Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. II CSKP 500/22

12 czerwca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

Pierwszy Prezes SN Małgorzata Manowska (przewodniczący)
‎Prezes SN Joanna Lemańska
‎SSN Aleksander Stępkowski (sprawozdawca)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 12 czerwca 2024 r. w Warszawie
‎skargi kasacyjnej K. W.
‎od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu
‎z 2 października 2019 r., II Ca 194/19,
‎w sprawie z powództwa K. W.
‎przeciwko Województwu Dolnośląskiemu - Dolnośląskiemu Ośrodkowi Szkolno-Wychowawczemu [...] we W. oraz P. spółce akcyjnej w W.
‎o zapłatę,

1) oddala skargę kasacyjną;

2) nie obciąża powoda kosztami postępowania kasacyjnego.

Joanna Lemańska Małgorzata Manowska Aleksander Stępkowski

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 2 października 2019 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu zmienił wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu z 25 września 2018 r., zaskarżony apelacjami powoda i pozwanych, w ten sposób, że powództwo o zapłatę K. W. (dalej: powód) przeciwko Województwu Dolnośląskiemu – Dolnośląskiemu Ośrodkowi Szkolno-Wychowawczemu [...] we W. (dalej także: DOS) oraz P. S.A. (dalej łącznie: pozwani), oddalił.

Sąd Okręgowy oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących ustaleniach faktycznych i rozważaniach prawnych, istotnych dla rozstrzygnięcia skargi kasacyjnej:

W. F. (dziecko, wobec którego orzeczono o potrzebie kształcenia specjalnego) podszedł 29 września 2011 r., na terenie świetlicy internatu prowadzonego przez DOS, do powoda i uderzył go pięścią w twarz, trafiając w lewe oko. Na skutek uderzenia u powoda doszło do uszkodzenia narządu wzroku, w tym do krwawienia z oka lewego. W chwili zdarzenia w świetlicy znajdowało się dwóch wychowawców – jednakże nie mogli oni przeciwdziałać zachowaniu W. F. z uwagi na udzielanie pomocy innym wychowankom. Na miejsce wezwano pogotowie ratunkowe, powód był poddany w szpitalu szeregowi zabiegów, zaś ostatecznie, na skutek postępujących komplikacji, lewa gałka oczna została usunięta.

Przed wypadkiem powód wskazywał na duże upośledzenie funkcji oka lewego, które postępowało aż do zdiagnozowania 7 września 2011 r. braku światłopoczucia w tym oku. Ponadto, według opinii lekarskiej zdarzenie z 29 września 2011 r. nie miało wpływu na funkcjonowanie aparatu wzroku, gdyż powód wykazywał ślepotę oka lewego przed urazem (k. 369 i 395 akt dołączonych). Na tej podstawie, sąd I instancji uznał, że uraz oka z 29 września 2011 r. nie spowodował ślepoty oka lewego, które było już ślepe przed wypadkiem i nie rokowało poprawy stanu.