Postanowienie SN z dnia 25 lipca 2024 r., sygn. I CSK 814/23

25 lipca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Roman Trzaskowski

na posiedzeniu niejawnym 25 lipca 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa M. W. i P. W.
‎przeciwko Bankowi spółce akcyjnej w W.
‎o ustalenie i zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Banku spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu
‎z 24 maja 2022 r., I ACa 377/21,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 lutego 2021 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu w punkcie pierwszym (1) ustalił, że bliżej oznaczona umowa kredytu zawarta w dniu 31 marca 2006 r. między powodami a pozwanym Bankiem jest nieważna, w punktach drugim (2), trzecim (3) i czwartym (4) zasądził od pozwanego Banku na rzecz powodów odpowiednio kwoty 47.974,75 zł, 18.965,94 CHF oraz 2.506,34 CHF, we wszystkich przypadkach wraz z bliżej oznaczonymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie, a w punkcie piątym (5) orzekł o kosztach postępowania.

Wyrokiem z dnia 24 maja 2022 r., w następstwie apelacji pozwanego, Sąd Apelacyjny w Poznaniu w punkcie pierwszym (I) zmienił wyrok Sądu Okręgowego w punktach 2, 3 i 4 co do odsetek, zastrzegając równoczesną zapłatę przez powodów solidarnie kwoty 100.999,99 zł oraz oddalając w pozostałej części powództwo, w punkcie drugim (II) oddalił apelację w pozostałej części, a w punkcie trzecim (III) orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.

W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, pozwany wskazał przyczyny kasacyjne określone w art. 398⁹ § 1 pkt 1 i 2 k.p.c. Jego zdaniem w sprawie wystąpiły istotne zagadnienie prawne i wątpliwości interpretacyjne wyrażające się w następujących pytaniach:

1) czy zapewnienie w Umowie Kredytu/Regulaminie do Umowy Kredytu możliwości przewalutowania kredytu na każdym etapie jej wykonywania stanowiło instrument umożliwiający kredytobiorcy ograniczenie ryzyka kursowego związanego z wykonywaniem umowy kredytu indeksowanej do waluty obcej?;

2) czy zastosowana przez Sąd sankcja nieważności całej umowy kredytu wskutek uznania postanowienia dot. Tabeli Kursów Walut Obcych za abuzywne odpowiada zasadzie proporcjonalności, a jeżeli nie - czy dopuszczalne jest w takiej sytuacji uzupełnienie stosunku prawnego pomiędzy stronami umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej w sytuacji stwierdzenia przez Sąd niedozwolonego charakteru postanowienia takiej umowy poprzez: (i) zastosowanie ustawowego przepisu dyspozytywnego, który obowiązuje w dacie orzekania lub (ii) wskaźnika o charakterze dyspozytywnym, który obowiązywał w dacie zawarcia umowy kredytu, a został usankcjonowany przepisem ustawowym (art. 358 § 2 k.c., art. 3 k.c., art. 385 § 2 k.c., art. 385 k.c. w zw. z art. 4 ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 Dyrektywy 93/13)?