesięczny ryczałt skalkulowany w oparciu o z góry ustalone wskaźniki, który będzie wypłacany przez Państwa na pokrycie kosztów ładowania służbowego samochodu elektrycznego lub hybrydowego w miejscu zamieszkania pracownika i rozliczany raz do roku w oparciu o uzgodnione dokumenty nie będzie stanowił w miesiącu jego wypłaty dla Państwa pracowników dodatkowego przychodu opodatkowanego zgodnie z przepisami ustawy o PIT, a w konsekwencji po Państwa stronie nie powstaną w odniesieniu do tej wypłaty obowiązki płatnika.

Uzasadnienie Państwa stanowiska

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej płatnikiem jest (…) jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, Zakłady pracy będące (…) jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej (…) są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, (…).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy (…).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, (…), uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak wynika z przytoczonych wyżej przepisów, co do zasady opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy zostały wyłączone z tego opodatkowania. Do przychodu ze stosunków pracy zalicza się nie tylko pieniądze, ale również wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy tez nieodpłatnych świadczeń poniesionych na rzecz pracownika. W odniesieniu do uzyskanych przez pracowników przychodów na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika, tj. obliczenie, pobranie i wpłata podatku.

Zgodnie z art. 12 ust. 2a:

Wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:

1)250 zł miesięcznie - dla samochodów:

a)o mocy silnika do 60 kW,

b)stanowiących pojazd elektryczny w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1083 i 1260) lub pojazd napędzany wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy;

Jak wynika z utrwalonej linii orzeczniczej (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt II FSK 2430/16, II FSK 2654/16, II FSK 2481/17, II FSK 2050/17, II FSK 1116/18 i in.), świadczenie pracodawcy z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych obejmuje nie tylko samo udostępnienie samochodu, ale także zapewnienie możliwości jego prawidłowego używania, co oznacza także ponoszenie przez pracodawcę wszelkich kosztów eksploatacji, kosztów związanych z zakupem paliwa, ubezpieczenia czy badań technicznych.

W ślad za wykształconą linią orzeczniczą Minister Finansów, w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe, 11 września 2020 r. wydał interpretację ogólną nr DD3.8201.1.2020, przyjmując argumentację zawartą w jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, zgodnie z którą ryczałtowo określona w art. 12 ust. 2a ustawy o PIT wartość nieodpłatnego świadczenia obejmuje ponoszone przez pracodawcę koszty związane z utrzymaniem i ogólnym użytkowaniem samochodu.

Wprawdzie interpretacja ta nie odnosi się do samochodów elektrycznych, nie ma jednak przeszkód, aby te same zasady stosować analogicznie do pojazdów z napędem innym niż spalinowe. Na fakt, iż intencją ustawodawcy było rozszerzenie zakresu stosowania i dotychczasowej wykładni art. 12 ust. 2a ustawy o PIT na samochody inne niż spalinowe, wskazuje również przeprowadzona nowelizacja art. 12 ust. 2a pkt 1 ustawy o PIT na podstawie ustawy z dnia 29 października 2021 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), która weszła w życie 1 stycznia 2022.

Powyższe prowadzi do wniosku, że wartość nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 2a ustawy o PIT, obejmuje ponoszone przez pracodawcę koszty związane z utrzymaniem i ogólnym użytkowaniem samochodu, które zakład pracy musi ponieść, aby samochód był sprawny i mógł uczestniczyć w ruchu drogowym. Jednym z takich kosztów jest wartość paliwa, przy czym bez znaczenia jest, czy paliwem samochodu służbowego jest benzyna, olej napędowy, czy energia elektryczna. Bez znaczenie pozostaje również kwestia czy wydatki na paliwo są sfinansowane bezpośrednio przez pracodawcę (np. poprzez udostępnienie pracownikowi karty paliwowej) czy wypłata z tego tytułu realizowana jest bezpośrednio do pracownika w odniesieniu do ponoszonych przez niego kosztów związanych tankowaniem/ładowaniem samochodu.

Zatem wypłata comiesięcznego ryczałtu skalkulowanego w oparciu o z góry przez Spółkę ustalone wskaźniki, który będzie wypłacany przez Państwa na pokrycie kosztów ładowania Pojazdu w miejscu zamieszkania pracownika nie będzie stanowiła dla pracowników Spółki dodatkowego przychodu opodatkowanego zgodnie z przepisami ustawy o PIT.

Dodatkowo wyjaśniliście Państwo, że planujecie rozliczać kwotę ryczałtu raz na rok z faktycznymi wydatkami ponoszonymi przez pracownika na energię elektryczną w miejscu zamieszkania ze względu na to, że:

• pracownicy w różnym czasie dysponują informacją o faktycznych kosztach jakie muszą ponieść za zużytą energię elektryczną;
• obowiązki administracyjne związane z rozliczeniem mogą być zarówno dla pracownika i Państwa dużym obciążeniem czasowym w związku z czym, żeby nie zniechęcać pracowników do korzystania z elektrycznych samochodów służbowych, chcielibyście Państwo kwestie weryfikacji ponoszonych kosztów ograniczyć do niezbędnego minimum.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Na mocy art. 11 ust. 2b cytowanej ustawy:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego od pracodawcy świadczenia. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Stosownie do art. 12 ust. 2a ww. ustawy:

Wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:

1)250 zł miesięcznie - dla samochodów:

a)o mocy silnika do 60 kW,

b)stanowiących pojazd elektryczny w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1083 i 1260) lub pojazd napędzany wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy;

2)400 zł miesięcznie - dla samochodów innych niż wymienione w pkt 1.

W myśl art. 12 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych w ust. 2a.

Zgodnie z art. 12 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jest częściowo odpłatne, to przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością określoną w ust. 2a albo ust. 2b i odpłatnością ponoszoną przez pracownika.

Stosownie do art. 12 ust. 3 powołanej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Natomiast, obowiązek poboru podatku przez zakład pracy został wskazany w art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że planujecie Państwo:

• udostępniać pracownikom służbowe samochody o napędzie elektrycznym i hybrydowym zarówno do użytku służbowego, jak i prywatnego;
• wprowadzić wewnętrzne regulacje mające na celu zrekompensowanie pracownikom wzrostu wydatków na energię elektryczną związku z ładowaniem pojazdu w miejscu zamieszkania;
• wprowadzić miesięczny ryczałt na pokrycie kosztów ładowania samochodu służbowego;
• wprowadzić periodyczny sposób rozliczenia ryczałtu w oparciu o uzgodniony katalog dokumentów - raz na rok.

Państwa wątpliwość budzi kwestia, czy wypłata comiesięcznego ryczałtu skalkulowanego w oparciu o z góry ustalone wskaźniki na pokrycie kosztów ładowania służbowego samochodu elektrycznego lub hybrydowego w miejscu zamieszkania pracownika i rozliczanego raz do roku w oparciu o uzgodnione dokumenty nie będzie stanowiła w miesiącu wypłaty dla Państwa pracowników dodatkowego przychodu opodatkowanego zgodnie z przepisami ustawy o PIT, a w konsekwencji po Państwa stronie nie powstaną w odniesieniu do tej wypłaty obowiązki płatnika.

Celem wyjaśnienia powyższych wątpliwości zauważyć należy, że rozwiązanie wynikające z art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje kwestię nieodpłatnego udostępnienia samochodu. Dotyczy więc sytuacji, gdy pracodawca ponosi koszt związany z utrzymaniem i ogólnym użytkowaniem samochodu, a pracownik nieodpłatnie z niego korzysta.

Ponadto 11 września 2020 r. Minister Finansów, w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe, wydał interpretację ogólną Nr DD3.8201.1.2020 w sprawie zryczałtowanego przychodu pracownika związanego z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych.

W interpretacji tej, przyjmując argumentację zawartą w jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych w zakresie interpretacji art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Minister Finansów stwierdził, że ryczałtowo określona w tym przepisie wartość nieodpłatnego świadczenia obejmuje ponoszone przez pracodawcę koszty związane z utrzymaniem i ogólnym użytkowaniem samochodu, przykładowo takie koszty jak: paliwo, ubezpieczenie, wymiana opon, bieżące naprawy, okresowe przeglądy, które zakład pracy – jako właściciel samochodu musi ponieść, aby samochód był sprawny i mógł uczestniczyć w ruchu drogowym.

Pomimo, że interpretacja ta nie odnosi się do samochodów elektrycznych czy hybrydowych, nie ma przeszkód, aby te same zasady stosować zarówno do samochodów spalinowych, jak i z innym napędem, w tym elektrycznym.

Zatem wartość paliwa sfinansowanego przez pracodawcę jest uwzględniana w ww. ryczałtowym przychodzie pracownika. Przy czym bez znaczenia jest, czy paliwem samochodu służbowego jest benzyna czy energia elektryczna. Wartość tego paliwa jest już bowiem przychodem pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stąd też w sytuacji, gdy pracownik ładuje służbowy samochód z napędem elektrycznym w miejscu zamieszkania, to zwrot przez pracodawcę wydatku z tego tytułu nie będzie stanowił dodatkowego przychodu pracownika, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy, zwrot wydatku na ładowanie samochodu służbowego w wartościach faktycznie poniesionych przez pracownika, nie stanowi dla niego ww. przychodu.

Jeśli jednak pracodawca będzie wypłacał ryczałtową kwotę na poczet wydatków na ładowanie tego samochodu, to powinna ona zostać rozliczona i ewentualna nadwyżka ponad poniesiony przez pracownika wydatek na ładowanie powinna albo zostać zwrócona pracodawcy, albo zostać zaliczona do przychodu pracownika ze stosunku pracy.

Państwa zdaniem comiesięczny ryczałt nie będzie stanowił dla pracowników dodatkowego przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji po Państwa stronie nie powstaną w odniesieniu do tej wypłaty obowiązki płatnika.

Z powyższym stanowiskiem nie sposób się zgodzić w całości.

Comiesięczny ryczałt wypłacany przez Państwa na pokrycie kosztów ładowania służbowego samochodu elektrycznego lub hybrydowego w miejscu zamieszkania pracownika nie będzie stanowił w miesiącu jego wypłaty dla Państwa pracowników dodatkowego przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji po Państwa stronie nie powstaną w odniesieniu do tej wypłaty obowiązki płatnika.

Zatem w tej części Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Natomiast, jeżeli w wyniku rozliczenia kwoty ryczałtu z faktycznymi wydatkami ponoszonymi przez pracownika powstanie nadwyżka ponad poniesiony przez pracownika wydatek na ładowanie, wówczas nadwyżka ta powinna zostać Państwu zwrócona.

Jeśli ww. nadwyżka nie zostanie Państwu zwrócona, to powinni Państwo zaliczyć tę nadwyżkę do przychodu pracownika ze stosunku pracy oraz obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Państwa stanowisko w tej części jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa wyroków, informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Ponadto istnieją orzeczenia powołane w uzasadnieniu, które potwierdzają stanowisko organu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.)