Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.223.2024.2.MPU

W zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na usunięcie nieprawidłowości stanu technicznego wiaduktu zgodnie z decyzją X.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 maja 2024 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z 14 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej m.in. podatku towarów i usług, w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na usunięcie nieprawidłowości stanu technicznego wiaduktu zgodnie z decyzją (…) X (dalej: „(…). X”).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(X.) S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest wytwarzanie i przetwarzanie koksu (PKD: 19.10.Z) tj. działalność w zakresie produkcji i sprzedaży koksu oraz produktów węglopochodnych (produktów ubocznych koksowania węgla).

Spółka posiada kilka zakładów produkcyjnych - koksowni w różnych lokalizacjach, do których należy m.in. (…) (dalej: „Koksownia”) zlokalizowana w (…).

Podstawowym surowcem wykorzystywanym w Spółce do produkcji koksu i węglopochodnych jest węgiel kamienny. Transport węgla oraz wyprodukowanego koksu i produktów węglopochodnych odbywa się głównie transportem kolejowym. W związku z tym, w celu zapewnienia możliwości transportu kolejowego, Spółka posiada na terenie Koksowni własną bocznicę kolejową, która częściowo wychodzi także poza ogrodzenie zakładu. Przedmiotowa bocznica kolejowa prowadzi do torowisk będących w posiadaniu osób fizycznych, następnie poprzez wiadukt nad ul. (…) torowiska łączą się z bocznicą kolejową (…) S.A., która z kolei umożliwia wyjazd na tory (…). Spółka w celu uzyskania tytułu prawnego do wykorzystywania torowisk  (…) S.A. zawarła stosowną umowę dzierżawy, z kolei korzystanie z torowisk osób fizycznych jest możliwe na podstawie ustanowionej służebności drogi koniecznej. W odniesieniu do wiaduktu zlokalizowanego nad drogą publiczną ul. (…), który łączy powyższe torowiska osób fizycznych z torowiskami (…) S.A., Spółka nie posiada  tytułu prawnego do jego władania. Wiadukt zlokalizowany jest głównie na działce gminnej, natomiast w małych fragmentach wchodzi na działki osób fizycznych oraz (…) S.A. Żadne z tych osób nie potwierdziły posiadania prawa własności do przedmiotowego wiaduktu.

Pomimo podjętych prób, również przy udziale (…) X, nie udało się ustalić kto jest właścicielem przedmiotowego wiaduktu. Obecnie jedynym użytkownikiem torowisk, w tym prowadzących przez wiadukt nad ul. (…), jest Spółka. Ponadto, z uwagi na duże dobowe zapotrzebowanie węglowe w procesie produkcji koksu i węglopochodnych, jest to praktycznie jedyna droga transportu węgla do Koksowni. Brak stałych dostaw węgla zapewniających ciągłość procesu koksowania spowoduje nieodwracalne uszkodzenia masywu ceramicznego baterii pieców koksowniczych i konieczność zakończenia działalności operacyjnej Koksowni bądź poniesienia wielomilionowych nakładów inwestycyjnych na odbudowę baterii pieców koksowniczych.

Organ Nadzoru Budowlanego zgodnie z art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipiec 1994 r.- Prawo budowlane (Dz.U. z 2023 r. poz. 682 ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 725, dalej: „Prawo budowlane”) może w drodze decyzji nakazać usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, w przypadku, gdy obiekt budowlany jest m.in. w nieodpowiednim stanie technicznym. W związku z tym Spółka, jako jedyny użytkownik przedmiotowego wiaduktu, otrzymała, pod groźbą odpowiedzialności karnej na podstawie art. 91a Prawa Budowlanego, nakaz usunięcia nieprawidłowości stanu technicznego tegoż wiaduktu ze wskazaniem zakresu koniecznych do wykonania prac oraz krańcowe terminy wykonania tych prac.

Na podstawie decyzji (…) Xi zgodnie z ustawą z dnia 28 marca 2003 o transporcie kolejowym (Dz.U. z 2023 r. poz. 1786, winno być: t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 697 ze zm., dalej: „ustawa o transporcie kolejowym”) wiadukt nad ul. (…) stanowi  część infrastruktury kolejowej, a tym samym Spółka jako jedyny jego użytkownik, została uznana w decyzji (…) X za zarządcę infrastruktury kolejowej, a więc za  podmiot odpowiedzialny za zarządzanie infrastrukturą kolejową, jej eksploatację, utrzymanie, czy też odnowienie (art. 4 pkt 7 ustawy o transporcie kolejowym) i na tej podstawie przypisano Spółce pierwszeństwo w nałożeniu nakazu usunięcia nieprawidłowości stanu technicznego przedmiotowego wiaduktu.

W związku z powyższym podjęte zostały przez Spółkę działania celem wyłonienia wykonawcy poszczególnych prac, co w konsekwencji doprowadzi do sytuacji, w której Spółka poniesie koszty związane z remontem obiektu/środka trwałego, do którego nie posiada tytułu prawnego, w kwocie przekraczającej w danym roku podatkowym (…) zł.

Remont wiaduktu, zgodnie z decyzją (…) X, podzielono na trzy etapy. Pierwszy z nich polegał na odkuciu luźnego betonu i wykonaniu zabezpieczenia w postaci siatki osłonowej na płycie pomostu i gzymsach. Drugi etap obejmuje zabudowę balustrady na gzymsach wiaduktu w celu zapewnienia bezpieczeństwa dla przechodzących w tym miejscu osób (głównie pracowników Spółki jak i podmiotów świadczących usługi/głównie kolejowe/jak również osób postronnych). Ostatni etap (w trakcie realizacji) będzie polegał na sporządzeniu dokumentacji, uszczelnieniu dylatacji, wymianie łożysk na nowe, odtworzeniu izolacji i odwodnienia oraz reprofilacji betonowych elementów.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie, z którym w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na usunięcie nieprawidłowości stanu technicznego wiaduktu zgodnie z decyzją (…) X?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Zadaniem Spółki w myśl art. 86 ust. 2 pkt.1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Dokonując wykładni art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie charakteru związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, w zgodzie z przepisami dyrektywy 2006/112/WE z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „dyrektywą VAT”, należy zauważyć, iż aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (por. wyrok TSUE w sprawie: C-29/08).

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że co do zasady czynność powodująca naliczenie VAT powinna pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Wydatki powinny stanowić element cenotwórczy transakcji, obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do odliczenia. Zgodnie ze wskazaniami Trybunału, bezpośredni związek określonych kosztów i wydatków z czynnościami opodatkowanymi oznacza, że działalność opodatkowana jest przyczyną ich poniesienia (Wyrok TSUE z dnia 8 lutego 2007 r. w sprawie C 435/05, lnvestrand BV). Jednocześnie dla skorzystania z prawa do odliczenia nie jest bezwzględnie konieczne wykazanie bezpośredniego związku poniesionych kosztów z konkretną transakcją opodatkowaną, jeśli poniesione wydatki stanowią część kosztów ogólnych, warunkujących prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej. Tego rodzaju wydatki pozostają w związku z całokształtem działalności opodatkowanej podatnika oraz mają charakter cenotwórczy (wpływają na cenę dostarczanych towarów i świadczonych usług).

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W niniejszej sprawie warunek ten zostanie spełniony, gdyż - jak wynika z opisanego stanu faktycznego - zakupione usługi związane z remontem wiaduktu kolejowego związane będą wyłącznie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zakupy związane z realizacją ww. remontu zostaną udokumentowane wystawionymi fakturami przez wykonawców. Reasumując skoro w stosunku do nabywanych usług nie znajdują zastosowania ograniczenia i wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy, to Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od poniesionych wydatków na usunięcie nieprawidłowości stanu technicznego wiadukt zgodnie z decyzją (…) X.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane wart.86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.Dz.U.z2024r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”.

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zatem, dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością.

Jednakże ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast, ze związkiem pośrednim nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika mamy do czynienia w sytuacji, gdy ponoszone wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych obrotach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje uzyskanie obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym surowcem wykorzystywanym w Spółce do produkcji koksu i węglopochodnych jest węgiel kamienny. Transport węgla oraz wyprodukowanego koksu i produktów węglopochodnych odbywa się głównie transportem kolejowym. W związku z tym, w celu zapewnienia możliwości transportu kolejowego, Spółka posiada na terenie Koksowni własną bocznicę kolejową, która częściowo wychodzi także poza ogrodzenie zakładu. Przedmiotowa bocznica kolejowa prowadzi do torowisk będących w posiadaniu osób fizycznych, następnie poprzez wiadukt nad ul. (…) torowiska łączą się z bocznicą kolejową (…) S.A., która z kolei umożliwia wyjazd na tory (…). Spółka w celu uzyskania tytułu prawnego do wykorzystywania torowisk (…) S.A. zawarła stosowną umowę dzierżawy, z kolei korzystanie z torowisk osób fizycznych jest możliwe na podstawie ustanowionej służebności drogi koniecznej. W odniesieniu do wiaduktu zlokalizowanego nad drogą publiczną ul. (…), który łączy powyższe torowiska osób fizycznych z torowiskami (…) S.A., Spółka nie posiada tytułu prawnego do jego władania. Wiadukt zlokalizowany jest głównie na działce gminnej, natomiast w małych fragmentach wchodzi na działki osób fizycznych oraz (…) S.A. Żadne z tych osób nie potwierdziły posiadania prawa własności do przedmiotowego wiaduktu.

Obecnie jedynym użytkownikiem torowisk, w tym prowadzących przez wiadukt nad ul. (…), jest Spółka. Ponadto, z uwagi na duże dobowe zapotrzebowanie węglowe w  procesie produkcji koksu i węglopochodnych, jest to praktycznie jedyna droga transportu węgla do Koksowni. Brak stałych dostaw węgla zapewniających ciągłość procesu koksowania spowoduje nieodwracalne uszkodzenia masywu ceramicznego baterii pieców koksowniczych i konieczność zakończenia działalności operacyjnej Koksowni bądź poniesienia wielomilionowych nakładów inwestycyjnych na odbudowę baterii pieców koksowniczych.

Spółka, jako jedyny użytkownik przedmiotowego wiaduktu, otrzymała, pod groźbą odpowiedzialności karnej na podstawie art. 91a Prawa Budowlanego, nakaz usunięcia nieprawidłowości stanu technicznego tegoż wiaduktu ze wskazaniem zakresu koniecznych do wykonania prac oraz krańcowe terminy wykonania tych prac.

W związku z powyższym podjęte zostały przez Spółkę działania celem wyłonienia wykonawcy poszczególnych prac, co w konsekwencji doprowadzi do sytuacji, w której Spółka poniesie koszty związane z remontem obiektu/środka trwałego, do którego nie posiada tytułu prawnego, w kwocie przekraczającej w danym roku podatkowym (…) zł.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na usunięcie nieprawidłowości stanu technicznego wiaduktu zgodnie z decyzją (…) X.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o VAT, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary były „wykorzystywane” do wykonywania czynności opodatkowanych. Użycie w art. 86 ust. 1 pkt 1 ustawy wyrazu „wykorzystywane” wskazuje, że prawo do odliczenia powstaje w przypadku gdy zakupiony towar jest „wykorzystywany” tylko do działalności gospodarczej opodatkowanej.

Zatem prawo do odliczenia powstaje jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Mając na uwadze opis sprawy i wskazane wyżej przepisy stwierdzić należy, że zakupy i wydatki ponoszone przez Państwa w związku z remontem obiektu (tj. usunięcia nieprawidłowości stanu technicznego wiaduktu zgodnie z decyzją (…) X) nie będą bezpośrednio związane z wykonywaniem przez Państwa czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, bowiem nabyte towary i usługi nie będą podlegały dalszej odsprzedaży ani służyły do wytworzenia towarów i usług będących przedmiotem sprzedaży. Wystąpi natomiast związek pośredni Państwa nabyć i czynności opodatkowanych, wynikający z faktu, że obecnie jedynym użytkownikiem torowisk, w tym prowadzących przez wiadukt nad ul. (…), jest Państwa Spółka. Ponadto, z uwagi na duże dobowe zapotrzebowanie węglowe w procesie produkcji koksu i węglopochodnych, jest to praktycznie jedyna droga transportu węgla do Koksowni. Brak stałych dostaw węgla zapewniających ciągłość procesu koksowania spowoduje nieodwracalne uszkodzenia masywu ceramicznego baterii pieców koksowniczych i konieczność zakończenia działalności operacyjnej Koksowni bądź poniesienia wielomilionowych nakładów inwestycyjnych na odbudowę baterii pieców koksowniczych. Tym samym towary i usługi z faktur dokumentujących wydatki poniesione na usunięcie nieprawidłowości stanu technicznego wiaduktu zgodnie z decyzją (…) X będą miały wpływ na ogólne funkcjonowanie Państwa przedsiębiorstwa jako całości i generowanie przez Spółkę obrotu podlegającego opodatkowaniu. Ponadto, nie znajdą zastosowania ograniczenia, co do prawa do odliczenia VAT naliczonego wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Zatem należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że zakupione usługi związane z remontem wiaduktu kolejowego związane będą wyłącznie z Państwa działalnością gospodarczą i wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie znajdują zastosowania ograniczenia i wyłączenia wskazane w art. 88 ustawy.

W konsekwencji Państwa stanowisko, zgodnie z którym „Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego od poniesionych wydatków na usunięcie nieprawidłowości stanu technicznego wiadukt zgodnie z decyzją (…) X” jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz.2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z2024 r. poz. 935; dalejjako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy zdnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz.2383 ze zm.).