Wyrok WSA w Lublinie z dnia 25 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Lu 421/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Asesor sądowy Maciej Gapski (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu z dnia 12 kwietnia 2024 r., znak: SKO.PS/40/146/2024 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy Batorz z dnia 9 stycznia 2024 r., znak: OPS-ŚR.5211.25.2024; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zamościu na rzecz J. S. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 12 kwietnia 2024 r., znak: SKO.PS/40/146/2024 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Zamościu (dalej jako: Kolegium) po rozpatrzeniu odwołania J. S. (dalej jako: skarżąca) utrzymało w mocy decyzję wydaną przez Wójta Gminy Batorz z dnia 9 stycznia 2024 r., znak: OPS-ŚR.5211.25.2024 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad ojcem H. G.

Rozstrzygnięcie organu zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 11 grudnia 2023 r. J. S. złożyła wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym ojcem. We wniosku zawarto żądanie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w miejsce specjalnego zasiłku opiekuńczego. Do wniosku dołączono orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z 26 czerwca 2023 r. ustalające, że H. G. jest trwale niezdolny do samodzielnej egzystencji oraz orzeczenie z 30 marca 2023 r. zaliczające H. G. do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe. Po dokonaniu czynności postępowania wyjaśniającego, w trakcie których organ I instancji przeprowadził wywiad środowiskowy w dniu 22 grudnia 2023 r. (k. 22-23 akt adm.) wydano decyzję o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. W uzasadnieniu przedstawiono stan faktyczny sprawy wyjaśniając w szczególności, że ojciec skarżącej została uznany za osobę niepełnosprawną w okresie późniejszym niż wynika to z przepisu art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. 2023 poz. 390 ze zm., dalej jako u.ś.r.). Zdaniem organu I instancji regulacja zawarta w tym przepisie uniemożliwia przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, ponadto podkreślono, że okoliczność pobierania przez stronę specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad ojcem również uzasadnia odmowę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit b u.ś.r.