Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDWP.4011.108.2024.1.JCH

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na naukę języka angielskiego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lipca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 4 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na naukę języka angielskiego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą A. (dalej: „Wnioskodawczyni"). Wnioskodawczyni jest polską rezydentką podatkową opodatkowaną tzw. podatkiem liniowym, tj. zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U z 2024 r., poz. 226, 232) (dalej: „ustawa o PIT”). Działalność Wnioskodawczyni polega na świadczeniu szeroko pojętych usług doradztwa podatkowego na rzecz klientów prowadzących działalność gospodarczą oraz klientów indywidualnych. W ramach swojej działalności Wnioskodawczyni udziela porad podatkowych, reprezentuje klientów przed organami podatkowymi i sądami administracyjnym, jak również świadczy usługi księgowe. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawczyni obsługuje również podmioty zagraniczne - przedsiębiorstwa oraz podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej (dalej: „Klienci zagraniczni”). Obsługa Klientów zagranicznych odbywa się w większości wypadków w języku angielskim, co oznacza, że Wnioskodawczyni w celu zdobycia oraz wykonania zleceń z zakresu wykonywanej przez siebie działalności musi posługiwać się językiem angielskim na możliwie najwyższym poziomie w taki sposób, aby możliwa była swobodna komunikacja z Klientami zagranicznymi oraz przygotowywanie na ich rzecz niezbędnych materiałów pisemnych w języku angielskim (m.in. opinii, analiz, wyjaśnień oraz podsumowań spotkań). W działalności gospodarczej Wnioskodawczyni niezbędna jest zarówno znajomość języka angielskiego ogólnego, jak i specjalistycznego, w tym prawniczego i biznesowego. W związku z powyższym Wnioskodawczyni ponosi wydatki na zajęcia z języka angielskiego prowadzone przez lektora, zakup materiałów niezbędnych do nauki języka angielskiego, takich jak podręczniki, testy oraz fiszki, jak również dostęp do platformy wspierającej naukę języka angielskiego, pozwalającej na tworzenie własnych zestawów słów i zwrotów do nauki (dalej łącznie: „Wydatki na naukę języka angielskiego”). Każdorazowo wydatki na naukę języka angielskiego są prawidłowo dokumentowane, tj. Wnioskodawczyni otrzymuje fakturę lub rachunek z kompletnymi danymi firmowymi swojej działalności gospodarczej oraz danymi sprzedawcy.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej wydatki na naukę języka angielskiego?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej wydatki na naukę języka angielskiego.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Wskazany powyżej przepis interpretowany jest przez doktrynę i orzecznictwo w ten sposób, że wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodu, jeśli:

• są poniesione przez podatnika,
• celem ich poniesienia jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
• nie są wymienione w katalogu wskazanym w art. 23 ustawy o PIT,

• są definitywne, tj. nie podlegają zwrotowi,

• są prawidłowo udokumentowane.

Ponieważ żaden z przepisów art. 23 ustawy o PIT nie wyklucza z kosztów uzyskania przychodów wydatków na naukę języka obcego, to należy oceniać je przez pryzmat innych cech, jakie posiadać musi wydatek, aby uznać go za koszt uzyskania przychodu. Przede wszystkim wydatki na naukę języka angielskiego ponoszone są przez Wnioskodawczynię jako podatniczkę podatku dochodowego od osób fizycznych. Wydatki te są zatem definitywne oraz prawidłowo udokumentowane - Wnioskodawczyni otrzymuje faktury oraz rachunki zawierające kompletne dane firmowe swojej działalności gospodarczej oraz dane sprzedawcy. Odnosząc się natomiast do warunku, jakim jest poniesienie ich w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, to dość powszechnie przyjmuje się, że wydatki na naukę języków obcych, w tym przede wszystkim powszechnie używanego języka angielskiego, traktowane są jako wydatki na podnoszenie kwalifikacji zawodowych oraz zdobywanie umiejętności potrzebnych w niemal każdej branży, tym samych wykazują widoczny związek z uzyskiwanymi przychodami.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że wydatki na naukę języka angielskiego, w tym języka specjalistycznego obejmującego terminologię biznesową i prawniczą, również w jej przypadku stanowią wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i w sposób bezpośredni przekładają się na jej możliwości zarobkowania. Wnioskodawczyni od dłuższego czasu obserwuje stale rosnące zapotrzebowanie na usługi doradcze i księgowe, których odbiorcami są Klienci zagraniczni, co niewątpliwe wynika z aktywnego i rosnącego pogłębiania więzi gospodarczych między Polską i innymi państwami. Powyższa obserwacja skłoniła Wnioskodawczynię do jeszcze większego zaangażowania w naukę języka angielskiego służącego jej do komunikacji z Klientami zagranicznymi, których zdaniem wnioskodawczymi będzie stale przybywać, stwarzając tym samym szansę na rozwój prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie mając na uwadze fakt, że branża w której Wnioskodawczyni świadczy swoje usługi wymaga nie tylko znajomości języka angielskiego „ogólnego", ale także stricte biznesowego i prawniczego oraz biorąc pod uwagę ciężar odpowiedzialności, jaki spoczywa na niej z racji wykonywanych obowiązków i świadczonych usług, podjęła naukę na zajęciach i w oparciu o materiały przygotowujące ją do płynnego posługiwania się terminologią wykorzystywaną w tym zakresie.

Mając na względzie powyższe, tj. istnienie co najmniej pośredniego związku wydatków na naukę języka angielskiego z osiąganymi przez Wnioskodawczynię przychodami uważa ona, że może zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Konstrukcja art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu, bądź zachowanie źródła przychodu.

Ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

• cel to „to, do czego się zmierza, dąży, to, co chce się osiągnąć”;
• celowość oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
• zabezpieczyć oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Przez sformułowanie „w celu osiągnięcia przychodu” należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów, z taką chęcią i zamiarem.

Zgodnie z orzecznictwem, nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go miało lub mogło mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie danego przychodu (wyrok NSA z 29 listopada 1993 r. sygn. akt SA/Wr 1242/94). Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Wskazuje się, że istnieją sytuacje, w których związek przyczynowo-skutkowy nie jest wyraźny. Należy je rozwiązywać w oparciu o zasadę zdrowego rozsądku, a każda sytuacja wymaga odrębnego potraktowania (wyrok NSA z 16 grudnia 1999 r. sygn. akt SA/Bk 1619/98, LEX nr 39745).

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podkreślić należy, że koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

W art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawarto katalog wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Pamiętać przy tym należy, że to na Pani, jako podmiocie odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanego we wniosku wydatku do kosztów uzyskania przychodu wynika obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego poniesionego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak również obowiązek właściwego jego udokumentowania.

Wydatki na naukę języka angielskiego nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Panią na kurs języka angielskiego może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia szeroko pojętych usług doradztwa podatkowego na rzecz klientów indywidualnych jak i prowadzących działalność gospodarczą. Udziela Pani porad prawnych, reprezentuje klientów przed organami podatkowymi i sądami administracyjnymi, jak również świadczy usługi księgowe. Obsługa podmiotów zagranicznych w większości przypadków odbywa się w języku angielskim. W celu zdobycia i wykonywania zleceń musi Pani posługiwać się językiem angielskim na najwyższym poziomie w taki sposób aby prowadzić swobodną komunikację z klientami oraz przygotowywać na ich rzecz niezbędne materiały pisemne w języku angielskim m.in. opinie, analizy, wyjaśnienia i podsumowania spotkań. Niezbędna jest Pani znajomość języka angielskiego ogólnego oraz specjalistycznego tj. prawniczego i biznesowego. W tym celu ponosi Pani wydatki na zajęcia z języka angielskiego.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że skoro chcąc świadczyć swoje usługi musi Pani posługiwać się językiem angielskim na najwyższym poziomie używając języka specjalistycznego tj. prawniczego i biznesowego, a poniesione wydatki na kształcenie językowe pozwolą osiągnąć przychód jak również zachować źródło przychodów, to wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Pani, które przedstawiła Pani we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy wydawaniu interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).