Postanowienie SN z dnia 22 maja 2024 r., sygn. II CSKP 2311/22

22 maja 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Beata Janiszewska (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Agnieszka Góra-Błaszczykowska
‎SSN Jacek Grela

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 22 maja 2024 r. w Warszawie
‎skargi kasacyjnej Gminy G.
‎od postanowienia Sądu Okręgowego w Rybniku
‎z 17 czerwca 2021 r., II Ca 236/21,
‎w sprawie z wniosku M. P.
‎z udziałem Gminy G., A. P., J. P., C. P., Z. C., L. C., W. A., P. P., M. P., J. S., B. O., M. W. i M. W.1
‎o stwierdzenie nabycia nieruchomości przez zasiedzenie,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od Gminy G. na rzecz M.P. kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Agnieszka Góra-Błaszczykowska Beata Janiszewska Jacek Grela

UZASADNIENIE

Wnioskodawca M. P. wniósł o stwierdzenie, że z dniem 1 stycznia 1993 r. nabył przez zasiedzenie prawo własności bliżej opisanej nieruchomości o powierzchni 0,4970 ha położonej w G..

Pierwotnie rozpoznając sprawę, prowadzoną z udziałem Gminy G., a następnie także szeregu osób fizycznych (następców prawnych rodziców wnioskodawcy), Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim uwzględnił wniosek, stwierdzając zasiedzenie z dniem 1 października 2000 r., a Sąd Okręgowy w Gliwicach oddalił apelację uczestniczki Gminy G.. Na skutek wniesionej przez tę uczestniczkę skargi kasacyjnej Sąd Najwyższy, postanowieniem z 16 listopada 2017 r., V CSK 15/17, uchylił orzeczenie Sądu drugiej instancji i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania.

Ponownie rozpoznając sprawę, postanowieniem z 28 listopada 2019 r. Sąd Okręgowy w Gliwicach uchylił postanowienie Sądu pierwszej instancji ‎i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania. Następnie Sąd Rejonowy ‎w Wodzisławiu Śląskim ponownie uwzględnił wniosek, stwierdzając, że zasiedzenie nastąpiło 1 października 2000 r. Ustalił przy tym, w zakresie istotnym dla oceny skargi kasacyjnej, że rodzice wnioskodawcy krótko po zakończeniu II wojny światowej zaczęli wykorzystywać gospodarczo – pod uprawę roślin oraz hodowlę zwierząt – sporną nieruchomość. Nikt nie zgłaszał roszczeń do gruntu, ‎a w powszechnym odczuciu środowiska lokalnego należał on do rodziny wnioskodawcy. Po śmierci ojca, od ok. 1972 r. za aprobatą matki i reszty rodzeństwa nieruchomością zajmował się wyłącznie wnioskodawca. Rodzeństwo opuściło już do tego czasu dom rodzinny, otrzymawszy uprzednio od rodziców własne działki gruntu.