Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.85.2020.11.S.JC/PP

W zakresie stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa z wniosku wspólnego z 28 lutego 2020 r. (data wpływu 28 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej - uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 stycznia 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 1351/20 (data wpływu prawomocnego orzeczenia - 14 czerwca 2024 r.), i

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2020 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 28 lutego 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

A. Sp. z o.o.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B. Sp. z o.o.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) oraz B. sp. z o.o. (dalej: „Spółka Przejmowana”) są podmiotami posiadającymi siedzibę na terytorium RP, zarejestrowanymi jako czynni podatnicy VAT, podlegającymi opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Polski - zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, ze zm. dalej: „ustawa o CIT”).

Wnioskodawca i Spółka Przejmowana są (…).

Wnioskodawca i Spółka Przejmowana zajmują się (…).

Między Wnioskodawcą i Spółką Przejmowaną występują pośrednie powiązania kapitałowe. Ten sam podmiot - tj. C. (dalej: „Spółka Łotewska”) posiada 100% udziałów w kapitale Wnioskodawcy i 30% udziałów w kapitale Spółki Przejmowanej. Pozostałe 70% udziałów w kapitale Spółki Przejmowanej posiada D. S.A. z siedzibą w Luksemburgu (dalej: „Spółka Holdingowa”), która posiada również 100% udziałów w kapitale Spółki Łotewskiej.

Spółka Przejmowana zawarła w 2014 r. rewolwingową umowę pożyczki ze spółką F. S.A. (dalej: „Podmiot Finansujący”). Na podstawie tej umowy Spółka Przejmowana pociągnęła transze finansowania (pożyczki) od Podmiotu Finansującego.

W Podmiocie Finansującym 100% udziałów posiada tytułem własności Spółka Łotewska. Ta sama Spółka Łotewska posiada tytułem własności także 30% udziałów w kapitale Spółki Przejmowanej. Owe 30% udziałów Spółka Łotewska nabyła od Spółki Holdingowej dnia 13 czerwca 2019 r. (przed tą datą Spółka Holdingowa posiadała 100% udziałów Spółki Przejmowanej).

Spółka Łotewska posiada siedzibę na Łotwie i tam też podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania i bez prawa do zwolnienia. Podmiot Finansujący posiada siedzibę w Luksemburgu i tam też podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania i bez prawa do zwolnienia.

Od dnia 13 czerwca 2019 r. Spółka Przejmowana i Podmiot Finansujący są więc tzw. spółkami-siostrami, tj. ten sam podmiot - Spółka Łotewska posiada nie mniej niż 25% udziałów w kapitale obydwu spółek. Podmiot Finansujący i Wnioskodawca również są spółkami-siostrami (Spółka Łotewska posiada nie mniej niż 25% udziałów w kapitale obydwu spółek) - i stan ten trwa od 2014 r.

Od odsetek od pożyczki wypłaconych przez Spółkę Przejmowaną na rzecz Podmiotu Finansującego po dniu 13 czerwca 2019 r. Spółka Przejmowana nie pobierała i nie pobiera zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT ze względu na zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 i 3a ustawy o CIT.

Wartość wypłaconych odsetek w roku podatkowym 2019 przekraczała 2 miliony złotych.

Spółka Przejmowana nie pobiera podatku na podstawie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, ze względu na ograniczenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT na mocy § 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. (Dz.U. poz. 2545, Dz.U. z 2019 r. poz. 1203 oraz 2019 poz. 2528) w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Rozporządzenie to ogranicza zastosowanie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT w tym zakresie do dnia 30 czerwca 2020 r., toteż niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie odsetek zapłaconych przez Spółkę Przejmowaną na rzecz Podmiotu Finansującego do dnia 30 czerwca 2020 r.

Obecnie planowane jest dokonanie połączenia Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej. Połączenie ma zostać dokonane w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 505 ze zm., dalej: „KSH”), tj. przez przeniesienie całego majątku Spółki Przejmowanej na Wnioskodawcę (jako spółkę przejmującą) w zamian za udziały, które Wnioskodawca (jako spółka przejmująca) wyda wspólnikom Spółki Przejmowanej, a więc w trybie "łączenia się przez przejęcie". W wyniku połączenia Wnioskodawca przejmie cały majątek Spółki Przejmowanej, a Spółka Przejmowana zakończy byt prawny. Na moment połączenia Spółka Przejmowana będzie nadal zadłużona wobec Podmiotu Finansującego, a w jej zobowiązanie z tego tytułu wstąpi Wnioskodawca. Do połączenia dojdzie przed 13 czerwca 2021 r., najprawdopodobniej jeszcze w 2020 r. Wnioskodawca i Spółka Przejmowana prowadzą działalność w podobnym zakresie, tj. udzielają kredytów konsumenckich, przy czym Wnioskodawca udziela pożyczek krótkoterminowych, a Spółka Przejmowana długoterminowych.

Połączenie ma głównie na celu uproszczenie struktury kapitałowej i zmniejszenie kosztów funkcjonowania grupy kapitałowej. Wnioskodawca w każdym z ostatnich pięciu lat podatkowych wykazał dochód do opodatkowania i nie posiada straty podatkowej do rozliczenia w rozumieniu art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.

Do dnia połączenia Spółka Łotewska utrzyma co najmniej 25% udział (tytułem własności) w kapitale Spółki Przejmowanej. W wyniku połączenia może ulec zmianie struktura udziałowców Wnioskodawcy, jednakże Spółka Łotewska utrzyma przynajmniej większość udziałów we Wnioskodawcy, a z całą pewnością powyżej 25% udziałów. Tym samym, po połączeniu Wnioskodawca nadal pozostanie spółką - siostrą Podmiotu Finansującego (zarówno w kapitale Wnioskodawcy, jak i Podmiotu Finansującego co najmniej 25% udziałów będzie mieć Spółka Łotewska) i stan ten trwać będzie dalej, a co najmniej do upływu dwóch lat od dnia 13 czerwca 2019 r.

Stosownie do art. 14b par. 3a Ord. pod. Wnioskodawca podaje dane wymienionych wyżej podmiotów zagranicznych: (…)

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu wniosku z dnia 26 maja 2020 r. Wnioskodawca doprecyzowując powyższe wskazał, że opisane we wniosku połączenie Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej zostanie przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, a głównym bądź jednym z głównych celów tego połączenia nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.

Wnioskodawca wskazuje, że w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie występują negatywne przesłanki, o których mowa w art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, tj. skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 3 ustawy o CIT nie było i nie jest sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem i celem tych przepisów ani też skorzystanie ze zwolnienia nie było i nie jest głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności.

Wnioskodawca podkreśla, że prawo do zastosowania zwolnienia przy poborze podatku u źródła przysługuje Spółce Przejmowanej (jako płatnikowi) już teraz, przed połączeniem. Podobnie zresztą, sam Wnioskodawca już teraz (przed połączeniem) spełniałby warunki zwolnienia (jako płatnik), gdyby wypłacał odsetki do Podmiotu Finansującego, ponieważ Wnioskodawca i Spółka Przejmowana mają tego samego udziałowca (Spółkę Łotewską), która posiada w obydwu podmiotach ponad 25% udziałów i posiada ponad 25% udziałów w Podmiocie Finansującym. Połączenie nie powoduje więc powstania prawa do zastosowania zwolnienia przy poborze podatku, ponieważ ono już istnieje i przysługiwałoby dalej zarówno Spółce Przejmowanej, jak i Wnioskodawcy (jako płatnikom wobec Podmiotu Finansującego), niezależnie od połączenia.

Wnioskodawca podkreśla również, że przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji nie są przepisy mające na celu przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania, takie jak art. 12 ust. 13 i 14 oraz art. 22c ustawy o CIT (toteż nie są one wymienione we wniosku), ani też kwestia uzasadnienia ekonomicznego transakcji lub niesztucznego sposobu działania.

Przedmiotem Wniosku jest potwierdzenie skutków jakie będzie mieć planowane połączenie na już wypłacone przez Spółkę Przejmowaną odsetki, przy wypłacie których zastosowała ona zwolnienie z poboru podatku u źródła. Konkretnie, przedmiotem wniosku jest potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy, że w wyniku połączenia nie dojdzie do przerwania biegu dwuletniego terminu posiadania udziałów, o którym mowa w art. 21 ust. 4 i 5 ustawy o CIT. Gdyby nie połączenie, dwuletni termin posiadania przez Spółkę Łotewską udziałów w Spółce Przejmowanej i Podmiocie Finansującym (będący warunkiem zastosowania zwolnienia) upłynąłby dopiero wraz z upływem 13 czerwca 2021 r. Wnioskodawca dąży do potwierdzenia, że połączenie ma tylko ten skutek, że termin ten biegnie dalej, tyle tylko że jego przedmiotem będzie posiadanie przez Spółkę Łotewską udziałów we Wnioskodawcy, jako następcy prawnym Spółki Przejmowanej (licząc od dnia objęcia udziałów Spółce Przejmowanej). Wnioskodawca również jest podmiotem, w którym Spółka Łotewska ma ponad 25% udziałów i będzie je mieć nadal po dniu połączenia, co najmniej zaś do upływu 2 lat licząc od 13 czerwca 2021 r. Zatem w wyniku połączenia nie zostanie złamany warunek zastosowania zwolnienia i Wnioskodawca, jako następca prawny Spółki Przejmowanej, nie będzie zobowiązany do uiszczenia (jako płatnik) podatku u źródła od wypłaconych przez Spółkę Przejmowaną odsetek, którego to podatku Spółka Przejmowana nie wpłaciła, ze względu na zastosowane zwolnienie.

Pytania

1.Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym w stosunku do odsetek zapłaconych przez Podmiot Przejmowany na rzecz Podmiotu Finansującego przed dniem połączenia, w wyniku połączenia nie dojdzie do przerwania biegu dwuletniego okresu, o którym mowa w art. 21 ust. 4 i 5 ustawy o CIT, a zatem okres ten upływać będzie z upływem dwóch lat od dnia 13 czerwca 2019 r.?

2.Czy odsetki zapłacone przez Podmiot Przejmowany na rzecz Podmiotu Finansującego przed dniem połączenia i nie później niż 30 czerwca 2020 r., nadal korzystać będą ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 3 i 3a ustawy o CIT, pod warunkiem, że w okresie od dnia połączenia do upływu dwóch lat od dnia 13 czerwca 2019 r. w kapitale Wnioskodawcy i w kapitale Podmiotu Finansującego ten sam podmiot, tj. Spółka Łotewska będzie nieprzerwanie posiadać co najmniej 25% udziałów tytułem własności, a zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany (jako następca prawny Podmiotu Przejmowanego) do uiszczenia podatku w trybie art. 21 ust. 5 zdanie drugie?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym w stosunku do odsetek zapłaconych przez Podmiot Przejmowany na rzecz Podmiotu Finansującego przed dniem połączenia, w wyniku połączenia nie dojdzie do przerwania biegu dwuletniego okresu, o którym mowa w art. 21 ust. 4 i 5 ustawy o CIT, a zatem okres ten upływać będzie z upływem dwóch lat od dnia 13 czerwca 2019 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, odsetki zapłacone przez Podmiot Przejmowany na rzecz Podmiotu Finansującego przed dniem połączenia i nie później niż 30 czerwca 2020 r., nadal korzystać będą ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 3 i 3a ustawy o CIT, pod warunkiem, że w okresie od dnia połączenia do upływu dwóch lat od dnia 13 czerwca 2019 r. w kapitale Wnioskodawcy i w kapitale Podmiotu Finansującego ten sam podmiot, tj. Spółka Łotewska będzie nieprzerwanie posiadać co najmniej 25% udziałów tytułem własności, a zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany (jako następca prawny Podmiotu Przejmowanego) do uiszczenia podatku w trybie art. 21 ust. 5 zdanie drugie.

Należy podkreślić, że wniosek dotyczy wyłącznie odsetek zapłaconych do dnia 30 czerwca 2020 r., toteż przepis art. 26 ust. 2e ustawy o CIT nie ma do niego zastosowania na mocy przytoczonego w opisie zdarzenia przyszłego Rozporządzenia z dnia 31.12.2018 r.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, w stosunku do zapłaconych przez Spółkę Przejmowaną na rzecz Podmiotu Finansującego odsetek zastosowanie ma zwolnienie określone w art. 21 ust. 3 i ust 3a ustawy o CIT, toteż Spółka Przejmowana nie pobiera od nich zryczałtowanego podatku dochodowego („podatku u źródła”). Zwolnienie to obwarowane jest warunkiem, aby zarówno w kapitale spółki wypłacającej odsetki, jak i spółki otrzymującej odsetki inna spółka, również będąca (tak i pozostałe dwie spółki) rezydentem podatkowym państwa UE/EOG, posiadała przynajmniej 25% udziału i aby owo posiadanie, wynikające z tytułu własności, trwało przez okres co najmniej dwóch lat (art. 21 ust. 4 ustawy o CIT).

Przy tym, ów okres 2 lat może (zgodnie z art. 21 ust. 5 ustawy o CIT) upływać już po dniu uzyskania odsetek przez spółkę otrzymującą. Ewentualne przerwanie okresu dwuletniego (tj. zmniejszenie udziału w jednej ze spółek poniżej 25% przed upływem 2 lat od nabycia tych udziałów) powoduje konieczność zapłaty podatku u źródła przez spółkę wypłacającą (art. 21 ust. 5 zdanie drugie). W sytuacji opisanej w niniejszym wniosku, zarówno w kapitale Spółki Przejmowanej, jak i w kapitale Podmiotu Finansującego ta sama spółka - tj. Spółka Łotewska posiada przynajmniej 25% udziałów, a więc warunki do zastosowania zwolnienia są spełnione.

Jednakże okres dwuletni, o którym mowa w art. 21 ust. 4 i 5 ustawy o CIT rozpoczął bieg w dniu 13 czerwca 2019 r., tj. upłynie z dniem 13 czerwca 2021 r., a więc już po połączeniu przez przejęcie Spółki Przejmowanej i Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, „osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się: 1) osób prawnych, (...) - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek”. Zgodnie zaś z art. 93 § 2 Ord. pod. przepis art. 93 § 1 Ord. pod. „stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie: 1) innej osoby prawnej (osób prawnych) (...)”.

Wynika z tego, że Wnioskodawca po przejęciu Spółki Przejmowanej wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki Spółki Przejmowanej. Dotyczy to także kontynuacji dwuletniego okresu, o którym mowa w art. 21 ust. 4 i 5 ustawy o CIT. Tym samym, w stosunku do odsetek zapłaconych przed dniem połączenia przez Spółkę Przejmowaną na rzecz Podmiotu Finansującego nadal będzie mieć zastosowanie zwolnienie z podatku, pod warunkiem, że Spółka Łotewska utrzyma co najmniej 25% udział w kapitale zarówno Podmiotu Finansującego, jak i Wnioskodawcy i stan ten trwać będzie nieprzerwanie przez dwa lata licząc od momentu rozpoczęcia biegu tego terminu w stosunku do Spółki Przejmowanej, a więc od 13 czerwca 2019 r. Tym samym, w dniu przejęcia Spółki Przejmowanej przez Wnioskodawcę nie dojdzie do przerwania biegu dwuletniego okresu posiadania udziałów w spółce otrzymującej i wypłacającej odsetki przez ten sam podmiot, który jest warunkiem zastosowania zwolnienia.

Wnioskodawca nie będzie więc zobowiązany do zapłaty po dniu połączenia podatku z tytułu zapłaconych przez Podmiot Przejmowany przed dniem połączenia odsetek.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym. Przykładowo w wyroku z dnia 17.05.2019 r., zapadłym na tle bardzo zbliżonego stanu faktycznego (tj. w sprawie spółki przejmującej inną spółkę, która przed przejęciem płaciła odsetki korzystające ze zwolnienia z podatku u źródła) NSA orzekł (sygn. II FSK 1546/17), że: „art. 93 § 2 pkt 1 w zw. z art. 93 § 1 Ord. pod., należy tak rozumieć, że wstąpienie "we wszelkie" przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się (przez przejęcie) osób lub spółek - nie powinno być ograniczane tylko do takich praw lub obowiązków publicznoprawnych, które istniały w momencie połączenia obu podmiotów. Ustawodawca nie wprowadził bowiem żadnych ograniczeń w tym zakresie. Nadto, wykładnia gospodarcza omawianego przepisu wzmacnia pogląd, że podmiot będący sukcesorem wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których stroną był podmiot przejmowany, ze skutkiem tak, jakby to sukcesor od początku był stroną tych stosunków prawnych. (...) Zauważyć należy, że dwuletni termin nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji) jest warunkiem materialnoprawnym zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 4 w zw. z art. 21 ust. 3 updop, a zwolnienie od podatku jest prawem majątkowym, w które - zgodnie z art. 93 § 2 pkt 1 w zw. z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej - wstępuje następca prawny. Następstwo prawne pod tytułem ogólnym oznacza w istocie wstąpienie w sytuację prawną spółki przejętej, a więc oznacza to kontynuowanie przez spółkę przejmującą biegu terminu jako terminu nieprzerwanego w rozumieniu art. 21 ust. 4 updop. Prowadzi to więc do możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego. 3.3. Na aprobatę zasługuje więc stanowisko Sądu pierwszej instancji, który uznał, że przejęcie spółki przez spółkę przejmującą powoduje wstąpienie przez nią we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółki przejętej z art. 93 § 2 pkt 1 w zw. z art. 93 § 1 Ord. pod., w tym prawo do zwolnienia podatkowego odsetek, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, ust. 3 i ust. 4 updop. Przejęcie takie nie powoduje utraty tego prawa także wtedy, gdy nastąpiło podczas biegu dwuletniego terminu, o którym mowa w art. 21 ust. 4 updop (...) na podstawie wykładni art. 21 ust. 3 i 4 updop, dokonanej zgodnie z celami dyrektywy 2003/49/WE, z uwzględnieniem konsekwencji następstwa prawnego przewidzianego w przepisach art. 93 § 1 i § 2 Ord. pod., przyjąć należy, że wskutek przejęcia Udziałowca 1 przez Skarżącą, ta druga będzie kontynuowała okres nieprzerwanego posiadania udziałów w F1. Upływ dwuletniego okresu posiadania tych udziałów, o którym mowa w art. 21 ust. 4 updop, po dokonanym połączeniu obydwu spółek, nie będzie mieć wpływu na zwolnienie wypłaconych odsetek z podatku u źródła w Polsce, wskutek czego skarżąca nie będzie miała żadnych obowiązków jako płatnik. Inaczej rzecz ujmując, łącząc się z Udziałowcem 1 poprzez przejęcie jego majątku przed upływem dwóch lat licząc od dnia nabycia przez Udziałowca 1 udziałów w spółce F1, Skarżąca dochowuje wymaganego prawem dwuletniego okresu bezpośredniego posiadania udziałów”.

Tym samym NSA zaakceptował pogląd wyrażony w wyroku WSA w Warszawie z dnia 30.01.2017 r. (sygn. III SA/Wa 3386/15): „przejęcie spółek w trybie przewidzianym w przepisach prawa handlowego, w tym art. 492 § 1 pkt 1 KSH, oznacza w sferze praw i obowiązków podatkowych, że wszystkie te prawa i obowiązki trwają nadal. (...) Powyższe prowadzi do wniosku, że wskutek przejęcia Udziałowca 1 przez Skarżącą, ta druga będzie kontynuowała okres nieprzerwanego posiadania udziałów w (…). Upływ dwuletniego okresu posiadania tych udziałów, o którym mowa w art. 21 ust. 4 ustawy, po dokonanym połączeniu obydwu spółek, nie będzie mieć wpływu na zwolnienie wypłaconych odsetek z podatku u źródła w Polsce, wskutek czego Skarżąca nie będzie miała żadnych obowiązków jako płatnik”.

W podobnym stanie faktycznym NSA orzekł również identycznie w wyroku z 27.06.2019 r. (sygn. II FSK 2177/17). Orzeczenia te są zresztą kontynuacją ugruntowanej linii orzeczniczej NSA (wyroki z 25.11.2015 r., sygn. II FSK 2458/13, II FSK 2929/13; z 26.03.2013 r. sygn. II FSK 1675/11; 22.10.2014 r., sygn. II FSK 2516/12).

Przy tym należy podkreślić, że jak stwierdził NSA, „konstrukcja warunków zwolnienia od opodatkowania dywidend wypłacanych przez spółki powiązane, wynikającego z dyrektywy 90/435/EWG, jest analogiczna, jak konstrukcja tych warunków wynikająca z dyrektywy 2003/49/WE, a dotyczących odsetek. Wspólnym warunkiem zwolnienia jest w tych dyrektywach wymóg nieprzerwanego, dwuletniego, kwalifikowanego posiadania udziałów przez spółki powiązane. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza więc trafność stanowiska, że wyznaczające zasady sukcesji przepisy art. 93 § 2 pkt 1 w zw. z art. 93 § 1 pkt 1 Ord. pod. stanowią podstawę kontynuacji sytuacji prawnej spółki przejętej przez spółkę przejmującą, gdy chodzi zarówno o zwolnienie z podatku w razie wypłaty dywidend, jak i gdy chodzi zwolnienie z podatku, w razie wypłaty odsetek” (II FSK 1546/17).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w wydanej w analogicznym stanie faktycznym interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 11 lutego 2020 r. o sygn. IPPB5/4510-474/15-3/PS/KS. Dyrektor KIS potwierdził w niej, że upływ dwuletniego okresu posiadania udziałów w spółce udzielającej finansowania już po przejęciu udziałowca przez inną spółkę wypełnia warunki zwolnienia i zwalnia przejmującą spółkę z obowiązku poboru podatku u źródła.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek wspólny z 28 lutego 2020 r. i wydałem 29 maja 2020 r. interpretację indywidualną znak 0114-KDIP2-1.4010.85.2020.2.JC, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono zainteresowanemu będącemu stroną postępowania 29 maja 2020 r.

Skarga na interpretację indywidualną

28 czerwca 2020 r. zainteresowany będący stroną postępowania wniósł skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 28 czerwca 2020 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości oraz zasądzenie od Organu zwrotu kosztów postępowania.

Postępowanie przed sądem administracyjnym/sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną wyrokiem z 14 stycznia 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 1351/20.

26 marca 2021 r. wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny - wyrokiem z 9 kwietnia 2024 r. sygn. akt II FSK 1060/21 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 9 kwietnia 2024 r.

Wyrok WSA wpłynął do Organu 14 czerwca 2024 r. wraz z aktami sprawy.

Ponowne rozpatrzenie wniosku - wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;
• ponownie rozpatruję Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie problematyki będącej ściśle przedmiotem Państwa zapytania (zapytań). Treść pytania (pytań) wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.