Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 19 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Rz 184/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SNSA Jerzy Solarski Sędziowie WSA Elżbieta Mazur - Selwa /spr./ WSA Magdalena Józefczyk Protokolant starszy specjalista Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi J. B. i G. B. na decyzję Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie z dnia 6 grudnia 2023 r. nr OA.7721.15.9.2023 w przedmiocie nakazu usunięcia nieprawidłowości dotyczących stanu technicznego muru oporowego - skargę oddala –

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Rzeszowie (dalej: "PWINB") z 6 grudnia 2023 r. nr OA.7721.15.9.2023 nakazująca usunięcie nieprawidłowości dotyczących stanu technicznego muru oporowego.

W podstawie prawnej organ wskazał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r., poz. 775 ze zm. – dalej: "k.p.a.").

Jak wynika z uzasadnienia i akt administracyjnych sprawy 21 grudnia 2021 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Miasta [...] (dalej: "PINB") przeprowadził czynności kontrolne w trakcie których ustalił, że na działce nr [...] obr. [...] przy ul. [...], własności G.B. i J.B., zlokalizowany jest budynek 2-kondygnacyjny (wpisany indywidualnie do rejestru zabytków), który w poziomie parteru posiada warsztat samochodowy, a w poziomie piętra nieużytkowane lokale mieszkalne. Budynek posiada wyjście z klatki schodowej na niewielkie podwórze. Przy zachodniej granicy działki, na terenie podwórza istnieje mur, pełniący funkcję oporową dla zlokalizowanej powyżej działki nr [...] obr. [...] przy ul. [...]. Mur usytuowany jest równolegle do elewacji tylnej budynku nr [...], na całej szerokości działki nr [...]. Mur wykonany jest w konstrukcji ceglanej z betonową czapką na zwieńczeniu. Posiada grubość około 0,43 m oraz zmienną wysokość od ok. 2,07 m do 2,42 m (w prawej części). Po lewej stronie podwórza część przedmiotowego muru, na długości około 8,35 m uległa zawaleniu w górnym fragmencie, tj. 8 rzędów cegieł wraz z czapką. Wysokość muru w tym miejscu wynosi ok. 1,67 m. Przy powstałym ubytku w murze, od strony działki przy ul. [...] znajduje się pozostawiony korzeń drzewa, a także skarpa ziemna kończąca się na górze muru. W pozostałej części muru, poziom terenu sąsiedniej działki sięga do betonowej czapki muru. Częściowo jest to teren wypłaszczony, przy którym znajduje się skarpa ziemna, wznosząca teren w stronę zachodnią. W/w teren porośnięty jest drzewkami, krzewami i roślinnością pnącą. Pozostałość muru (na odcinku częściowo zawalonym) jest w całości zawilgocona, posiada poziome rozwarstwienie w połowie swojej wysokości oraz ubytki cegieł od dołu. Mur w dalszej części która nie uległa zawaleniu posiada znaczne rozwarstwienia cegieł i wybrzuszenie w stronę wewnętrznego podwórza, na wysokości ośmiu górnych rzędów cegieł. W dolnej części tego fragmentu znajdują się liczne ubytki cegieł od dołu, ślady zawilgocenia i zarysowania, w tym skośne zarysowanie przy prawym końcu muru. Czapka betonowa posiada znaczne ubytki i pęknięcia betonu. Przy prawym końcu znajduje się pionowa szczelina o szerokości 5-7 cm pomiędzy prostopadłym fragmentem muru. Podczas kontroli przeprowadzono pomiary odległości pomiędzy murem a elewacją tylną budynku tj. w dolnej i górnej części, a wykonane pomiary potwierdziły wychylenie się górnej części muru - największe wychylenie wynosi 30 cm. Pomiędzy fragmentem częściowo zawalonym, a częścią z czapką betonową (fragmentem który nie uległ zawaleniu), widoczny jest niestabilny fragment muru, na odcinku od drzwi w poziomie parteru do okna po lewej stronie w/w wyjścia. Uczestnicząca w kontroli G.B. stwierdziła, że do niewłaściwego stanu technicznego muru, przyczyniły działania mieszkańców nieruchomości przy ul. [...], którzy zasypywali stopniowo skarpę ziemną, istniejącą poprzednio przy murze.