Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 4 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Bd 307/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Saniewski sędzia WSA Jarosław Wichrowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 4 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi I. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2024 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzją oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy [...] z [...] grudnia 2023 r., nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz I. S. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 14 grudnia 2023 r., nr GOPS.SR.5243.159.2023, Wójt Gminy Lipno odmówił I. S. (skarżącej) przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką – G. S.. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stwierdził, że przeszkodą dla przyznania wnioskowanego świadczenia jest to, iż niepełnosprawność matki skarżącej nie powstała – jak wynika z orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności – w którymś z okresów opisanych w art. 17 ust. 1b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 390 – dalej "u.ś.r.").

Po rozpoznaniu odwołania od powyższej decyzji, decyzją z dnia 12 lutego 2024 r., nr KO.411.150.2024, Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Włocławku utrzymało w mocy rozstrzygnięcie I instancji. W uzasadnieniu, po przytoczeniu stanu faktycznego sprawy oraz treści art. 17 ust. 1 i 1b u.ś.r., organ odwoławczy stwierdził, że o ile organ I instancji dokonał błędnej oceny spełnienia przesłanki z art. 17 ust. 1b u.ś.r. w kontekście wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/14, to jednak przeszkodą dla przyznania wnioskowanego świadczenia pozostaje to, iż w sprawie nie zachodzi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy niepodejmowaniem przez skarżącą zatrudnienia, a wykonywaną przez nią opieką nad ojcem. Organ wskazał, że czynności sprawowane przez skarżącą (utrzymanie gospodarstwa domowego, sprzątanie, przygotowanie posiłków, palenie w piecu, robienie zakupów, podanie leków, zawożenie i umawianie na wizyty lekarskie, pomoc w czynnościach związanych z toaletą i higieną) nie są czynnościami wymagającymi zaangażowania w zakresie czasowym uniemożliwiającym podjęcie pracy chociażby w niepełnym wymiarze czasu pracy. Organ zauważył, że wnioskodawczyni posiada rodzeństwo, które również zobowiązane jest do realizacji obowiązku alimentacyjnego wobec matki, a co może przybrać formę wsparcia finansowego na opłacenie usługi opiekuńczej.