Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.219.2024.2.JKU

Czy kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji w rozumieniu z art. 2 pkt 7 i art. 3 ustawy z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji i § 8 rozporządzenia RM z 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, objętymi zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, są koszty poniesione przez X Sp. z o.o. na wykonanie wskazanych przy opisie stanu faktycznego składników inwestycji: 1. dwupoziomowego budynku socjalno-biurowego pozostającego w opisanym powyżej związku funkcjonalnym, prawnym i techniczno-lokalizacyjnym z halą produkcyjną, 2. instalacji kanalizacyjnej, instalacji wodnej, instalacji do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacji p.poż., 3. instalacji fotowoltaicznej, w sytuacji, gdy: a. energia pozyskiwana z tej instalacji będzie przeznaczana wyłącznie na potrzeby nowej inwestycji, co oznacza, że wytworzony w niej prąd nie będzie sprzedawany innym podmiotom; b. energia pozyskiwana z tej instalacji będzie przeznaczana wyłącznie na potrzeby nowej inwestycji, co oznacza, że wytworzony w niej prąd nie będzie sprzedawany innym podmiotom, za wyjątkiem sprzedaży nadwyżki prądu do PGE lub innego zakładu energetycznego?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji w rozumieniu z art. 2 pkt 7 i art. 3 ustawy z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji i § 8 rozporządzenia RM z 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, objętymi zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, są koszty poniesione przez X Sp. z o.o. na wykonanie wskazanych przy opisie stanu faktycznego składników inwestycji:

1. dwupoziomowego budynku socjalno-biurowego pozostającego w opisanym powyżej związku funkcjonalnym, prawnym i techniczno-lokalizacyjnym z halą produkcyjną,

2. instalacji kanalizacyjnej, instalacji wodnej, instalacji do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacji p.poż.,

3. instalacji fotowoltaicznej, w sytuacji, gdy:

a. energia pozyskiwana z tej instalacji będzie przeznaczana wyłącznie na potrzeby nowej inwestycji, co oznacza, że wytworzony w niej prąd nie będzie sprzedawany innym podmiotom,

b. energia pozyskiwana z tej instalacji będzie przeznaczana wyłącznie na potrzeby nowej inwestycji, co oznacza, że wytworzony w niej prąd nie będzie sprzedawany innym podmiotom, za wyjątkiem sprzedaży nadwyżki prądu do PGE lub innego zakładu energetycznego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 18 czerwca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Minister Rozwoju, Pracy i Technologii działający przez Agencję Rozwoju Przemysłu S.A. wydał (…)  2021 r. dla X Sp. z o.o. decyzję o wsparciu Nr (…), w której ustalił między innymi następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:

1. poniesienie na terenie, na którym jest realizowana nowa inwestycja, kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji w wysokości (…) do 31 grudnia 2027 r.,

2. w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu kosztów nowej inwestycji, maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji wyniesie (…).

Stan faktyczny

W ramach inwestycji, objętej decyzją o wsparciu, X Sp. z o.o. realizuje budowę stanowiącej jeden obiekt budowlany hali produkcyjnej i budynku socjalno-biurowego (hala jest na etapie wykończenia, budynek w stanie surowym), a także wykonał instalację kanalizacyjną, instalację wodną, instalację do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalację p.poż., a do wykonania pozostaje instalacja fotowoltaiczna.

Z jednopoziomową halą produkcyjną wykonaną z elementów stalowych połączony jest - między innymi wspólnym dachem, przegrodami budowlanymi, fundamentami - (...) budynek socjalno-biurowy, w którym na parterze znajdować się będą (...).

Budynek socjalno-biurowy pozostaje w funkcjonalnym, techniczno-lokalizacyjnym i prawnym związku z halą produkcyjną, z poniższych przyczyn:

1. związek techniczno-lokalizacyjny polega na tym, że hala produkcyjna i budynek socjalno- biurowy mają

(a) wspólny dach, który stanowi niepodzielną całość rozciągającą się nad halą i budynkiem socjalnym,

(b) wspólne przegrody budowlane - ściana wewnętrzna murowana pomiędzy budynkiem socjalno-biurowym podtrzymuje wspólny dach,

(c) wspólne fundamenty,

2. związek funkcjonalny polega na tym, że budynek socjalno-biurowy pełni funkcję służebną wobec hali produkcyjnej - jego celem jest zapewnienie pracownikom wykonującym pracę w hali odpowiednich warunków do odpoczynku, spożycia posiłków, zaspokojenia potrzeb fizjologicznych i higienicznych, także szatni i biur dla kadry kierującej pracownikami; budynek socjalno-biurowy pozostaje w bezpośrednim i koniecznym związku z procesem produkcji i jest jej ściśle podporządkowany,

3. związek prawny wynika z obowiązujących przepisów, określających warunki bezpiecznego i higienicznego wykonywania pracy, które pracodawca musi stworzyć pracownikom; zgodnie z przepisami Kodeksu pracy (art. 213-214) i z przepisami rozporządzenia MPiPS z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (§ 111 oraz załącznik nr 3 do rozporządzenia) pracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikom pomieszczenia i urządzenia higienicznosanitarne, których rodzaj, ilość i wielkość powinny być dostosowane do liczby zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii i rodzajów pracy oraz warunków, w jakich ta praca jest wykonywana. To oznacza, że budynek socjalno-biurowy jest w świetle przywołanych przepisów koniecznym warunkiem prowadzenia produkcji w hali, inaczej mówiąc bez stworzenia określonych przez przepisy warunków do odpoczynku, spożycia posiłków, zaspokojenia potrzeb fizjologicznych i higienicznych oraz przechowania odzieży nie można polecić pracownikom wykonywać pracę w budowanej hali produkcyjnej.

Obiekt składający się z hali produkcyjnej i budynku socjalno-biurowego jest nowy, aby można było z niego korzystać konieczne jest wykonanie instalacji kanalizacyjnej, instalacji wodnej, instalacji do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacji p.poż. oraz instalacji fotowoltaicznej. Wszystkie wymienione powyżej instalacje warunkują prowadzenie działalności gospodarczej, na którą udzielono decyzję o wsparciu, dotyczy to oczywiście całego obiektu, zarówno hali produkcyjnej, jak i budynku socjalno-biurowego.

Zdarzenie przyszłe

Instalacja fotowoltaiczna ma stanowić uzupełniające źródło dostawy energii elektrycznej do inwestycji (mające na celu obniżenie kosztów jej funkcjonowania), głównym źródłem ma być energia pozyskiwana z PGE. Instalacja będzie mieć istotny wpływ na funkcjonowanie inwestycji, przez znaczne obniżenie jej kosztów, nie będzie instalacją o charakterze komercyjnym - nakierowaną na uzyskiwanie przychodów ze sprzedaży prądu, jej głównym celem będzie obniżenie kosztów działalności prowadzonej w nowej inwestycji; nie wyklucza się możliwości odsprzedaży nadwyżki wytworzonego prądu do PGE lub innego zakładu energetycznego (ale nie do odbiorców nie mających statusu zakładu energetycznego), o ile taka nadwyżka powstanie (stanowiąc zawsze znikomy procent), jednak instalacja będzie nakierowana na dostawę prądu do nowej inwestycji i w tym celu zostanie wybudowana.

Wszystkie składniki inwestycji (zarówno stanowiące stan faktyczny, jak i zdarzenie przyszłe), do których odnoszą się pytania zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a to dwupoziomowy budynek socjalno-biurowy, instalacja kanalizacyjna, instalacja wodna, instalacja do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacji p.poż. oraz instalacja fotowoltaiczna będą środkami trwałymi zaliczonymi do składników majątku podatnika i zaliczonymi do ewidencji środków trwałych.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło 18 czerwca 2024 r., wskazali Państwo, że nowa inwestycja, na którą otrzymali Państwo decyzję o wsparciu jest związana ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych istniejącego zakładu.

Pytanie

Czy kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji w rozumieniu z art. 2 pkt 7 i art. 3 ustawy z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji i § 8 rozporządzenia RM z 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, objętymi zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, są koszty poniesione przez X Sp. z o.o. na wykonanie wskazanych przy opisie stanu faktycznego składników inwestycji:

1. dwupoziomowego budynku socjalno-biurowego pozostającego w opisanym powyżej związku funkcjonalnym, prawnym i techniczno-lokalizacyjnym z halą produkcyjną,

2. instalacji kanalizacyjnej, instalacji wodnej, instalacji do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacji p.poż.,

3. instalacji fotowoltaicznej, w sytuacji, gdy:

a. energia pozyskiwana z tej instalacji będzie przeznaczana wyłącznie na potrzeby nowej inwestycji, co oznacza, że wytworzony w niej prąd nie będzie sprzedawany innym podmiotom;

b. energia pozyskiwana z tej instalacji będzie przeznaczana wyłącznie na potrzeby nowej inwestycji, co oznacza, że wytworzony w niej prąd nie będzie sprzedawany innym podmiotom, za wyjątkiem sprzedaży nadwyżki prądu do PGE lub innego zakładu energetycznego?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty poniesione przez X Sp. z o.o. i które jeszcze Spółka poniesie na wykonanie wskazanych przy opisie stanu faktycznego składników inwestycji:

1. dwupoziomowego budynku socjalno-biurowego pozostającego w opisanym powyżej związku funkcjonalnym, prawnym i techniczno-lokalizacyjnym z halą produkcyjną,

2. instalacji kanalizacyjnej, instalacji wodnej, instalacji do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacji p.poż.,

3. instalacji fotowoltaicznej (zarówno w przypadku, gdy energia pozyskiwana z tej instalacji będzie przeznaczana wyłącznie na potrzeby nowej inwestycji, jak i w przypadku, gdy nadwyżka będzie sprzedawana do PGE lub innego zakładu energetycznego)

są kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji w rozumieniu z art. 2 pkt 7 i art. 3 ustawy z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji i § 8 rozporządzenia RM z 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji, objętymi zwolnieniem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jeśli chodzi o budynek socjalno-biurowy przesądza o tym jego ścisły związek z halą produkcyjną, z prowadzoną w tej hali działalnością gospodarczą - związek techniczno-lokalizacyjny, funkcjonalny i prawny, szczegółowo scharakteryzowany przy opisie stanu faktycznego. Więź techniczna i lokalizacyjna powoduje, że budynek socjalno-biurowy i hala produkcyjna w istocie stanowią jedną całość, mają szereg wspólnych elementów. Ostatecznie o ich koniecznym związku, rozstrzygają więzi funkcjonalna i prawna, nie ulega bowiem wątpliwości, że nie można wykonywać produkcji bez zaplecza socjalno-biurowego dla pracowników, które podlega restrykcjom wynikających z obowiązujących przepisów (Kodeks pracy oraz rozporządzenie w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy), czyli zaplecze socjalne jest warunkiem koniecznym prowadzenia działalności gospodarczej na hali produkcyjnej, a zatem koszt poniesiony na budowę tego zaplecza jest kosztem poniesionym w celu prowadzenia działalności zarobkowej w hali produkcyjnej.

Obiekt budowlany, składający się z hali produkcyjnej i budynku socjalno-biurowego jest nowy, aby można było z niego korzystać konieczne jest wykonanie instalacji kanalizacyjnej, instalacji wodnej, instalacji do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacji p.poż. oraz instalacji fotowoltaicznej. Wszystkie wymienione powyżej instalacje warunkują prowadzenie działalności gospodarczej, na którą udzielono decyzję o wsparciu, dotyczy to oczywiście całego obiektu, zarówno hali produkcyjnej, jak i budynku socjalno-biurowego.

Instalacja fotowoltaiczna ma stanowić uzupełniające źródło dostawy energii elektrycznej do inwestycji (mające na celu obniżenie kosztów jej funkcjonowania), głównym źródłem ma być energia pozyskiwana z PGE. Instalacja ma być przeznaczona wyłącznie na potrzeby tej inwestycji, co oznacza, że wytworzony w tej instalacji prąd nie będzie sprzedawany innym podmiotom, za wyjątkiem sprzedaży nadwyżki prądu do PGE. Będzie mieć istotny wpływ na funkcjonowanie inwestycji, przez znaczne obniżenie jej kosztów, nie będzie instalacją o charakterze komercyjnym - nakierowaną na uzyskiwanie przychodów ze sprzedaży prądu, jej głównym celem będzie - jak wspomniałem - obniżenie kosztów działalności prowadzonej w nowej inwestycji; fakt odsprzedaży nadwyżki do PGE lub innego zakładu energetycznego (jeżeli będzie miał miejsce) w żaden sposób nie wpłynie na zmianę przeznaczenie tej instalacji, która pozostanie w ścisłym związku z inwestycją.

Mając na uwadze wyżej opisany stan faktyczny wnosimy o uwzględnienie w wydawanej interpretacji stricte w odpowiedzi na przedstawione pytania - aktualnego orzecznictwa Sądów Administracyjnych w podobnych sprawach w kwestii rozpoznawania jako koszty kwalifikowane wydatków inwestycyjnych nie prowadzących wprost do zwiększenia zdolności produkcyjnych vide budynek/zaplecze socjalne, zagospodarowanie terenu zakładu itd. celem „budowy” limitu zwolnienia z podatku dochodowego (tak m. in. Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15.03.2022 r. sygn. akt I SA/Po 518/21 , WSA we Wrocławiu z dnia 11.07.2023 r. sygn. akt I SA/Wr 136/23 oraz WSA w Bydgoszczy z dnia 26.09.2023, sygn. akt. I SA/Bd 238/23. Wskazać bowiem należy, że Sądy Administracyjne stoją na stanowisku, że występowanie opisanych celów danej inwestycji przedsiębiorstw przesądzone są przez sam fakt wydania decyzji o wsparciu, przez co nie można po raz kolejny weryfikować ich występowania na etapie nieuprawnionej selekcji wydatków wynikających z § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji. Prawodawca uznał bowiem jednoznacznie, że każdy wydatek określony w tymże § 8 ust. 1 Rozporządzenia jest kosztem kwalifikującym się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje. Z treści tego przepisu nie wynikają żadne celowościowe ograniczenia w zaliczaniu wydatków do takich kosztów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 459, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy,

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „updop”),

Na podstawie art. 17 ust. 4 updop,

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI,

przez nową inwestycję należy rozumieć:

 a) inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

 b) nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy o WNI,

koszty kwalifikowane nowej inwestycji to:

poniesione w okresie ważności decyzji o wsparciu:

 a) koszty inwestycji kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną z tytułu nowej inwestycji, z wyłączeniem kosztów poniesionych na samochody osobowe, środki transportu lotniczego, tabor pływający oraz inne składniki majątku służące głównie celom osobistym przedsiębiorcy, a w przypadku przedsiębiorcy będącego spółką handlową - głównie celom osobistym jej wspólnika albo akcjonariusza, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, lub

 b) dwuletnie koszty pracy poniesione przez przedsiębiorcę na tworzenie określonej liczby nowych miejsc pracy, przez określony czas, w związku z realizacją nowej inwestycji, jakie mogą być uwzględnione przy określaniu maksymalnej pomocy publicznej.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. Z 2018 r. poz. 1713 ze zm., dalej: „rozporządzenie o WNI”). Jak wynika z tego przepisu, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

 1) kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

 2) ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

 3) kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

 4) ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

 5) kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

 6) ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy

- pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie realizacji inwestycji, a w przypadku kosztów określonych w pkt 5 - poniesione wyłącznie w okresie 5 lat w przypadku dużych przedsiębiorców, albo 3 lat w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców, liczonych od dnia zakończenia nowej inwestycji.

Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja nie powoduje zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, nie spełnia tym samym wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji.

Również kosztem kwalifikowanym nie są wydatki związane z nabyciem posiadanych, przed wydaniem decyzji o wsparciu, aktywów, jeżeli nowa inwestycja realizowana jest z uwzględnieniem posiadanych przez podatnika aktywów w zakresie istnienia ścisłych powiązań istniejącej inwestycji i nowej inwestycji.

Natomiast, uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na proces produkcji (usług) przedsiębiorstwa, w sposób konkretyzujący nową inwestycję.

Analizując powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że określają one następujące warunki, aby dany wydatek będący kosztem związanym z nabyciem środków trwałych zakwalifikować do objęcia pomocą, wydatek ten musi:

- stanowić koszty inwestycji,

- zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu,

- być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,

- środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie muszą zostać wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i uznane za taki środek lub wartość, oraz utrzymane co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata licząc od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W okolicznościach przedstawionych we wniosku nie sposób zgodzić się z Państwem, że wymienione we wniosku nakłady poniesione na budowę budynku socjalno-biurowego wraz z instalacją kanalizacyjną, instalacją wodną, instalacją do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacją p.poż. i instalacją fotowoltaiczną będą stanowić koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w § 8 Rozporządzenia, a co za tym idzie będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.

Warunku uznania za koszty, które będą miały wpływ na działalność produkcyjną Spółki nie sposób dopatrzyć się bowiem w wydatkach, które mając zostać poniesione przez Spółkę na pomieszczenia socjalno-biurowe (tj. biura kadry kierującej produkcją oraz przeznaczone dla pracowników wykonujących prace na produkcji toalety, umywalki, prysznice, jadalnia, szatnie dla pracowników) oraz na infrastrukturę w postaci instalacji kanalizacyjnej, instalacji wodnej, instalacji do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacji p.poż. i instalacji fotowoltaicznej (bez względu na to, czy wyprodukują Państwo nadwyżkę prądu, którą sprzedadzą do zakładu energetycznego).

Wydatki te ponoszone są przez Spółkę niezależnie od faktu uzyskania Decyzji o wsparciu nowej inwestycji i w istocie pozostają bez wpływu na proces produkcji w nowej inwestycji. Pomieszczenia socjalno-biurowe wraz z ww. infrastrukturą służą innym celom niż właściwy proces produkcji w przedsiębiorstwie.

Stanowisko Organu potwierdza treść przykładów zawartych w Objaśnieniach podatkowych z 6 marca 2020 r. (przykłady nr 3 i 11) w których wskazano, że za koszt kwalifikowany należy uznać koszty poniesione w związku z uruchomieniem nowych linii produkcyjnych w dotychczas zajmowanym budynku administracyjnym, co jest równoznaczne ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa. Tym samym, za koszt kwalifikowany nowej inwestycji nie sposób uznać wydatków poniesionych na wybudowanie m.in. zaplecza biurowo-administracyjnego, gdyż taka inwestycja nie przyczynia się do wzrostu zdolności produkcyjnych.

Kosztem może być natomiast koszt dotyczący zakupu maszyn i urządzeń. Inwestycja w budynek o charakterze administracyjnym nie spełnia natomiast definicji nowej inwestycji, określonej w art. 2 pkt 1 ustawy o WNI. Zaplecze administracyjno-biurowe każdego przedsiębiorstwa służy innym celom niż właściwy proces produkcji w przedsiębiorstwie.

W przykładzie nr 11 ww. Objaśnień wskazano, że „Uznanie poniesionych wydatków za koszty kwalifikowane jest uzależnione od tego, czy dane koszty będą miały wpływ na działalność produkcyjną przedsiębiorstwa. Za koszty kwalifikowane należy uznać koszty poniesione w związku z uruchomieniem nowych linii produkcyjnych w dotychczas zajmowanym budynku administracyjnym, co jest równoznaczne ze zwiększeniem zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa. Nie można uznać kosztów wybudowania nowego budynku administracyjnego jako kosztów kwalifikowanych, gdyż ta inwestycja nie przyczynia się do wzrostu zdolności produkcyjnych”.

W ww. Objaśnieniach wskazano także, że: „Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Jeżeli realizowana inwestycja nie powoduje zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, nie spełnia tym samym wymagań zawartych w definicji nowej inwestycji.”

Zatem, jeżeli w ramach nowej inwestycji Spółka poniesie wydatki, które nie powodują zwiększenia zdolności produkcyjnej istniejącego przedsięwzięcia, dywersyfikacji albo zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego, wydatek taki nie może zostać ujęty jako koszt kwalifikowany nowej inwestycji, gdyż nie spełnia definicji nowej inwestycji.

Produkcja energii, nawet jeśli będzie wykorzystywana w ramach nowego przedsięwzięcia nie wpłynie na zwiększenie zdolności produkcyjnej Spółki, dywersyfikację jej działalności, pozostaje także bez wpływu na zmianę procesu produkcyjnego.

Należy podkreślić, że aby wydatek mógł zostać uznany za koszt kwalifikowany, powinien mieć ścisły związek z realizacją inwestycji, z której dochód podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop.

Natomiast wydatki związane z budową hali produkcyjnej spełniają warunki pozwalające na zaliczenie ich do kosztów kwalifikowanych, bowiem ich budowa wywierać będzie wpływ na proces produkcji w nowej inwestycji.

Reasumując, Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, wydatki na budowę obiektu budowlanego hali produkcyjnej i budynku socjalno-biurowego, a także wykonanie instalacji kanalizacyjnej, instalacji wodnej, instalacji do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacji p.poż. i instalacji fotowoltaicznej stanowią koszty kwalifikowane nowej inwestycji, o których mowa w art. 2 pkt 7 art. 3 ustawy WNI i § 8 Rozporządzenia, a co za tym idzie będą mogły wpływać na zwiększenie dostępnej pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego, a w konsekwencji także pośrednio na wysokość dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, w części dotyczącej:

- wydatków na budowę hali produkcyjnej – jest prawidłowe,

- wydatków na budowę budynku socjalno-biurowego, a także wykonanie instalacji kanalizacyjnej, instalacji wodnej, instalacji do odprowadzania wód opadowych i roztopowych, instalacji p.poż. i instalacji fotowoltaicznej (bez względu na to, czy wyprodukują Państwo nadwyżkę prądu, którą sprzedadzą do zakładu energetycznego) – jest nieprawidłowe.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego i wyjaśnienia Organu w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, jeszcze raz podkreślić należy, że aby poniesione wydatki mogły być uznane jako koszty kwalifikowane, wydatki te muszą stanowić koszty inwestycji, tj. mieć wpływ na działalność produkcyjną przedsiębiorstwa. Warunek ten w przypadku opisanym we wniosku nie został w całości spełniony. Tym samym, nie można zgodzić się w całości z Państwa stanowiskiem.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podatników, którzy o ich wydanie wystąpili i nie wiążą tut. Organu. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej ze względów wskazanych w niniejszej interpretacji nie podziela prezentowanego w nich stanowiska. Jednolitość orzecznictwa chociaż jest cechą pożądaną nie stanowi wartości samej w sobie. Organ wydający interpretację indywidualną jest nią związany tylko w skonkretyzowanej, indywidualnej sprawie, co oznacza, że jego poglądy mogą ewoluować np. pod wpływem orzecznictwa sądowego. Zmiana stanowiska w konkretnych sprawach została przewidziana przez ustawodawcę, co znalazło wyraz w treści art. 14e Ordynacji podatkowej, a skorzystanie z tej instytucji służy w istocie realizacji zasady jednolitości interpretacji. Przyjęcie odmiennej koncepcji powodowałoby, że jednostkowe zajęcie stanowiska przez Organ podatkowy skutkowałoby zawsze obowiązkiem powielenia tego stanowiska przez wszystkie inne organy bez względu na to, czy stanowisko to byłoby słuszne, czy też nie. Jednocześnie stanowisko prezentowane w niniejszej interpretacji indywidualnej jest zgodne z obowiązującą linią orzeczniczą Ministra Finansów.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).