Interpretacja indywidualna z dnia 1 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.350.2024.2.MSU

Brak obowiązku wykazania kwoty podatku należnego w odniesieniu do środków trwałych w postaci hali magazynowej wybudowanej w 2002 roku oraz hali magazynowej wybudowanej w 2006 roku, objętych spisem z natury.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku wykazania kwoty podatku należnego w odniesieniu do środków trwałych w postaci hali magazynowej wybudowanej w 2002 roku oraz hali magazynowej wybudowanej w 2006 roku, objętych spisem z natury.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 lipca 2024 r. (data wpływu 15 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest Spółka jawna „...” A. A., B. B., w skład której wchodzi dwóch wspólników po 50% udziału (ojciec i syn). Spółka zamierza zamknąć działalność gospodarczą. Spółka założona została w 1997 roku. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest handel ...

Spółka została założona w 1996 roku przez małżonków A. A. oraz C. C. pod nazwą ... spółka cywilna. Następnie w 2001 roku z mocy ustawy została przekształcona w Spółkę prawa handlowego „spółkę jawną”. Następnie poprzez przystąpienie do składu Spółki syna B. B. a następnie wystąpienie ze Spółki C. C. przedsiębiorstwo dokonało zmiany nazwy spółki na „...” spółka jawna A. A., B. B.

Spółka prowadzi księgowość na podstawie książki przychodów i rozchodów do celów rozliczenia podatku dochodowego. Wspólnicy Spółki rozliczają się podatkiem liniowym.

W 2002 roku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby działalności Spółka poniosła nakłady inwestycyjne, wybudowała nieruchomość (halę magazynową), w której prowadzona jest działalność gospodarcza. Nieruchomość ta została wpisana do ewidencji środków trwałych, a następnie dokonywane były odpisy amortyzacyjne.

W 2006 roku dobudowano drugą halę magazynową, która również została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i dokonywano odpisów amortyzacyjnych.

W trakcie poczynionych czynności inwestycyjnych z dokonanych zakupów dokonano odliczenia podatku VAT. Część zakupów materiałów budowlanych oraz zakupu usług była dokonana od przedsiębiorców niezarejestrowanych wówczas do podatku VAT. Po tak odległym przedziale czasowym Spółka nie jest w stanie wyszczególnić, które towary i usługi były nabywane z odliczeniem podatku VAT, a które nie.

Nieruchomość jest wpisana do ewidencji środków trwałych.

W międzyczasie Spółka nie dokonywała ulepszeń obiektu, od których odliczany był naliczony podatek VAT.

Spółka posiada na stanie również inne środki trwałe w postaci sprzętu komputerowego, jak również zakupione towary handlowe, od których odliczono podatek od towarów i usług.

Wnioskodawca nie jest w upadłości, nie toczy się żadne postępowanie przewidziane ustawą prawo upadłościowe i naprawcze, nie toczy się żadne postępowanie podatkowe. Wnioskodawca oświadcza, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz w tym zakresie nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postępowaniu organu podatkowego czy kontroli podatkowej

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Na dzień likwidacji działalności gospodarczej pozostaną takie środki trwałe jak: hala magazynowa wybudowana w 2002 roku, hala magazynowa wybudowana w 2006 roku, samochód osobowy, sprzęt komputerowy.

Przedmiotem złożonego wniosku jest hala magazynowa wybudowana w 2002 roku oraz hala magazynowa wybudowana w 2006 roku.

Od dnia wytworzenia nieruchomości były wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej czyli nieruchomości te służyły jako miejsce handlu oraz magazynowania zakupionych towarów. Przedmiotowe nieruchomości nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wskazane nieruchomości stanowią budynki w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane. Przedmiotowe budynki są trwale związane z gruntem.

Przy zakupie sprzętu komputerowego przysługiwało Spółce prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Środki trwałe w postaci sprzętu komputerowego były wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Przedmiotem wątpliwości jest kwestia podatkowa związana z opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług środków trwałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej w postaci hali magazynowej wybudowanej w 2002 roku oraz hali magazynowej wybudowanej w 2006 roku.

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy z chwilą likwidacji działalności gospodarczej Spółka sporządzając spis z natury dla celów podatku VAT (tzw. remanent likwidacyjny) zobowiązana jest wykazać w tym spisie według wartości rynkowej i rozliczyć według właściwej stawki podatek VAT od środków trwałych w postaci:

-hali magazynowej wybudowanej w 2002 roku

oraz

-hali magazynowej wybudowanej w 2006 roku?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Państwa zdaniem, Spółka nie będzie miała obowiązku wykazywać kwoty podatku należnego od towarów i usług objętych spisem z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy od środków trwałych w postaci hali magazynowej wybudowanej w 2002 roku oraz hali magazynowej wybudowanej w 2006 roku.

W przedstawionej sytuacji należy zakładać, że zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia podatkowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., który zwalnia od VAT dostawy budynków, budowli oraz ich części, które zostały po raz pierwszy zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 u.p.t.u.) co najmniej dwa lata wcześniej (wskazali Państwo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30.06.2015 r., ILPP5/4512-1-66/15-2/KG). W interpretacji tej czytamy m.in., że „w momencie zaprzestania przez Wnioskodawcę prowadzenia działalności gospodarczej, wchodząca w skład majątku likwidowanej firmy Nieruchomość będzie podlegać opodatkowaniu, natomiast z uwagi jednak na fakt, że spełnione będą przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u., w odniesieniu do ww. Nieruchomości Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług”.

Przy sporządzeniu zatem w związku z likwidacją spółki jawnej spisu z natury będzie w tej sytuacji istniała podstawa do zastosowania zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u.

W związku z analizą przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uważają Państwo, że wskazane w piśmie środki trwałe w postaci hali magazynowej wybudowanej w 2002 roku oraz hali magazynowej wybudowanej w 2006 roku, na dzień likwidacji Spółki mają prawo skorzystać ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W powyższej sytuacji, Spółka nie będzie miała obowiązku wykazywania wartości wskazanych nieruchomości w remanencie likwidacyjnym dla celów rozliczenia podatku VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy:

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Jak stanowi art. 14 ust. 6 ustawy:

Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

W myśl art. 14 ust. 7 ustawy:

Dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Zgodnie z art. 14 ust. 8 ustawy:

Podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że opodatkowaniu podlegają wszystkie towary, a zatem m.in. środki trwałe oraz towary handlowe, które na dzień likwidacji prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, znajdowały się w jego posiadaniu, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych składników majątkowych. Jest to uzasadnione konstrukcją podatku od towarów i usług opartego na zasadzie neutralności. Jeśli podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji. Opodatkowanie towarów pozostałych po zaprzestaniu działalności, w stosunku do których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, oznaczałoby natomiast w istocie dwukrotne opodatkowanie jednej konsumpcji (raz przy nabyciu, a powtórnie - po zaprzestaniu działalności).

Zatem towary (w tym środki trwałe oraz towary handlowe) objęte spisem z natury, o których mowa w art. 14 ustawy, należy opodatkować w sposób pozwalający na zachowanie zasady neutralności podatku VAT, a więc na zasadach takich samych, jak przy sprzedaży, stosując obowiązujące stawki VAT lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast, jak stanowi art. 29a ust. 2 ustawy:

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

W świetle art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT. Zgodnie z tym samym przepisem Dyrektywy, podstawa opodatkowania obejmuje dodatkowe koszty, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Państwa członkowskie mogą uznać za dodatkowe koszty wydatki będące przedmiotem odrębnej umowy. Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania.

Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Przepis art. 29a ust. 6 ustawy stanowi zatem implementację przepisu art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Z kolei, w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

a)obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

b)opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;

c)kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c) i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Zatem, we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania mających wpływ na jej wielkość.

Jednocześnie zauważenia wymaga, że w ramach nowelizacji nie wprowadzono do art. 29a przepisu art. 29 ust. 9 ustawy określającego podstawę opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla czynności, dla których nie ustalono ceny. Przepisy Dyrektywy nie przewidują w takim przypadku odwołania do wartości rynkowej. W związku z powyższym, do określonej powyższej sytuacji należy zastosować zasadę ogólną ustalania podstawy opodatkowania w oparciu o wszystko, co stanowi zapłatę. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

Podkreślenia wymaga, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

W opisie sprawy wskazali Państwo, że zamierzają Państwo zamknąć działalność gospodarczą. Na dzień likwidacji działalności gospodarczej pozostaną takie środki trwałe jak: hala magazynowa wybudowana w 2002 roku, hala magazynowa wybudowana w 2006 roku, samochód osobowy, sprzęt komputerowy.

Przedmiotem złożonego wniosku jest hala magazynowa wybudowana w 2002 roku oraz hala magazynowa wybudowana w 2006 roku.

Z tytułu zakupów związanych z wybudowaniem w 2002 r. hali magazynowej oraz dobudowaniem w 2006 r. drugiej hali magazynowej, dokonali Państwo odliczenia podatku VAT. A zatem na dzień likwidacji Spółki – na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy – będziecie Państwo zobowiązani ująć ww. budynki w spisie z natury i opodatkować je podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki lub też zastosować zwolnienie od podatku.

Jednocześnie, jak wynika z cytowanego wyżej art. 29a ust. 2 oraz ust. 6, w związku z art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, tj. cena nabycia tych towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. Oznacza to, że – w tym konkretnym przypadku – wykazany w spisie z natury towar (wytworzone przez Państwa budynki – hale magazynowe) należy opodatkować, przyjmując za podstawę opodatkowania aktualną ich wartość, tj. koszt wytworzenia określony na dzień likwidacji działalności. Przy czym podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku/budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli lub ich części oddano je do użytkowania pierwszemu nabywcy, oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku/budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w tych przypadkach doszło do korzystania z budynku/budowli.

W przypadku budynków/budowli niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższy przepis wskazuje, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisu tego wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków, budowli lub ich części będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania dla dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważenia bowiem wymaga, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie dla ujętych w spisie z natury budynków hal magazynowych zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do wskazanych hal magazynowych, miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

We wniosku wskazali Państwo, że w 2002 roku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby działalności Spółka poniosła nakłady inwestycyjne, wybudowała nieruchomość (halę magazynową), w której prowadzona jest działalność gospodarcza. Nieruchomość ta została wpisana do ewidencji środków trwałych, a następnie dokonywane były odpisy amortyzacyjne. W 2006 roku dobudowano drugą halę magazynową, która również została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i dokonywano odpisów amortyzacyjnych. Od dnia wytworzenia nieruchomości były wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej czyli nieruchomości te służyły jako miejsce handlu oraz magazynowania zakupionych towarów. W międzyczasie Spółka nie dokonywała ulepszeń obiektu, od których odliczany był naliczony podatek VAT.

Analiza okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w odniesieniu do ww. hal magazynowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej doszło do pierwszego zasiedlenia i pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a momentem zaprzestania działalności upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto – jak Państwo wskazali - Spółka nie dokonywała ulepszeń, od których odliczany był naliczony podatek VAT. W konsekwencji, w rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do ww. hal magazynowych zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, wykazując w remanencie likwidacyjnym przedmiotowe budynki, tj. halę magazynową wybudowaną w 2002 roku oraz halą magazynową wybudowaną w 2006 roku, z uwagi na fakt, że spełnione będą przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to w odniesieniu do ww. budynków będą mogli Państwo skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie wskazanego wyżej przepisu.

Reasumując, w związku z likwidacją działalności gospodarczej będą Państwo zobowiązani ująć w spisie z natury (sporządzonym na dzień likwidacji działalności gospodarczej) środki trwałe, w postaci budynku hali magazynowej wybudowanej w 2002 roku oraz budynku hali magazynowej wybudowanej w 2006 roku. Jednakże w odniesieniu do ww. budynków będą Państwo mogli zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji w odniesieniu do środków trwałych w postaci budynku hali magazynowej wybudowanej w 2002 roku oraz budynku hali magazynowej wybudowanej w 2006 roku, objętych spisem z natury, nie będą Państwo zobowiązani do wykazania kwoty podatku należnego.

Wobec powyższego Państwa stanowisko, zgodnie z którym Spółka nie będzie miała obowiązku wykazywania wartości wskazanych nieruchomości w remanencie likwidacyjnym dla celów rozliczenia podatku VAT, uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).