Wyrok NSA z dnia 20 czerwca 2024 r., sygn. II GSK 594/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia del. WSA Wojciech Sawczuk (spr.) Protokolant asystent sędziego Marcin Bubiński po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 października 2020 r. sygn. akt II SA/Wa 818/20 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 4 marca 2020 r. nr EA-b-334/145/20 w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. K. na rzecz Komendanta Głównego Policji 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I.

Decyzją z 18 grudnia 2019 r. nr PA-B-S-1082/17/10296/M/BM/Dp-10969/19/W Komendant Stołeczny Policji, działając na podstawie art. 18 ust. 5 pkt 4 w zw. z art. 32 oraz art. 20 ustawy z 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 284 ze zm. - dalej jako ustawa) orzekł o cofnięciu S. K. (dalej jako skarżący) pozwolenia na posiadanie broni palnej myśliwskiej w celu łowieckim.

Jak wyjaśnił, z informacji uzyskanej z Komisariatu Policji W. wynika, że 1 sierpnia 2017 r. skarżący przy ul. [...] w W., pakując do samochodu rzeczy na polowanie, oparł broń o tylne koło samochodu po czym odjechał. Po przejechaniu kilku kilometrów zorientował się, że nie zabrał broni, jednakże wróciwszy na miejsce już jej nie odnalazł.

Z materiałów zebranych w trakcie prowadzonego postępowania administracyjnego wynika, że Sąd Rejonowy dla W. IV Wydział Karny wyrokiem z 6 września 2019 r., warunkowo umorzył postępowanie karne przeciwko skarżącemu na roczny okres próby.

II.

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego, Komendant Główny Policji decyzją z 4 marca 2020 r. nr EA-b-334/145/20 utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Wskazał, że jakkolwiek faktem jest, że nie każda utrata broni musi zawsze i w każdym przypadku oznaczać cofnięcie pozwolenia na jej posiadanie, to jednak w świetle ustalonych w niniejszej sprawie okoliczności, mających istotne znaczenie dla bezpieczeństwa i porządku publicznego (strona nie tylko stworzyła zagrożenie utraty broni, ale poprzez swoje zachowanie przyczyniła się do jej przejęcia przez osobę/osoby nieuprawnione), cofnięcie pozwolenia na broń należy uznać za słuszne i celowe, tym bardziej, że broń nie została dotychczas odnaleziona.