Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 kwietnia 2024 r., sygn. II SA/Lu 54/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Asesor sądowy Anna Ostrowska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 11 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi D. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia 1 grudnia 2023 r., znak: SKO.PS/40/1113/2023 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 2 sierpnia 2023 r. D. G. wystąpił do Wójta Gminy O. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad żoną E. G.. Do akt sprawy załączył orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w [...] z 20 września 2022 r., znak: PZO.8021.1144.2022, na podstawie którego E. G. została uznana za osobę o znacznym stopniu niepełnosprawności do dnia 30 września 2025 r. W orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność istnieje od dnia 20 stycznia 2016 r., a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od dnia 9 czerwca 2016 r.

Decyzją z 30 sierpnia 2023 r., znak: PS.4042.30.2023, Wójt Gminy O. odmówił D. G. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. W uzasadnieniu decyzji przywołał brzmienie art. 17 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 390 ze zm., dalej: u.ś.r.), który uzależnia prawo do świadczenia pielęgnacyjnego od powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia i wskazał, że ten warunek nie został spełniony, gdyż niepełnosprawność u E. G. powstała po przekroczeniu wieku określonego ustawą. Nadto organ I instancji wskazał, że ustalenia wywiadu środowiskowego przeprowadzonego w dniu 21 sierpnia 2023 r. wykazały, że E. G. nie wymaga stałej opieki i obecności opiekuna, a potrzebuje jedynie pomocy w wykonywaniu niektórych czynności.