Postanowienie SN z dnia 28 lutego 2024 r., sygn. III USK 225/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z odwołania F. S.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Opolu
‎o ubezpieczenie społeczne,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 28 lutego 2024 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
‎z dnia 28 września 2022 r., sygn. akt III AUa 1841/21,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 28 września 2022 r., sygn. akt III AUa 1841/21, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu oddalił apelacje odwołującego się F. S. oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Opolu od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z 23 lipca 2021 r., sygn. akt V U 695/20, którym Sąd pierwszej instancji częściowo zmienił decyzję organu rentowego z 17 marca 2020 r.

Wyrokiem z 23 lipca 2021 r. Sąd Okręgowy w Opolu w sprawie o sygn. akt V U 695/20 zmienił zaskarżoną decyzję z 17 marca 2020 r., w której organ rentowy orzekł o podleganiu F. S. ubezpieczeniom z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej od 24 kwietnia 2015 r. i wskazał podstawę wymiaru składek w ten sposób iż ustalił, że F. S. nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowemu oraz wypadkowemu od 24 kwietnia 2015 r. do 31 stycznia 2018 r., jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, w punkcie II oddalił odwołanie w pozostałej części, w punkcie III zniósł wzajemnie między stronami koszty zastępstwa procesowego.

Apelację od tego wyroku wniosły obie strony postępowania, jednak z uwagi na wniesienie skargi kasacyjnej jedynie przez odwołującego się, apelacja organu rentowego jest irrelewantna na tym etapie sprawy. Odwołujący się zarzucił zaskarżonemu orzeczeniu naruszenie art. 366 k.p.c. oraz art. 6 k.c. w zw. art. 233 k.p.c., 230 k.p.c.