Wyrok NSA z dnia 21 marca 2024 r., sygn. III OSK 1005/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Maciej Kobak po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Bydgoszczy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 26 października 2021 r., sygn. akt II SA/Bd 614/21 w sprawie ze skargi J.F. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Bydgoszczy z dnia 12 marca 2021 r., nr 5/A/21 w przedmiocie odmowy wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 października 2021 r., sygn. akt II SA/Bd 614/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w Toruniu z 9 lutego 2021 r. na podstawie której odmówiono skarżącemu wypłaty wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy i dodatkowy za lata 2007/2008 (64 dni).

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiódł organ zaskarżając ten wyrok w całości, a na podstawie art. 174 P.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów:

1) prawa materialnego, to jest:

a) art. 190 ust. 4 Konstytucji RP w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej oraz art. 6 k.p.a. poprzez błędną wykładnię polegającą na uznaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, że niedopuszczalne jest ograniczenie zasady "wzruszalności" aktów stosowania prawa wynikającej z art. 190 ust. 4 Konstytucji RP poprzez regulacje wprowadzone w ustawach zwykłych bowiem jedynie przepis konstytucyjny może wprowadzać takie ograniczenie, a w konsekwencji uznanie, że dla oceny prawidłowości decyzji wydawanych w sprawie nie miały znaczenia regulacje zawarte w obowiązującej od dnia 1 października w ustawie nowelizującej, tym samym skarżącemu przysługiwało uprawnienie do żądania wyrównania otrzymanego ekwiwalentu pieniężnego;