Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2022 r., sygn. III OSK 6033/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie: Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Ol 689/20 w sprawie ze skargi E. D. na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie "Wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Miasta [...] na lata 2012-2020" 1. oddala skargę kasacyjną, 2. oddala wniosek Rady Miejskiej w [...] o zwrot kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 23 marca 2021 r. sygn. akt II SA/Ol 689/20 oddalił skargę E. D. na uchwałę Rady Miejskiej w Elblągu z dnia 14 lutego 2012 r. nr XII/329/2012 w przedmiocie " Wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Miasta Elbląga na lata 2012-2020".

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

W dniu 14 lutego 2012 r. Rada Miejska w Elblągu, działając na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 31, poz. 266 ze zm.), dalej jako: "u.o.p.l.", podjęła uchwałę nr XII/329/2012 w sprawie "Wieloletniego Programu Gospodarowania Mieszkaniowym Zasobem Miasta Elbląga na lata 2012-2020. Przyjęty uchwałą Program stanowi załącznik do tej uchwały.

Pismem z 18 sierpnia 2020 r., po uprzednim wezwaniu Rady Miejskiej do usunięcia naruszenia prawa, skargę na ww. uchwałę wywiódł E. D.

Skarżący podniósł, że zajmuje lokal mieszkaniowy przy ul. [...] i zobowiązany jest do płatności czynszu za bezumowne korzystanie z lokalu, dlatego skarżona uchwała od wielu lat, podobnie jak poprzednia, narusza jego prawem chroniony interes i uprawnienie. W uzasadnieniu skargi wskazano m.in., że zarzuty dotyczą § 6 ust. 1 i związanej z nim tabeli nr 19. Przyjęte w w/w uchwale czynniki wpływające na poziom czynszu są w istotnej części sprzeczne z art. 7 ust. 1 u.o.p.l. Tabela także nie zwiera wszystkich istotnych czynników mających i mogących mieć wpływ na podwyżkę i obniżkę czynszu. Z uwagi na stosowane wobec skarżącego stawki czynszu, zapisy zniżek i podwyżek dot. w szczególności: § 6 ust. 4 tabela nr 19 pkt. 5 brak instalacji centralnego ogrzewania oraz pkt.12 lokal położony w budynku wolnostojącym o liczbie lokali do 7 włącznie - są w rażącej sprzeczności z przepisem art. 7 ust. 1 u.o.p.l., a także i w szczególności z art. 7 Konstytucji RP.