Wyrok SN z dnia 23 lutego 2024 r., sygn. II CSKP 1760/22

23 lutego 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Roman Trzaskowski (przewodniczący)
‎SSN Karol Weitz
‎SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)

Protokolant Anna Młyniec

po rozpoznaniu na rozprawie 23 lutego 2024 r. w Warszawie
‎skargi kasacyjnej Miasta Stołecznego Warszawa
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z 11 lutego 2021 r., V ACa 563/20,
‎w sprawie z powództwa M. S. i P. P.
‎przeciwko Miastu Stołecznemu Warszawa
‎o zapłatę,

1. oddala skargę kasacyjną

Karol Weitz Roman Trzaskowski Dariusz Zawistowski

UZASADNIENIE

Powodowie domagali się zasądzenia na ich rzecz kwoty 103 600 zł tytułem pożytków pobranych przez m.st. Warszawa za korzystanie z lokali mieszkalnych i użytkowych znajdujących się w nieruchomości budynkowej położonej przy ul. […] w W. za okres od dnia 29 kwietnia 2005 r. do dnia 25 kwietnia 2015 r., w którym m. st. Warszawa było posiadaczem tej nieruchomości w złej wierze. Domagali się także zasądzenia kwoty 400 000 zł tytułem zwrot wartości pożytków niepobranych, których m.st. Warszawa z powodu złej gospodarki nie uzyskało oraz zasądzenia odszkodowania w wysokości 110 000 zł za pogorszenie stanu nieruchomości. Jako żądanie ewentualne zgłosili żądanie zasądzenia wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z budynku przy ul. […] w W. w odniesieniu do lokali mieszkalnych i użytkowych, które nie były przedmiotem najmu w wysokości 300 000 zł.

W piśmie z dnia 23 lipca 2018 r. powodowie cofnęli pozew w zakresie zasądzenia kwoty 110 000 zł.

Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 24 sierpnia 202 r. zasądził od pozwanego na rzecz powódki M. S. kwotę 69000 zł, a na rzecz powoda P. P. kwotę 34600 zł, umorzył postępowanie w zakresie roszczenia o zapłatę 110000 zł, a w pozostałym zakresie powództwo obejmujące roszczenie główne oddalił. Uwzględnił także w części żądanie ewentualne powodów; zasądził na rzecz powódki M. S. kwotę 81 421,33 zł, a na rzecz powoda P. P. kwotę 40710,67 zł.

Sąd Okręgowy za niezasadny uznał podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia. Termin przedawnienia zgłoszonego w pozwie roszczenia głównego, obejmującego zwrot wartości pobranych pożytków, przy uwzględnieniu daty wydania budynku w dniu 29 kwietnia 2015 r., upływał w dniu 29 kwietnia 2016r. Powodowie złożyli wniosek o zawezwanie do próby ugodowej co do dochodzonych przez nich roszczeń w dniu 29 kwietnia 2016 r., co skutkowało przerwaniem biegu rocznego terminu przedawnienia, który na nowo zaczął biec w dniu 5 lipca 2016 r., kiedy odbyło się posiedzenie sądu, na którym nie doszło do zawarcia ugody.