Wyrok WSA w Krakowie z dnia 24 czerwca 2024 r., sygn. III SA/Kr 430/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Makuch Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko Asesor WSA Magdalena Gawlikowska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 24 czerwca 2024 roku sprawy ze skargi Z. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 6 lutego 2024 r., nr SKO-NP-4115-454/23 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Wnioskiem z 31 sierpnia 2023 r. Z. G. (dalej: skarżąca) wniosła o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym ojcem A. R. Ojciec skarżącej (ur. 1936 r.) legitymuje się orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z 17 listopada 2010 r. o trwałej niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Decyzją Burmistrza Miasta Grybów z 25 października 2023 r., znak: SR.5231.12.2023 orzeczono o odmowie przyznania skarżącej wnioskowanego świadczenia. W uzasadnieniu swojej decyzji organ pierwszej instancji stwierdził, że istnieje związek przyczynowy pomiędzy zaprzestaniem lub niepodejmowaniem zatrudnienia przez skarżącą, a sprawowaniem opieki nad ojcem natomiast uznał, że nie zaistniała przesłanka z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, tj. niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po 25 roku życia.

Od powyższej decyzji skarżąca wniosła odwołanie, w którym zarzuciła decyzji organu pierwszej instancji naruszenie przepisów prawa materialnego, mające wpływ na wynik sprawy poprzez zastosowanie normy prawnej wyrażonej w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych i pominięcie okoliczności, że w następstwie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13 doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy prawnej w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, co determinuje naruszenie art. 190 ust. 1 Konstytucji RP.