Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 czerwca 2024 r., sygn. I SA/Łd 170/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędziowie: Sędzia WSA Bożena Kasprzak Asesor WSA Agnieszka Gortych-Ratajczyk (spr.) Protokolant: Specjalista Agnieszka Kerszner po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi M. O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 10 stycznia 2024 r. nr 1001-IOA.4103.6.2023.8.BN w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2020 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzja z dnia 10 stycznia 2024 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi, po rozpatrzeniu odwołania M. O., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Łódzkiego Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi z dnia 19 lipca 2023 r. określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2020 roku oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnych okresach rozliczeniowych za marzec, maj, czerwiec i października 2020 roku.

Z ustalonego na potrzeby sprawy stanu faktycznego wynika, że w dniu 2 grudnia 2021 r. wszczęto wobec M. O. kontrolę celno-skarbową w przedmiocie przestrzegania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2020 r. Kontrola została zakończona doręczeniem dnia 3 października 2022 r. wyniku kontroli zawierającego informacje o stwierdzonych nieprawidłowościach w rozliczeniach za badany okres. Wobec niezłożenia przez kontrolowanego do urzędu skarbowego skorygowanych deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług za ww. poszczególne okresy, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, kontrola celno-skarbowa przekształciła się w postępowanie podatkowe, wszczęte przez Naczelnika Łódzkiego Urzędu Celno-Skarbowego w Łodzi postanowieniem z dnia 18 listopada 2022 r.

Przeprowadzone postępowanie podatkowe wykazało, że M. O. w miesiącach od stycznia do listopada 2020 r. wykorzystał do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony wynikający z 505 fikcyjnych faktur zakupu oleju napędowego, opiewających na wartość brutto ogółem 1.389.987,12 zł, w tym wartość netto 1.130.070,88 zł, podatek VAT 259.916,24 zł, ujętych w rejestrach zakupu VAT i deklaracjach VAT-7 za miesiące od stycznia do listopada 2020 r., na których jako sprzedawca wpisano: O S.A., [...] P., ul.[...], stacja paliw nr [...] w W., ul. [...], [...] W. oraz z 590 fikcyjnych faktur zakupu oleju napędowego, opiewających na wartość brutto ogółem 1.685.892,18 zł, w tym wartość netto 1.370.644,01 zł, podatek VAT 315.248,17 zł, ujętych w rejestrach zakupu VAT i deklaracjach VAT-7 za miesiące od stycznia do listopada 2020 r., na których jako sprzedawca wpisano: O S.A., [...] P, ul.[...], stacja paliw nr [...] w W., ul. [...] , [...] W..