Postanowienie SN z dnia 19 kwietnia 2024 r., sygn. I KK 222/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Bojańczyk

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2024 r.

w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 3 k.p.k.),

sprawy D. A. (A.)

skazanego z art. 280 § 1 k.k.,

z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 17 lutego 2023 r., sygn. XVIII Ka 1143/22,

utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Wągrowcu

z dnia 14 września 2022 r., sygn. II K 124/22,

p o s t a n o w i ł:

1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;

2. obciążyć skazanego D. A. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.

[PGW]

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 14 września 2022 r., sygn. akt II K 124/22 m. in. D. A. został uznany za winnego tego, że w dniu 11 czerwca 2021 r. w B., gm. W., działając wspólnie i w porozumieniu z J. P., dokonał rozboju na osobie A. P., po uprzedniej obserwacji jego domu, w ten sposób, że używając przemocy polegającej na spryskaniu oczu gazem, biciu i kopaniu po całym ciele, a także doprowadzając pokrzywdzonego do stanu bezbronności - jako środków do osiągnięcia celu kradzieży - zabrał następnie w celu przywłaszczenia z plecaka pokrzywdzonego portfel z zawartością pieniędzy w kwocie 30 zł, dowodu osobistego, prawa jazdy oraz karty bankomatowej wystawionych na nazwisko pokrzywdzonego, przy czym przestępstwa tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo umyślne i podobne, będąc uprzednio skazanym: wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań-Grunwald i Jeżyce z dnia 2 października 2013 r. w sprawie III K 519/12 za umyślne przestępstwo podobne z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 282 k.k. na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności objętą następnie karą łączną w wyroku łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 16 października 2014 r. sygn. akt XVI K 49/14 orzekającym karę łączną 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą oskarżony odbył w okresie od 14 maja 2012 r. do 12 lipca 2013 r. i od 7 stycznia 2016 r. do 7 stycznia 2017 r. oraz wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie VIII K 589/09 za przestępstwo umyślne i podobne z art. 190 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności objętą karą łączną w tym wyroku, którą po uprzednim zarządzeniu do wykonania oskarżony odbył w okresie od 7 stycznia 2017 r. do 3 listopada 2017 r., tj. popełnienia czynu stanowiącego występek z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. i za to, na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. sąd ten skazał go na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (pkt 1), na poczet której zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24.09.2021 r. godz. 08:00 do dnia 10.12.2021 r. godz. 08:00 przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równoważny jest jednemu dniowi kary pozbawienia wolności (art. 63 § 1 i 5 k.k.) (pkt 5), a na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązał D. A. i J. P. (drugiego współoskarżonego) do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz A. P. solidarnie kwoty 30 zł (pkt 7) zaś na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił w całości oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych (pkt 8).