Postanowienie SN z dnia 3 lipca 2024 r., sygn. II NSK 129/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Tomasz Demendecki

w sprawie z powództwa L. sp. z o.o. z siedzibą w G.

(poprzednio O. S.A. z siedzibą w P.)

przeciwko Prezesowi Urzędu Transportu Kolejowego

z udziałem zainteresowanego P. S.A. z siedzibą w W.

o zatwierdzenie stawek jednostkowych opłaty podstawowej

na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 3 lipca 2024 r.

na sutek skargi kasacyjnej powoda od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 24 maja 2023 r., sygn. akt VII AGz 85/23

1.odrzuca skargę kasacyjną,

2.oddala wnioski pozwanego oraz zainteresowanego zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2010 r. Prezes Urzędu Transportu Kolejowego (dalej także: Prezes UTK) wydał decyzję numer […], zmieniającą decyzję numer […] z 9 kwietnia 2010 r. w sprawie zatwierdzenia stawek jednostkowych opłat za dostęp i korzystanie przez przewoźników kolejowych z infrastruktury kolejowej zarządzanej przez P. S.A. na rozkład jazdy pociągów 2010/2011.

O. S.A. w P. (obecnie L. sp. z o. o. w G.) wniosła odwołanie od powyższej decyzji i zaskarżyła ją w części dotyczącej zatwierdzenia stawek jednostkowych opłaty podstawowej. Zarzuciła jej naruszenie art. 33 ust. 2 w zw. z art. 33 ust. 8 ustawy z dnia z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (w brzmieniu z dnia wydania zaskarżonej Decyzji; obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2024, poz. 697 ze zm.; dalej: „ustawa o transporcie kolejowym”) oraz art. 7 ust. 3 dyrektywy 2001/14/WE (w brzmieniu z dnia wydania zaskarżonej Decyzji) poprzez ustalenie w stawkach jednostkowych opłaty i podstawowej również kosztów, które nie są bezpośrednio ponoszone jako rezultat i wykonywania przewozów pociągami.

Mając na uwadze powyższe, powódka wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji w części poprzez odmowę zatwierdzenia stawek jednostkowych opłaty podstawowej oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Jednocześnie powódka złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. W uzasadnieniu wniosku podniesiono m.in., iż decyzja nigdy nie została doręczona, gdyż w ocenie Prezesa, przewoźnicy kolejowi (w tym O.) nie są stroną postępowania administracyjnego, w którym została wydana zaskarżona decyzja. Dlatego też zaistniał wyjątkowy przypadek, uzasadniający przywrócenie terminu po upływie roku.