Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie SN z dnia 25 lipca 2024 r., sygn. I CSK 1342/23

25 lipca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Mariusz Łodko

na posiedzeniu niejawnym 25 lipca 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa S. N. i E. N.
‎przeciwko Bankowi spółce akcyjnej w W.
‎o zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Banku spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie
‎z 29 listopada 2022 r., V Ca 2662/21,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

UZASADNIENIE

Bank spółka akcyjna w W. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 29 listopada 2022 r. Wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania uzasadnił wystąpieniem istotnych zagadnień prawnych (art. 398 § 1 pkt 1 k.p.c.), tj.: 1) czy w świetle art. 111 ust. 1 pkt 4 i art. 131 ust. 1 pr.bank. w zw. z art. 24 ust. 3 i art. 17 ust. 4 pkt 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r.‎o Narodowym Banku Polskim w zw. z art. 2 ust. 2 lit. c i art. 12 ust. 1 lit. d rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 w sprawie nadużyć na rynku oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywę Komisji 2003/124/WE 2003/125/WE i 2004/72/WE w zw. z art. 70 ust. 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi – postanowienia indeksacyjne zawierające odesłanie do wewnętrznych tabel kursowych banku, w których następowało określenie kursu waluty, mogą być uznane za sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszające interes kredytobiorcy, a tym samym mogą być uznane za postanowienia niedozwolone (abuzywne) w rozumieniu art. 385 § 1 k.c., w sytuacji gdy kursy publikowane przez bank miały rynkowy charakter, a bank podlegał stałemu nadzorowi przez organy administracji?; 2) czy w świetle zasady proporcjonalności sankcji oraz w zakresie wykładni art. 385 § 1 i 2 k.c. przez pryzmat celu art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13/EWG, jakim jest przywrócenie rzeczywistej równowagi kontraktowej między stronami – dopuszczalne jest unieważnienie umowy kredytu na podstawie art. 385 § 1 i 2 k.c., mimo że ww. przepis nie obejmuje swym zakresem nieważności umowy, jako konsekwencji przyjęcia niedozwolonego charakteru postanowień umownych?

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00