Wyrok NSA z dnia 2 lipca 2024 r., sygn. II GSK 188/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia del. WSA Izabella Janson (spr.) po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K.Sp. z o.o. we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2023 r. sygn. akt V SA/Wa 3119/22 w sprawie ze skargi K.Sp. z o.o. we W. na postanowienie Ministra Finansów z dnia 5 października 2022 r. nr IF9.720.9.2022/2 w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 10 sierpnia 2023r., sygn. akt V SA/Wa 3119/22 na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie Dz.U. z 2023r., poz. 1964 t.j., dalej: "p.p.s.a.") oddalił skargę K Sp. z o.o. z siedzibą we W. (dalej też: "strona", "skarżąca", "Spółka") na postanowienie Ministra Finansów (dalej też: "Minister", "organ") z 5 października 2022r., nr IF9.720.9.2022/2 w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji w zakresie przepisów dotyczących stosowania środków bezpieczeństwa finansowego.

W skardze kasacyjnej Spółka zaskarżyła powyższy wyrok w całości wnosząc o jego uchylenie w całości i rozpoznanie skargi lub uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi, który wydał orzeczenie, a gdyby Sąd ten nie mógł rozpoznać jej w innym składzie - innemu Sądowi na podstawie art. 185 § 1 p.p.s.a., zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych oraz rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła:

I. Naruszenie prawa materialnego;

a) art. 145 §1 pkt. 1 lit. a) p.p.s.a. w zw. z art 34 ust. 1 oraz ust. 17 ustawy z 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców w zw. z poz. 36 pkt. 10 załącznika do ustawy z 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej, poprzez przyjęcie błędnej wykładni przez Sąd, iż opłata skarbowa za wpis do rejestru działalności z zakresu walut wirtualnych, zawarta w ustawie o opłacie skarbowej ma cechy, które zbliżają ją do podatku w rozumieniu art. 6 O.p., a opłata ta ma bowiem wszystkie teoretyczne cechy podatku, w związku z czym nie jest daniną publiczną, o której mowa w ust. 1 art. 34 Prawa przedsiębiorców, a daniną publiczną z art. 34 ust. 17 prawa przedsiębiorców, a zatem w danym przypadku winna być wydana interpretacja podatkowa, a zasady i tryb udzielenia interpretacji przepisów prawa podatkowego reguluje Ordynacja podatkowa, podczas gdy opłata skarbowa za wpis do rejestru działalności z zakresu walut wirtualnych wykazuje cechy daniny odpłatnej - opłaty (w zakresie, w jakim jest pobierana za czynności urzędowe), jest regulowana w zamian za dokonanie wpisu do rejestru działalności regulowanej (Rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych), czyli w zamian za czynność urzędową, jako ekwiwalentne świadczenie, co zbliża daną opłatę skarbową do daniny publicznej jaką jest opłata, w związku z czym spełnia cechy daniny publicznej z art. 34 ust. 1 ustawy z 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców (dalej też: "pr.p."), a organem właściwym do wydania interpretacji indywidualnej jako organ właściwy w sprawach rejestru działalności w zakresie walut wirtualnych (zgodnie z art. 129p ustawy z 1 marca 2018r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu) jest minister właściwy do spraw finansów publicznych, a gdyby rozumieć pojęcie daniny publicznej w sposób przyjęty przez Sąd, to zasadniczo obowiązek udzielania interpretacji nałożony art. 34 ust. 1 Prawa przedsiębiorców nie miałby praktycznego ani normatywnego znaczenia, gdyż wszelkie interpretacje tak rozumianych danin mogłyby zostać dokonane w ramach przepisów ustawy z 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa.