Interpretacja indywidualna z dnia 22 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.247.2024.1.ASK

Zastosowanie wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie:

• zastosowania wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla roku podatkowego trwającego od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. w oparciu o dane podatkowe obejmujące okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r. – jest prawidłowe;
• zastosowania wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla roku podatkowego trwającego od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. w oparciu o dane podatkowe obejmujące okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r. – jest prawidłowe.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Informacje ogólne

(…) 2016 r. w drodze decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) z dnia (…) 2016 r. (znak: (…)) została zarejestrowana podatkowa grupa kapitałowa, tj. Wnioskodawca.

Okres funkcjonowania PGK został przedłużony na okres pięciu lat podatkowych, tj. na okres od 1 grudnia 2021 r. do 30 listopada 2026 r. w drodze decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego wydanej (…) 2021 r. (znak: (…)).

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”).

Rok podatkowy PGK nie jest równy kalendarzowemu, a obejmuje okres 12 miesięcy rozpoczynający się od grudnia do końca listopada roku następnego.

B. sp. z o.o. jest spółką reprezentującą PGK.

Planowana zmiana roku podatkowego PGK

Obecnie planowane jest dokonanie zmiany roku podatkowej PGK, trwającego od 1 grudnia do 30 listopada, na rok podatkowy zgodny z rokiem kalendarzowym, tj. trwający od 1 stycznia do 31 grudnia. W związku z tym, pierwszy po zmianie rok podatkowy będzie trwać 13 miesięcy, tj. od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. (takie postępowanie jest zgodne z art. 8 ust. 3 ustawy o CIT). Dodatkowo, zmiana roku podatkowego PGK na rok kalendarzowy spowoduje, że okres funkcjonowania PGK zostanie wydłużony o 1 miesiąc, tj. do 31 grudnia 2026 r.

Weryfikacja w zakresie minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych

Wnioskodawca dokonuje weryfikacji czy będzie zobowiązany do zapłaty minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT za okres od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. (dalej: „Minimalny podatek”) lub za okres od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. (w przypadku zmiany roku podatkowego PGK).

W tym celu, Wnioskodawca obliczył, że w roku podatkowym rozpoczynającym się 1 grudnia 2022 r. a kończącym 30 listopada 2023 r., udział dochodu PGK ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe w przychodzie z tego samego źródła przekroczył 2% (obliczenia dokonano z uwzględnieniem wyłączeń, o których mowa w art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT).

Po stronie Wnioskodawcy pojawiła się wątpliwość czy prawidłowym postępowaniem jest stosowanie danych podatkowych obejmujących okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r. dla celów skorzystania z wyłączenia z opodatkowania Minimalnym podatkiem, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT, za okres od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. lub za okres od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. (w sytuacji gdy rok podatkowy PGK zostanie zmieniony).

Pytania

1) Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo stosując wyłączenie z opodatkowania Minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla roku podatkowego trwającego od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. w oparciu o dane podatkowe obejmujące okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r.?

2) Czy Wnioskodawca postąpi prawidłowo stosując wyłączenie z opodatkowania Minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla roku podatkowego trwającego od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. w oparciu o dane podatkowe obejmujące okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

1) Wnioskodawca postąpi prawidłowo stosując wyłączenie z opodatkowania Minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla roku podatkowego trwającego od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. w oparciu o dane podatkowe obejmujące okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r.

2) Wnioskodawca postąpi prawidłowo stosując wyłączenie z opodatkowania Minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla roku podatkowego trwającego od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. w oparciu o dane podatkowe obejmujące okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zawieszenie przepisów o Minimalnym podatku

Zgodnie z treścią przepisów, zwalnia się podatników zobowiązanych do zapłaty Minimalnego podatku z obowiązków określonych w art. 24ca ustawy o CIT za okres od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. (art. 38ec ust. 1 ustawy o CIT). W przypadku podatników, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2024 r. a zakończy się po dniu 31 grudnia 2023 r., zwolnienie z obowiązków w zakresie Minimalnego podatku stosuje się do końca tego roku podatkowego (art. 38ec ust. 2 ustawy o CIT).

Biorąc pod uwagę powyższe, podmioty których rok podatkowy pokrywa się z kalendarzowym, zostały zwolnione z obowiązku zapłaty Minimalnego podatku za okres od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2023 r. W przypadku podatników, których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed 1 stycznia 2024 r., a zakończy się po 31 grudnia 2023 r., zwolnienie z opodatkowania Minimalnym podatkiem stosuje się do końca trwania tego roku podatkowego.

Z uwagi na to, że rok podatkowy Wnioskodawcy rozpoczął się 1 grudnia 2023 r. oraz zakończy 30 listopada 2024 r., PGK jest objęta zwolnieniem z opodatkowania Minimalnym podatkiem do 30 listopada 2024 r. Innymi słowy, obowiązki wynikające z przepisów o Minimalnym podatku po raz pierwszy obejmą Wnioskodawcę za okres od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. lub za okres od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2024 r (w przypadku zmiany roku podatkowego PGK).

Przepisy o Minimalnym podatku

1 stycznia 2022 r. weszła w życie regulacja, zgodnie z którą podatnicy CIT oraz podatkowe grupy kapitałowe, które w roku podatkowym:

1) poniosły stratę ze źródła przychodów innych niż z zysków kapitałowych, albo

2) osiągnęły udział dochodów w przychodach z działalności innej niż zyski kapitałowe w wysokości nie większej niż 2%,

- są zasadniczo zobowiązane do zapłaty Minimalnego podatku w wysokości 10% podstawy opodatkowania (art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT).

1 stycznia 2023 r. przepisy w zakresie Minimalnego podatku zostały zmienione. Zmiany polegały m.in. na wprowadzeniu nowych ustawowych wyłączeń z Minimalnego podatku.

Zgodnie z aktualnym brzmieniem przepisów, regulacje w zakresie opodatkowania Minimalnym podatkiem nie mają zastosowania wobec podatników, którzy osiągnęli co najmniej dwuprocentowy udział dochodów w przychodach z działalności innej niż zyski kapitałowej w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest minimalny podatek dochodowy (art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT).

Biorąc pod uwagę powyższe, podmioty, które historycznie osiągnęły określony udział dochodów w przychodach z działalności innej niż działalność kapitałowa, zostały wyłączone spod regulacji w zakresie Minimalnego podatku. Innymi słowy, podmioty, które osiągnęły dwuprocentowy udział dochodów w przychodach ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy za który należny jest ten podatek - nie podlegają opodatkowaniu Minimalnym podatkiem.

Mając na względzie wskazane wyłączenie, Wnioskodawca obliczył, że w roku podatkowym rozpoczynającym się 1 grudnia 2022 r. a kończącym 30 listopada 2023 r., udział dochodu PGK ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe w przychodzie z tego samego źródła przekroczył 2%. Oznacza to, że Wnioskodawca spełnił warunki, o których mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT, tj. osiągnął wymagany ustawowo udział dochodów w przychodach z działalności innej niż zyski kapitałowe, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest ten podatek (w przypadku PGK, pierwszym okresem za który mógłby być należny Minimalny podatek jest okres od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. lub okres od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. (w przypadku zmiany roku podatkowego PGK).

W związku z tym, zdaniem PGK, Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z wyłączenia z opodatkowania Minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. ustawy o CIT. Przedmiotowe wyłączenie obejmie okres od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. lub okres od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. (w przypadku gdy rok podatkowy PGK zostanie zmieniony).

Jednocześnie, bez znaczenia dla analizowanej sprawy pozostaje fakt, że Wnioskodawca posłużył się danymi podatkowymi obejmującymi okres sprzed wejścia w życie wyłączenia, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT, tj. danymi obejmującymi okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r.

Powyższa konkluzja jest zgodna zarówno z wykładnią językową (literalne brzmienie dodanego wyłączenia nawiązuje wprost do danych historycznych), jak i wykładnią celowościową. Zgodnie bowiem z uzasadnieniem do ustawy wprowadzającej przedmiotową regulację (tj. ustawa z 7 października 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. 2022. poz. 2180), celem wprowadzenia podatku minimalnego jest przeciwdziałanie nieuczciwym praktykom podmiotów, które w sposób zamierzony wykazują permanentną stratę lub niską rentowność, dążąc do nadmiernej optymalizacji podatkowej. Ustawodawca nie ma natomiast na celu objęcia opodatkowaniem Minimalnym podatkiem przedsiębiorstw, których działalność przechodzi jedynie przejściowy kryzys. W związku z tym, zdaniem PGK, opieranie się na danych historycznych jest działaniem jak najbardziej uzasadnionym oraz pożądanym.

Podsumowanie

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko przedstawione w pkt III niniejszego wniosku.

Motywowany przepisami art. 14k i 14m Ordynacji podatkowej Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie jego stanowiska w sprawie, jak na wstępie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

• zastosowania wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla roku podatkowego trwającego od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. w oparciu o dane podatkowe obejmujące okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r. – jest prawidłowe;
• zastosowania wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT dla roku podatkowego trwającego od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. w oparciu o dane podatkowe obejmujące okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r. – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Od 1 stycznia 2022 r. art. 2 pkt 48 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105; dalej: „ustawa zmieniająca”) do ustawy o CIT wprowadzono przepisy dotyczące minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych, tj. art. 24ca.

Zgodnie z art. 24ca ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: ustawa o CIT):

Zgodnie z cytowanym art. 24ca ust. 1 ustawy CIT, minimalny podatek dochodowy w wysokości 10% podstawy opodatkowania skierowany jest, co do zasady, do podatników będących spółkami oraz podatkowymi grupami kapitałowymi, mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski, którzy w ramach działalności operacyjnej ponoszą stratę lub wykazują określony niski wskaźnik dochodowości (udział dochodów w przychodach w wysokości nieprzekraczającej 2% (2% lub niższej).

Odwołanie w art. 24ca ust. 1 pkt 2 ustawy CIT do dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, dotyczy określenia wskaźnika dochodowości. Chodzi bowiem o uwzględnienie w opodatkowaniu minimalnym podatkiem dochodowym nie tylko podatników, którzy ponieśli w roku podatkowym stratę, o której mowa w art. 24ca ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, ale również tych, którzy uzyskali nie większy niż 2% udział dochodów w przychodach innych niż z zysków kapitałowych (działalność operacyjna).

W myśl art. 24ca ust. 11 ustawy o CIT:

Jak stanowi art. 24ca ust. 12 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 24ca ust. 13 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT:

Wymieniony art. 27 ust. 1 ustawy o CIT stanowi natomiast, że:

Wskazać również należy, że w myśl art. 38ec ustawy CIT,

Z opisu sprawy wynika, że rok podatkowy PGK nie jest równy kalendarzowemu. Obejmuje okres 12 miesięcy rozpoczynający się od grudnia do końca listopada roku następnego. B. sp. z o.o. jest spółką reprezentującą PGK. Obecnie planowane jest dokonanie zmiany roku podatkowej PGK, trwającego od 1 grudnia do 30 listopada, na rok podatkowy zgodny z rokiem kalendarzowym, tj. trwający od 1 stycznia do 31 grudnia. W związku z tym, pierwszy po zmianie rok podatkowy będzie trwać 13 miesięcy, tj. od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. Dodatkowo, zmiana roku podatkowego PGK na rok kalendarzowy spowoduje, że okres funkcjonowania PGK zostanie wydłużony o 1 miesiąc, tj. do 31 grudnia 2026 r. Dokonują Państwo weryfikacji czy PGK zobowiązana będzie do zapłaty minimalnego podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT za okres od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. lub za okres od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. (w przypadku zmiany roku podatkowego PGK). W tym celu, obliczyli Państwo, że w roku podatkowym rozpoczynającym się 1 grudnia 2022 r. a kończącym 30 listopada 2023 r., udział dochodu PGK ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe w przychodzie z tego samego źródła przekroczył 2% (obliczenia dokonano z uwzględnieniem wyłączeń, o których mowa w art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT).

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy prawidłowym postępowaniem jest stosowanie danych podatkowych obejmujących okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r. dla celów skorzystania z wyłączenia z opodatkowania Minimalnym podatkiem, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT, za okres od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. lub za okres od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. (w sytuacji gdy rok podatkowy PGK zostanie zmieniony).

W powołanym przepisie art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT ustawodawca wyraźnie wskazuje, że przepis art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT nakładający na podatników obowiązek zapłaty podatku minimalnego nie ma zastosowania do podatników, którzy osiągnęli udział, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest minimalny podatek dochodowy, w wysokości co najmniej 2%. We wniosku wskazali Państwo, że w roku podatkowym od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r., udział dochodu PGK ze źródła przychodów innych niż zyski kapitałowe w przychodach z tego samego źródła przekroczył 2%. Oznacza to, że osiągnęli Państwo wymagany ustawowo udział dochodów w przychodach z działalności innej niż zyski kapitałowe, w jednym z trzech lat podatkowych bezpośrednio poprzedzających rok podatkowy, za który należny jest podatek minimalny. W analizowanej sprawie bez znaczenia jest to, że posłużyli się Państwo danymi podatkowymi obejmującymi okres od 1 grudnia 2022 r. do 30 listopada 2023 r., tj. sprzed wejścia w życie wyłączenia, o którym mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że spełniają Państwo warunki, o których mowa w art. 24ca ust. 14 pkt 9 ustawy o CIT i tym samym są Państwo uprawnieni do skorzystania z wyłączenia z opodatkowania minimalnym podatkiem na podstawie art. 24ca ust. 1 ustawy o CIT. Przedmiotowe wyłączenie obejmie okres od 1 grudnia 2024 r. do 30 listopada 2025 r. lub okres od 1 grudnia 2024 r. do 31 grudnia 2025 r. (w przypadku gdy rok podatkowy PGK zostanie zmieniony).

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).