Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2024 r., sygn. III FSK 4115/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Gd 1062/20 w sprawie ze skargi J. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 24 września 2020 r., nr 2201-IEE.711.2.352.2020.BW w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

Wyrokiem z 27 stycznia 2021 r., I SA/Gd 1062/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę J. K. (dalej: "Skarżąca"), na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z 24 września 2020 r., nr 2201-IEE.711.2.352.2020.BW, w przedmiocie zarzutów dotyczących prowadzonego postępowania egzekucyjnego.

Sąd za bezzasadny uznał zarzut skargi dotyczący określenia egzekwowanych obowiązków niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z ostatecznej decyzji organu (art. 33 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji Dz.U. z 2019 r. poz. 1438 z poźn. zm., dalej jako: ,,u.p.e.a."). Sąd nie stwierdził również, aby w prowadzonym postępowaniu egzekucyjnym doszło do naruszenia art. 33 § 1 pkt 8 u.p.e.a. z uwagi na zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego. W ocenie sądu nie ma także uzasadnienia dla postawionego zarzutu niespełnienia w tytułach wykonawczych wymogów określonych w art. 27 u.p.e.a. Ponadto, sąd nie zgodził się też z zarzutem skargi, dotyczącym pominięcia pełnomocnika Skarżącej przy doręczeniu tytułów wykonawczych. Nie zaaprobował również stanowiska Skarżącej, zgodnie z którym w rozpoznawanej sprawie w ogóle nie doszło do wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Powyższe założenie zostało oparte na stwierdzeniu, że 24 lutego 2020 r. doszło do wstrzymania wykonania decyzji będącej podstawą wystawienia tytułów wykonawczych, a w związku z tym nie mogło dojść do wszczęcia postępowania egzekucyjnego skoro tytuły wykonawcze doręczono stronie 9 marca 2020 r. Sąd wskazał, że postępowanie zabezpieczające prowadzone wobec Skarżącej z dniem wystawienia tytułów wykonawczych tj. 19 lutego 2020 r. przekształciło się z mocy prawa w postępowanie egzekucyjne. W związku z powyższym kwestia późniejszego doręczania stronie tytułów wykonawczych, co nastąpiło już po wstrzymaniu wykonania decyzji Dyrektora, pozostaje bez znaczenia dla stwierdzenia możliwości prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Skutek w postaci wszczęcia postępowania egzekucyjnego nastąpił bowiem z chwilą wystawienia tytułów wykonawczych, a nie z dniem ich doręczenia zobowiązanej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00