Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.399.2024.1.MJ

Prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z przebudową i rozbudową budynku Urzędu Gminy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z przebudową i rozbudową budynku Urzędu Gminy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również jako: „Gmina”) jest jednostką samorządu terytorialnego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jednocześnie, w myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Poza zadaniami własnymi wykonywanymi wyłącznie w charakterze organu władzy publicznej, Gmina wykonuje również działalność gospodarczą, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w tym realizuje transakcje podlegające zwolnieniu z podatku od towarów i usług. Gmina jest zatem czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Gmina realizuje inwestycję w zakresie przebudowy i rozbudowy budynku Urzędu Gminy z częścią przeznaczoną na … (dalej jako: „inwestycja”). Zakres inwestycji podzielony jest na dwa etapy i obejmuje rozbudowę budynku wraz z instalacjami wewnętrznymi (m.in. instalacją alarmową, sygnalizacji pożaru, telewizji dozorowej CCTV, instalacją wodociągową, kanalizacyjną, gazową, odgromową, hydrantową wewnętrzną, oddymiania klatki schodowej, instalacją awaryjnego oświetlenia, instalacją wentylacyjną, etc.), a także przebudową infrastruktury technicznej (m.in. przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych, kanalizacji deszczowej oraz sieci teletechnicznej) oraz zagospodarowaniem terenu. Planuje się utworzenie dodatkowych pomieszczeń biurowych do obsługi mieszkańców oraz …. Część rozbudowywana przewiduje rozwiązania zapewniające dostępność dla osób niepełnosprawnych. Z kolei przebudowa istniejącej części budynku Urzędu Gminy obejmuje przebudowę dachu i kondygnacji poddasza wraz z dostosowaniem do obowiązujących przepisów sanitarnych oraz zapewnieniem dostępności dla osób niepełnosprawnych. Zakres przebudowy zakłada m.in. wymianę instalacji wewnętrznych, wymianę stolarki okienno-drzwiowej, termomodernizację oraz wykonanie elewacji.

W związku z realizacją powyższej inwestycji, Gmina uzyskała dofinansowanie z Rządowego Programu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych.

Ponoszone przez Gminę wydatki na realizację inwestycji będą dokumentowane fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego. Faktury będą wystawiane na Gminę. Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie faktur, względem których nie zaistnieją przesłanki negatywne ograniczające prawo do odliczenia wynikającego z nich podatku VAT, wskazane w art. 88 Ustawy o VAT.

Budynek Urzędu Gminy, będący przedmiotem przebudowy i rozbudowy w ramach analizowanej inwestycji, służy obsłudze całokształtu działalności Gminy, a zatem, przede wszystkim, działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale także działalności gospodarczej opodatkowanej, jak i zwolnionej z VAT. Realizowane przez Gminę czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wiążą się z realizacją zadań nałożonych na Gminę odrębnymi przepisami prawa, podejmowanych przez Gminę w charakterze organu władzy publicznej. Czynności realizowane przez Gminę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej podlegają natomiast opodatkowaniu VAT (np. odbiór ścieków od mieszkańców Gminy, sprzedaż gruntów budowlanych, dzierżawa i najem nieruchomości), jak również korzystają ze zwolnienia z VAT (np. wynajem lokali gminnych na cele mieszkaniowe, dzierżawa gruntów na cele rolnicze).

Jedynie te wydatki ponoszone w ramach inwestycji, które dotyczyć będą w całości i wyłącznie wykonaniu …, będą w całości i wyłącznie wykorzystywane na cele działalności Gminy niepodlegającej opodatkowaniu VAT. … nie będzie wykorzystywana przez Gminę dla celów działalności gospodarczej. Gminie nie będzie zatem przysługiwać odliczenie podatku naliczonego VAT od wydatków w całości i wyłącznie ponoszonych na budowę …. Niniejszy wniosek nie dotyczy tego rodzaju wydatków.

Natomiast większość pozostałych wydatków ponoszonych w ramach inwestycji dotyczącej budynku Urzędu Gminy (takich jak np. przebudowa dachu i poddasza, przebudowa instalacji wewnętrznych, infrastruktury technicznej, zagospodarowanie terenu, czy wykonanie elewacji) będzie służyć Gminie zarówno do celów działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, jak i zwolnionej z VAT oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Gmina nie będzie miała możliwości przyporządkowania tego rodzaju wydatków ponoszonych w ramach inwestycji dotyczącej budynku Urzędu Gminy do jednego rodzaju prowadzonej przez nią działalności. Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie tego rodzaju wydatków.

Obecnie, względem wydatków ponoszonych na cele budynku Urzędu Gminy, które służą działalności Gminy jako całości, czyli takich których Gmina nie jest w stanie przypisać do jednego rodzaju prowadzonej działalności, Gmina korzysta z odliczenia naliczonego podatku VAT z zastosowaniem tzw. „prewspółczynnika VAT”, tj. proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a Ustawy o VAT, obliczonej dla potrzeb Urzędu Gminy, zgodnie z § 3 ust. 2 Rozporządzenia o prewspółczynniku VAT oraz z zastosowaniem współczynnika, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 Ustawy o VAT (dalej jako: „współczynnik VAT”). Odliczenie to wynosi w 2024 r. 4% naliczonego podatku VAT (i będzie przedmiotem korekty w trybie przewidzianym odpowiednio w art. 90c i art. 91 Ustawy o VAT).

Pytanie

Czy nabycia towarów i usług realizowane w ramach inwestycji w zakresie przebudowy i rozbudowy budynku Urzędu Gminy, których Gmina nie będzie w stanie przypisać w całości ani do działalności opodatkowanej VAT, ani do działalności zwolnionej z VAT, ani do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT, uprawniają Gminę do częściowego odliczenia wynikającego z nich podatku VAT, skalkulowanego z wykorzystaniem prewspółczynnika VAT (w rozumieniu art. 86 ust. 2a Ustawy o VAT) i współczynnika VAT (w rozumieniu art. 90 ust. 2 i 3 Ustawy o VAT)?

Państwa stanowisko w sprawie

Nabycia towarów i usług realizowane w ramach inwestycji w zakresie przebudowy i rozbudowy budynku Urzędu Gminy, których Gmina nie będzie w stanie przypisać w całości ani do działalności opodatkowanej VAT, ani do działalności zwolnionej z VAT, ani do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT, uprawniają Gminę do częściowego odliczenia wynikającego z nich podatku VAT, skalkulowanego z wykorzystaniem prewspółczynnika VAT (w rozumieniu art. 86 ust. 2a Ustawy o VAT) i współczynnika VAT (w rozumieniu art. 90 ust. 2 i 3 Ustawy o VAT).

UZASADNIENIE

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest powstanie zobowiązania podatkowego.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te lub usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT lub zwolnionych z opodatkowania.

Na mocy art. 86 ust. 2a Ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Rozporządzenie Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r., poz. 999, dalej: „Rozporządzenie o prewspółczynniku VAT”) wskazuje, w przypadku niektórych podatników, sposób określania prewspółczynnika VAT, uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

W myśl § 3 ust. 1 Rozporządzenia o prewspółczynniku VAT, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego prewspółczynnik VAT ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Metoda najbardziej odpowiadająca specyfice działalności urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego została przewidziana w § 3 ust. 2 Rozporządzenia o prewspółczynniku VAT, zgodnie z którym za sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku Urzędu Gminy sposób ustalony według wzoru:

X=A x 100D_UJSD

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X - proporcję określoną procentowo, zaokrąglona w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D_UJST - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 Ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to - na mocy art. 90 ust. 2 Ustawy o VAT - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z art. 90 ust. 3, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 10a Ustawy o VAT, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego współczynnik VAT ustalany jest odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych danej jednostki samorządu terytorialnego.

Nabycia towarów i usług, będące przedmiotem niniejszego wniosku, będą służyć Gminie jako całości do prowadzenia działalności w jej pełnym zakresie - tj. wykonywania zadań publicznych niepodlegających VAT, ale równocześnie wykonywania działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, w tym również działalności gospodarczej zwolnionej z VAT.

W tych okolicznościach, mając na uwadze wyżej przytaczane regulacje, Gmina uprawniona będzie do częściowego odliczenia podatku naliczonego ponoszonego w związku z wydatkami na poczet przebudowy i rozbudowy budynku Urzędu Gminy, których Gmina nie będzie w stanie przypisać w całości ani do działalności opodatkowanej VAT, ani do działalności zwolnionej z VAT, ani do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT, z wykorzystaniem prewspółczynnika VAT (o którym mowa w art. 86 ust. 2a Ustawy o VAT) i współczynnika VAT (o którym mowa w art. 90 ust. 2 i 3 Ustawy o VAT).

Fakt częściowego finansowania inwestycji w zakresie przebudowy i rozbudowy budynku Urzędu Gminy ze środków Rządowego Programu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych, pozostaje bez znaczenia dla wyżej wskazanego zakresu prawa do odliczenia podatku naliczonego ponoszonego w ramach tej inwestycji. Przepisy Ustawy o VAT nie uzależniają bowiem prawa do odliczenia podatku naliczonego od źródła finansowania dokonywanych przez podatnika zakupów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług. Co do zasady faktury, aby skutkowały powstaniem prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Wyrażoną w cytowanym art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2b ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 2d ustawy:

Stosownie z art. 86 ust. 2g ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Na podstawie delegacji ustawowej określonej ww. przepisem wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Na podstawie § 1 rozporządzenia:

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Stosownie do zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia:

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie może być ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko powinny być ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W rozporządzeniu ustawodawca podał ustalone według wzoru sposoby określania proporcji m.in. w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

W myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia:

Według § 2 pkt 4 rozporządzenia:

W myśl § 2 pkt 9 rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia:

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą.

Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2a ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu wynagrodzenia.

Według art. 15 ust. 6 ustawy:

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 609 ze zm.):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Według art. 90 ust. 10a ustawy:

Zgodnie z art. 90 ust. 10b ustawy:

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wyżej wskazano, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a i następne ustawy, a w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem – proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i następne ustawy.

Zauważyć również należy, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, na którą przepisy nakładają realizację określonych zadań i która realizuje te zadania przy pomocy swoich jednostek organizacyjnych, uzasadnione jest – pomimo że podatnikiem podatku VAT jest jednostka samorządu terytorialnego – wyliczenie kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez jednostkę samorządu terytorialnego w oparciu o sposoby określania proporcji ustalone odrębnie dla jednostek organizacyjnych, które korzystają z nabytych towarów i usług.

W sytuacji natomiast, kiedy nie ma możliwości jednoznacznego przypisana zakupów do konkretnej jednostki organizacyjnej, najbardziej właściwe jest przypisanie tego zakupu urzędowi obsługującemu jednostkę samorządu terytorialnego i dokonanie odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem sposobu określenia proporcji właściwego dla tego urzędu.

Jak Państwo wskazali we wniosku, towary i usługi nabyte w ramach przebudowy i rozbudowy budynku Urzędu Gminy będą wykorzystywane zarówno do celów działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, jak i zwolnionej z VAT oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Gmina nie będzie miała możliwości przyporządkowania tego rodzaju wydatków ponoszonych w ramach inwestycji dotyczącej budynku Urzędu Gminy do jednego rodzaju prowadzonej przez nią działalności. Ponadto wskazali Państwo, że większość wydatków ponoszonych w ramach inwestycji dotyczącej budynku Urzędu Gminy (takich jak np. przebudowa dachu i poddasza, przebudowa instalacji wewnętrznych, infrastruktury technicznej, zagospodarowanie terenu, czy wykonanie elewacji) będzie służyć Gminie zarówno do celów działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, jak i zwolnionej z VAT oraz działalności niepodlegającej opodatkowaniu. Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie tego rodzaju wydatków.

W związku z powyższym, skoro ponoszone przez Państwa Gminę wydatki w ramach przebudowy i rozbudowy budynku Urzędu Gminy, będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej (do czynności opodatkowanych oraz do czynności zwolnionych od podatku VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza i nie mają Państwo możliwości przyporządkowania wydatków w całości do działalności gospodarczej, to przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ww. wydatki, przy zastosowaniu sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, ustalonego – w myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia – dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

W dalszym etapie – w związku z faktem, że nabywane towary i usługi w ramach przebudowy i rozbudowy budynku Urzędu Gminy, związane z działalnością gospodarczą są wykorzystywane przez Państwa Gminę zarówno do czynności opodatkowanych, jak i do czynności zwolnionych od podatku, jak również nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot w stosunku do towarów i usług, które będą wykorzystywane przez Państwa Gminę do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, winni Państwo dokonać kolejnego podziału podatku naliczonego w oparciu o zasady wskazane w art. 90 ust. 2 i ust. 3 oraz następne ustawy.

Tym samym, skoro wydatki ponoszone przez Państwa Gminę w ramach przebudowy i rozbudowy budynku Urzędu Gminy są wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej (opodatkowanej oraz zwolnionej z opodatkowania podatkiem VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza, a Państwa Gmina nie ma możliwości przypisania poniesionych wydatków do działalności gospodarczej, to przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją ww. projektu na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy, przepisów § 3 ust. 2 rozporządzenia dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego oraz przepisów art. 90 ust. 2 i następne ustawy, z uwzględnieniem proporcji wyliczonej dla urzędu gminy. Przy czym, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, przysługuje pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że publikator ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wskazany we wniosku przez Państwa, tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 40, jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. 2383 ze zm.).