Interpretacja indywidualna z dnia 23 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDWL.4011.37.2024.2.DK

Opodatkowanie przychodów uzyskanych z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu polskiej spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu polskiej spółki. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 10 czerwca 2024 r. (wpływ 10 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest obywatelem Republiki Korei (Korea Południowa). Nie posiada polskiego obywatelstwa. Wnioskodawca od (…)2023 r. pełni funkcję członka zarządu polskiej spółki (…) SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ (dalej: „Spółka”) na podstawie aktu powołania. Za wykonywaną pracę Spółka rozliczała jego wynagrodzenie na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jako nierezydenta, w wysokości 20% osiąganego dochodu. Wnioskodawca nie posiadał wówczas certyfikatu. W 2023 r. przebywał w Polsce od stycznia, z przerwami na powrót do Republiki Korei. Łącznie do połowy listopada 2023 r. Wnioskodawca spędził w Polsce ponad 183 dni. Wnioskodawca nie zgłosił jednak tego faktu Spółce. W związku z osiąganym w Spółce dochodem otrzymał od niej wypełniony formularz IFT-1R za rok 2023 r.

Powyższy sposób rozliczeń został utrzymany do kwietnia 2024 r. Wnioskodawca uzyskał certyfikat rezydencji dopiero (…) kwietnia 2024 r. W tym samym dniu przekazał ten certyfikat Spółce. Od tego momentu Spółka rozpoczęła jego rozliczanie na zasadach ogólnych, właściwych dla polskich rezydentów podatkowych.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan poniższe informacje.

a)W którym państwie/ państwach w 2023 r. miał Pan stałe miejsce zamieszkania? Jeśli zmienił Pan miejsce stałego zamieszkania w trakcie roku proszę wskazać kiedy doszło do zmiany i jakich państw dotyczyła zmiana.

Do listopada 2023 r. Wnioskodawca miał miejsce zamieszkania w Korei Południowej. Przez pierwsze półrocze Wnioskodawca regularnie odwiedzał ten kraj, z uwagi na fakt, że w dalszym ciągu znajduje się tam jego najbliższa rodzina – żona i dorosła córka.

Z uwagi na nasilone obowiązki zawodowe w Polsce, w drugim półroczu 2023 r. Wnioskodawca zorganizował sobie nowe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, od listopada 2023 r. W listopadzie postanowił również, że zamierza przebywać większość roku podatkowego i kalendarzowego na terytorium Polski.

b)W którym państwie/ państwach - w okresie od stycznia 2024 r. - ma Pan stałe miejsce zamieszkania? Jeśli zmienił Pan miejsce stałego zamieszkania w trakcie roku proszę wskazać kiedy doszło do zmiany i jakich państw dotyczyła zmiana.

Stałym miejscem zamieszkania Wnioskodawcy w 2024 r. jest nieprzerwanie Rzeczpospolita Polska.

c)Czy w 2023 r. Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajdował się w Polsce? Jeśli zmienił Pan centrum interesów życiowych w trakcie roku proszę wskazać kiedy doszło do zmiany i jakich państw dotyczyła zmiana.

Wnioskodawca w 2023 r. zmienił centrum interesów osobistych i gospodarczych:

-pierwotnie, do listopada 2023 r. była to Korea Południowa – z uwagi na fakt, że wcześniejsze obowiązki zawodowe (w tym w sposób zdalny) oraz życie rodzinne Wnioskodawca prowadził w Korei,

-od listopada 2023 r. Wnioskodawca przeniósł jednoznacznie swój ośrodek interesów życiowych do Polski, z uwagi na zwiększoną ilość obowiązków w związku z pełnioną funkcją w Spółce oraz koniecznością osobistego ich wykonywania w kraju.

d)Czy – w okresie od stycznia 2024 r. Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajduje się w Polsce? Jeśli zmienił Pan centrum interesów życiowych w trakcie roku proszę wskazać kiedy doszło do zmiany i jakich państw dotyczyła zmiana.

Nie, w 2024 r. centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) Wnioskodawcy znajduje się nieprzerwanie w Polsce.

e)Czy składał Pan w Polsce zeznanie roczne za 2023 r.? Jeśli tak, to proszę wskazać jakie.

Nie, Wnioskodawca nie składał żadnego zeznania rocznego za 2023 r. (np. PIT-37). Za podatnika z tytułu pełnionej funkcji złożona została jedynie informacja IFT-1R za rok 2023 r.

Pytanie (pytanie wynika z uzupełnienia wniosku)

Czy wnioskodawca powinien skorygować lub uzupełnić swoje rozliczenia w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od listopada 2023 r. do końca grudnia 2023 r. w zakresie osiąganych w tym okresie dochodów z tytułu pełnionej funkcji, poprzez złożenie zeznania PIT-37?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie ma obowiązku korygowania rozliczeń za okres od listopada 2023 r. do kwietnia 2024 r. z tytułu osiąganych w tym czasie dochodów.

Reguły opodatkowania osób fizycznych regulują przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm., dalej: PITu).

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 PITu:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1a PITu:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 3 ust. 2a PITu:

2a. Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b PITu:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

(...) 2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Zgodnie z treścią art. 13 PITu:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

(...) 7) przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Natomiast zgodnie z treścią art. 29 PITu:

1.Podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:

1)z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Stosownie natomiast do art. 5a pkt 21 PITu, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji – oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Jak wynika z cytowanych wyżej przepisów, Wnioskodawca do listopada 2023 r. w świetle PITu pozostawał osobą nie mającą miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednocześnie nie posiadał certyfikatu rezydencji podatkowej w Republice Korei, stąd właściwym sposobem opodatkowania jego dochodów w Polsce było zryczałtowane opodatkowanie w wysokości 20% przychodu, który stosowała w trakcie rozliczeń Spółka.

W ciągu listopada 2023 r., gdy pobyt Wnioskodawcy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przekroczył 183 dni, Wnioskodawca mógł ubiegać się o uzyskanie certyfikatu rezydencji w Polsce. Z uwagi na fakt uzyskania takiego certyfikatu w kwietniu 2024 r. i przedstawieniu go Spółce dopiero w tym dniu, sposób jego rozliczenia zmienił się dopiero w tym czasie.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, certyfikat rezydencji jest dokumentem wydawanym przez właściwą administrację podatkową, potwierdzającym określone zdarzenie przyszłe – miejsce rezydencji podatnika dla celów podatkowych, którym w przypadku podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jest miejsce zamieszkania. Wydając takie zaświadczenie właściwy organ potwierdza, że – na moment wydania tego dokumentu bądź na moment w nim określony – stan faktyczny wskazany w jego treści jest zgodny ze stanem faktycznym, wynikającym z ewidencji, rejestrów prowadzonych przez ten organ bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Certyfikat może zatem dotyczyć wyłącznie zaistniałych, teraźniejszych lub przeszłych stanów faktycznych, nigdy przyszłych okoliczności faktycznych.

Certyfikatu rezydencji nie może zastąpić inny dowód (np. oświadczenie w formie mailowej czy papierowej, dokument potwierdzający prowadzenie przez określony podmiot działalności gospodarczej na terytorium danego kraju, oświadczenie podatnika, odpis z właściwego rejestru handlowego, a nawet informacja o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej, czy też decyzja podatkowa). Certyfikat stanowi środek dowodowy (wyłączny) posiadania rezydencji podatkowej w określonym kraju, czego stwierdzenie umożliwia płatnikowi, zastosowanie postanowień stosownej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu lub zastosowanie mechanizmu rozliczenia jak z rezydentem podatkowym. Przede wszystkim trzeba uznać, że uzależnienie stosowania opodatkowania przewidzianego w odpowiedniej umowie w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (we wskazanym zakresie), od przedstawienia certyfikatu rezydencji oznacza, że fakt posiadania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium określonego państwa, nie może być dowodzony w inny sposób, aniżeli za pomocą tegoż certyfikatu.

W konsekwencji certyfikat rezydencji stanowi również dokument, z którego wynika, czy od wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonywanych na rzecz danego podatnika, powinien zostać pobrany podatek, a jeśli tak, jaka stawka podatku, tj. wynikająca z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy postanowień stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania powinna zostać zastosowana.

Za brakiem obowiązku korygowania rozliczeń stoi również brak spełnienia przesłanek wskazanych w treści art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej dotyczącym nadpłaty podatku, który stanowi, iż:

§ 1. Za nadpłatę uważa się kwotę:

1)nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;

2)podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej.

W opisanym stanie faktycznym podatek był pobierany przez płatnika (Spółkę) zgodnie z obowiązującymi przepisami PITu, ponieważ nie otrzymała od podatnika dokumentu wskazującego jednoznacznie na jego rezydencję podatkową.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie jest zobowiązany do skorygowania swoich rozliczeń za okres od listopada 2023 r. do kwietnia 2024 r. w zakresie osiąganych w tym czasie dochodów z tytułu pełnionej funkcji (czyli do momentu uzyskania certyfikatu posiada udokumentowaną rezydencję podatkową w Polsce).

W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan swoje stanowisko w sprawie i wskazał poniższe.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie ma obowiązku korygowania/uzupełnienia rozliczeń za okres od listopada 2023 r. do końca grudnia 2023 r. z tytułu osiąganych w tym czasie dochodów poprzez złożenie zeznania PIT-37. Zdaniem wnioskodawcy złożona przez płatnika informacja IFT-1R jest jedynym dokumentem rozliczeniowym, jaki powinien zostać złożony w zakresie jego rozliczeń za rok podatkowy 2023.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Jak wynika z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis ten wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynika to z użycia w powołanym przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Co istotne, posiadanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ściśle związane ze spełnieniem ww. przesłanek. Podatnik spełniający kryteria wymienione w art. 3 ust. 1a ustawy, jest uznawany za osobę mającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, natomiast podatnik który tych kryteriów nie spełnia podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Należy również podkreślić, że zmiana państwa rezydencji podatkowej może nastąpić w trakcie roku podatkowego. W takim przypadku, do dnia pozostawania rezydentem podatkowym innego państwa, podatnik podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Polski. Natomiast po przeniesieniu miejsca zamieszkania do Polski podatnik rozlicza się w Polsce na zasadzie nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Według art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W niniejszej sprawie mają zastosowanie przepisy Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Seulu dnia 21 czerwca 1991 r. (Dz.U. z 1992 r. Nr 28, poz. 126), zmienionej Protokołem podpisanym w Seulu dnia 22 października 2013 r., zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną dnia 7 czerwca 2017 r.

Zgodnie z art. 4 ww. Konwencji:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że jest Pan obywatelem Republiki Korei i od (…)2023 r. pełni funkcję członka zarządu polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka rozliczała Pana wynagrodzenie na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jako nierezydenta, w wysokości 20% osiąganego dochodu. Nie posiadał Pan wówczas certyfikatu. Uzyskał Pan certyfikat rezydencji dopiero (…) kwietnia 2024 r. Od tego momentu Spółka rozpoczęła rozliczanie Pana na zasadach ogólnych, właściwych dla polskich rezydentów podatkowych.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że w listopadzie 2023 przeniósł Pan swoje stałe miejsce zamieszkania i ośrodek interesów życiowych do Polski. W 2024 r. Pana stałe miejsce zamieszkania i centrum interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajduje się nieprzerwanie w Polsce.

Z powyższego wynika, że w listopadzie 2023 r. stał się Pan rezydentem podatkowym Polski. Od momentu przeniesienia w listopadzie 2023 r. do Polski stałego miejsca zamieszkania podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski.

Należy podkreślić, że obowiązki płatnika i podatnika są różne. Różnią się również przesłanki i dowody, na podstawie których płatnik i podatnik określa swoje obowiązki. W szczególności określając status podatnika jako rezydenta lub nierezydenta podatkowego Polski płatnik i podatnik bazują na innych podstawach/przesłankach.

Zgodnie z art. 3 ust. 2b pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy:

Zgodnie z treścią art. 16 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei:

Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m.in. art. 29 i art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Nadmienić jednak należy, iż zgodnie z art. 29 ust. 2 omawianej ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie zaś do art. 41 ust. 4 ww. ustawy:

Niezależnie od ww. obowiązków płatnika związanych z poborem podatku/zaliczki w trakcie roku podatkowego i wystawionych przez niego informacji (IFT-1R i PIT-11) nierezydent rozlicza się w Polsce uwzględniając swoją rezydencję podatkową i zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zatem przychody z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu polskiej spółki w okresie, gdy był Pan polskim rezydentem podatkowym podlegają opodatkowaniu w Polsce wg zasad skali podatkowej.

Jak wskazano we wcześniej zacytowanym art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody otrzymywane przez osoby należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30f, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali podatkowej gdy podstawa obliczenia podatku w złotych wynosi do 120.000 zł według stawki 12% minus kwota zmniejszająca podatek 3.600 zł, a w przypadku gdy podstawa obliczenia podatku w złotych wynosi ponad 120.000 zł – w kwocie 10.800 zł oraz 32% nadwyżki ponad 120.000 zł.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1-2 ww. ustawy:

Obowiązki podatnika w zakresie składania deklaracji rocznych zostały określone w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 45 ust. 1 tej ustawy:

Z kolei w myśl art. 45 ust. 3 omawianej ustawy:

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz zacytowane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro w okresie wskazanym w pytaniu tj. od listopada do końca grudnia 2023 r., ze względu na ośrodek interesów życiowych był Pan rezydentem podatkowym Polski, to przychody uzyskane w tym okresie z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu powinny zostać opodatkowane w Polsce wg zasad skali podatkowej. Zryczałtowany podatek pobrany przez płatnika od przychodów uzyskanych w ww. okresie będzie wykazany jako zaliczka na podatek.

Zatem przychody uzyskane z tytułu działalności wykonywanej osobiście w okresie Pana polskiej rezydencji podatkowej powinien Pan wykazać w zeznaniu rocznym PIT-37.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).