Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 22 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.301.2024.2.AK

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy w odniesieniu do wydatków dla zrealizowanego projektu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

- prawidłowe - w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją projektu w części dotyczącej modernizacji energetycznej Szkoły Podstawowej nr (...) za lata 2018 i 2019 oraz Przedszkola Miejskiego Nr (...) za rok 2017, 2018 i 2019,

- nieprawidłowe - w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją projektu w części dotyczącej modernizacji energetycznej Szkoły Podstawowej nr (...) , za rok 2017, 2018 i 2019 oraz Szkoły Podstawowej nr (...) – za rok 2017.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy w odniesieniu do wydatków dla zrealizowanego projektu pn.: „…"

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 czerwca 2024 r. (data wpływu 28 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 3 lipca 2024 r. (data wpływu 3 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina Miasta zrealizowała w latach 2016-2019 zadanie inwestycyjne pn. "(...)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Pierwszy etap polegał na wykonaniu prac w zakresie kompleksowej modernizacji energetycznej dla budynków oświatowych: Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...) w (...), Szkoły Podstawowej Nr (...) w (...), Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...)) w (...).

W ramach modernizacji energetycznej budynku Szkoły Podstawowej nr... wykonana została (...). Szkoła Podstawowa nr (...) wydzierżawia kotłownię oraz wynajmuje salę gimnastyczną.

W budynku Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...) ) w (...). wykonano prace termomodernizacyjne oraz instalacyjne, obejmujące (...). Szkoła Podstawowa Nr (...) (dawniej: Gimnazjum) wynajmowało salę gimnastyczną na zajęcia sportowe.

Pracami modernizacyjnymi objęte również zostały obie części budynku Przedszkola Miejskiego Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...) - budynek A i budynek B). W ramach przedmiotowego przedsięwzięcia wykonano (...) Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawniej: Szkoła Podstawowa nr (...)) wydzierżawia pomieszczenie na gabinet dentystyczny.

Zrealizowany projekt Gmina Miasta jako Wnioskodawca i Beneficjent przekazała nieodpłatnie na majątek samorządowych jednostek budżetowych: Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawniej: na Gimnazjum Nr (...) ) w (...)., Szkołę Podstawową Nr (...) w (...) i Szkołę Podstawową Nr (...) w (...).

Gmina Miasta jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 1221 z późn. zm.), wykonuje nałożone odrębnymi przepisami na nią zadania, dla realizacji, których została powołana spoza VAT, jak również czynności podlegające VAT, na podstawie umów cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Gmina Miasta z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami.

Jednostki organizacyjne wchodzące w skład struktury Gminy Miasto tj.:

1.Urząd Miasta,

2.Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej,

3.Przedszkole Miejskie Nr ,

4.Przedszkole Miejskie Nr,

5.Szkoła Podstawowa Nr ,

6.Szkoła Podstawowa Nr ,

7.Szkoła Podstawowa Nr ,

8.Ośrodek Sportu i Turystyki,

9.Centrum Usług Wspólnych,

10.Zakład Wodociągów i Kanalizacji.

Zakład Wodociągów i Kanalizacji, jako samorządowy zakład budżetowy obsługujący Gminę – jedyny podatnik, prowadzi sprzedaż m. in. w zakresie dostawy wody, odprowadzania ścieków komunalnych wystawia faktury VAT na rzecz mieszkańców i osób prowadzących działalność. Od 1 stycznia 2017 r., po dokonaniu centralizacji VAT, jednostki budżetowe podległe Gminie z tytułu dostawy wody i odbioru ścieków nie są obciążane kosztami. Usługi są świadczeniami na potrzeby własne jednostki. ZWiK rozlicza się z jednostkami organizacyjnymi Gminy za pomocą not księgowych jako świadczenie niepodlegające opodatkowaniu VAT.

Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina i to ona świadczy usługi opodatkowane i ma prawo do odliczenia VAT naliczonego, a zakłady budżetowe, jak i jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług, czyli wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich rozliczane są przez Gminę, a czynności dokonywane w ramach Gminy zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi jak i zakładami budżetowymi maja charakter wewnętrzny.

Po dokonaniu centralizacji rozliczeń, w jednostkach oświatowych wpływy z najmu są niewspółmiernie małe w stosunku do całości gminnego budżetu i są one związane z wykonywaniem nałożonych na gminę zadań. Zgodnie ze złożonym oświadczeniem przez Centrum Usług Wspólnych, roczne wpływy z działalności gospodarczej w ogólnych rocznych dochodach jednostek nie przekraczają 2 %.

Wyliczony wskaźnik jest zgodny z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników i dlatego też skorzystali z art. 90 ust. 10 pkt 2 i art. 86 ust. 2g ustawy o VAT i dyrektywy unijnej art. 173 ust. 2 pkt e, unijnej dyrektywy VAT 2006/112/WE.

W związku z powyższym zwracamy się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia 100% podatku naliczonego od wydatków na powyższy projekt i nakładów inwestycyjnych na kompleksową modernizację energetyczną obiektów użyteczności publicznej na terenie miasta: etap I – budynki oświatowe, po centralizacji rozliczeń Gminy i jej jednostek.

W uzupełnieniu wniosku z 28 czerwca 2024 r. wskazali Państwo:

Ad. 1 Gmina Miasta realizując projekt dla budynków oświatowych: Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...)) w (...), Szkoły Podstawowej Nr (...) w (...), Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...)) w (...) pn.: „(…)" wykorzystuje efekty projektu do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2 Gmina Miasta efekty ww. projektu dla budynków oświatowych: Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...)) w (...), Szkoły Podstawowej Nr (...) w (...), Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...)) w (...). wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Ad. 3 Gmina Miasta wraz ze swoimi jednostkami wykorzystując efekty zrealizowanego projektu dla budynków oświatowych: Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...)) w (...), Szkoły Podstawowej Nr (...) w (...), Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...)) w (...). nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w latach 2016 - 2019.

Ad. 4 i 5 Gmina Miasta wraz ze swoimi jednostkami wykorzystuje efekty zrealizowanego projektu dla budynków oświatowych: Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...)) w (...), Szkoły Podstawowej Nr (...) w (...), Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...) ) w (...) do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Budynki oświatowe służą Gminie do realizacji zadań własnych w obszarze edukacji. Przedmiot zrealizowanej inwestycji mieści się w zakresie zadań własnych gminy - art. 7 ust. 1 pkt 8 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 609).

Przychody z wynajmu sali gimnastycznej na zajęcia sportowe, dzierżawę pomieszczenia na gabinet dentystyczny i kotłownię nie mają charakteru regularnego tj. zdarzają się okresy, w których wynajem nie występuje. Przychody z tego tytułu mają charakter marginalny w stosunku do pozostałej działalności gospodarczej. Gmina nie ma możliwości przyporządkowania wydatków związanych z „…", w całości lub części do celów działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w latach 2016 - 2019. Gmina nie zna sposobu, aby wydatki te bezpośrednio przyporządkować do określonej grupy czynności (opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej VAT).

Ad. 6, 7, 9, 8 Gmina Miasta jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2024 r. z poz. 361, z późn.zm.), wykonuje nałożone na nią odrębnymi przepisami zadania, dla realizacji, których została powołana spoza VAT, jak również czynności podlegające VAT, na podstawie umów cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Gmina jako podatnik nie zna sposobu aby bezpośrednio przyporządkować towary i usługi do prowadzonej działalności gospodarczej jak i do innych celów niż działalność gospodarcza, dlatego dokonuje odliczenia za pomocą współczynnika proporcji zgodnie z art. 90 i art. 91 (WSS), prewspółczynnika proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a - 2h (PP) z ustawy o podatku od towarów i usług. Prewspółczynnik proporcji, został wyliczony zgodnie ze sposobem wskazanym w § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, według danych za rok poprzedzający rok podatkowy.

Wskaźniki do stosowania odliczeń podatku naliczonego od towarów i usług dla Urzędu Miasta:

Rok 2016 nie były liczone wskaźniki.

ROK

WSPÓŁCZYNNIK art. 90 i 91

PREWSPÓŁCZYNNIK art. 86 ust. 2a-2h

WSKAŹNIK (PP i WSS)

2017

25

12

3,0

2018

30

14

4,20

2019

23

11

2,53

WSKAŹNIKI DLA JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH

Wskaźniki do stosowania odliczeń podatku naliczonego od towarów i usług dla Szkoły Podstawowej Nr (...):

Rok 2016 nie były liczone wskaźniki.

ROK

WSPÓŁCZYNNIK art. 90 i 91

PREWSPÓŁCZYNNIK art. 86 ust. 2a-2h

WSKAŹNIK (PP i WSS)

2017

10

4

0,40

2018

8

4

0,50

2019

15

3

0,45

Wskaźniki do stosowania odliczeń podatku naliczonego od towarów i usług dla Szkoły Podstawowej Nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...)):

Rok 2016 nie były liczone wskaźniki.

ROK

WSPÓŁCZYNNIK art. 90 i 91

PREWSPÓŁCZYNNIK art. 86 ust. 2a-2h

WSKAŹNIK (PP i WSS)

2017

4

3

0,12

2018

24

1

0,24

2019

100

1

1,00

Wskaźniki do stosowania odliczeń podatku naliczonego od towarów i usług dla Przedszkola Miejskiego Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...)):

Rok 2016 nie były liczone wskaźniki.

ROK

WSPÓŁCZYNNIK art. 90 i 91

PREWSPÓŁCZYNNIK art. 86 ust. 2a-2h

WSKAŹNIK (PP i WSS)

2017

12

0,00

2018

12

0,00

2019

16

0,00

W związku z tym, że wartość ostatecznego wskaźnika nie przekraczała 2% i że potencjalne kwoty odliczeń podatku od towarów i usług są w jednostkach budżetowych (SP, SP, PM nr nieznaczne) Gmina Miasta uznała, że odstępuje od odliczenia podatku od towarów i usług ww. jednostkach organizacyjnych przyjęto wartość ostateczną 0,00%.

Ad. 10 i 11 Właścicielem nieruchomości - budynków oświatowych: Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...)) w (...), Szkoły Podstawowej Nr (...) w (...), Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...) w (...), dla których zrealizowano projekt pn.: „(...)" jest Gmina Miasta. Podmiotem, który zrealizował projekt i poniósł wydatki była Gmina Miasta i to na nią wystawiane były faktury dokumentujące wydatki. Właścicielem zmodernizowanej infrastruktury pozostanie gmina, natomiast operatorem obiektów, odpowiedzialnym za jego prawidłowe funkcjonowanie i utrzymanie są ww. jednostki budżetowe gminy. Budynki objęte projektem w całości użytkowane są przez jednostki budżetowe gminy, w ramach prowadzonej przez nie działalności.

W uzupełnieniu z 3 lipca 2024 r. wskazali Państwo:

Gmina Miasto w nawiązaniu do rozmowy telefonicznej dotyczącej uzupełnienia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatku od towarów i usług dla zrealizowanego projektu pn.: „(…)” informuje, że Gmina Miasta miała możliwość przyporządkowania wydatków dla zrealizowanego projektu do poszczególnych budynków oświatowych: Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...)) w (...), Szkoły Podstawowej Nr (...) w (...), Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...)) w (...), natomiast nie miała możliwości przyporządkowania ich do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Budynki oświatowe służą Gminie do realizacji zadań własnych w obszarze edukacji. Przedmiot zrealizowanej inwestycji mieści się w zakresie zadań własnych gminy - art. 7 ust. 1 pkt 8 i 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 609). Przychody z wynajmu sali gimnastycznej na zajęcia sportowe, dzierżawę pomieszczenia na gabinet dentystyczny i kotłownię nie mają charakteru regularnego, tj. zdarzają się okresy, w których wynajem nie występuje. Przychody z tego tytułu mają charakter marginalny w stosunku do pozostałej działalności gospodarczej.

Gmina nie ma możliwości przyporządkowania wydatków związanych z „(…)”, w całości lub części do celów działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w latach 2016 – 2019. Gmina nie zna sposobu, aby wydatki te bezpośrednio przyporządkować do określonej grupy czynności (opodatkowanej, zwolnionej i niepodlegającej VAT).

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy w odniesieniu do wydatków dla zrealizowanego projektu pn.: „(…)" Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku VAT wyliczonej zgodnie rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując przedsięwzięcie pn.: „(…)", Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części od wydatków związanych z realizacją ww. projektu obejmującego budynki stanowiące własność Gminy.

Za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, bez względu na to, jakie faktyczne będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje  za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W konsekwencji zatem, w przypadku, gdy dany budynek służy zarówno działalności opodatkowanej, jak również przeznaczony jest do wykonywania zadań własnych gminy niepodlegających opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gmina ma prawo odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu właściwego prewspółczynnika.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Jeżeli Gmina nie jest w stanie przyporządkować dokonywanych nabyć towarów i usług do poszczególnych rodzajów działalności (pozostającej poza zakresem podatku od towarów i usług oraz opodatkowanej), zobowiązana jest do odliczenia podatku naliczonego, na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania.

Natomiast - w świetle przepisów art. 86 ust. 2a ustawy - w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej - "sposób określenia proporcji".

Budynki objęte inwestycją wykorzystywane są przede wszystkim do czynności niepodlegających opodatkowaniu oraz w marginalnej części opodatkowanych podatkiem VAT. Dla kosztów realizacji inwestycji gmina potrafi wyodrębnić cenę netto oraz VAT związane z wykonaniem robót budowlanych.

Brak jest jednak możliwości przyporządkowania podatku naliczonego z tytułu przeprowadzonej inwestycji do konkretnego rodzaju działalności. Modernizowana infrastruktura wykorzystywana jest przez jednostki budżetowe gminy. Głównym celem kompleksowej modernizacji energetycznej obiektów użyteczności publicznej na terenie Gminy nie jest osiąganie dochodów z tytułu działalności gospodarczej, ale zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (realizacja zadania w zakresie edukacji publicznej). Głównym celem inwestycji jest realizacja zadań własnych, a inwestycja powstaje bez względu na to, czy czynności opodatkowane wystąpią czy nie.

W przypadku Szkół i Przedszkola usługi opodatkowane mają charakter znikomy w stosunku do czynności niepodlegających i zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT (wynajem Sali gimnastycznej na zajęcia sportowe, dzierżawę pomieszczenia na gabinet dentystyczny i kotłownię, stołówki - wyżywienie dzieci). Wobec powyższego, przewidywany wskaźnik wynikający z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, ustalony na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, nie przekroczył 2%.

Na mocy art. 90 ust. 10 ustawy: "W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1)przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2)nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.".

Wobec powyższego, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta - z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy - ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego.

W związku z tym Gmina uzna, że dla budynków oświatowych: Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...)) w (...), Szkoły Podstawowej Nr (...) w (...), Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...)) w (...). wyniesie on 0%. Zatem w niniejszej sytuacji Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z ww. projektem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

- prawidłowe - w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją projektu w części dotyczącej modernizacji energetycznej Szkoły Podstawowej nr (...) za lata 2018 i 2019 oraz Przedszkola Miejskiego Nr (...) za rok 2017, 2018 i 2019,

- nieprawidłowe - w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją projektu w części dotyczącej modernizacji energetycznej Szkoły Podstawowej nr (...) za rok 2017, 2018 i 2019 oraz Szkoły Podstawowej nr (...) – za rok 2017.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.nabycia towarów i usług,

b.dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:

W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Doprecyzowaniem powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy jest przepis art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

 Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Zgodnie z art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy:

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy:

Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku, gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Stosownie z § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to: urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową, zakład budżetowy.

W myśl § 2 pkt 5 rozporządzenia:

Urzędem obsługującym jednostkę samorządu terytorialnego jest urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej.

W świetle § 2 pkt 7 rozporządzenia:

Zakładem budżetowym jest, utworzony przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządowy zakład budżetowy.

Ww. rozporządzenie wprowadza wzory, według których są wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez określonych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Według § 3 ust. 3 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.:

Sposób określenia proporcji w przypadku jednostki budżetowej powinien zostać ustalony według wzoru:

X = A x 100/D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D – dochody wykonane jednostki budżetowej.

Stosownie do § 2 pkt 4 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie – rozumie się przez to podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

a) dokonywanych przez podatników:

- odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,

- odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,

- eksportu towarów,

- wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

Zgodnie z § 2 pkt 10 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych jednostki budżetowej – rozumie się przez to dochody obejmujące dochody publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zrealizowane lub otrzymane przez tę jednostkę, wynikające ze sprawozdania z wykonania:

a)planu finansowego jednostki budżetowej oraz

b)planu dochodów i wydatków zgromadzonych na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jeżeli dana jednostka budżetowa prowadzi taki rachunek

-powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych.

W myśl § 3 ust. 5 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.:

Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

1)dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego - używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;

2)transakcji dotyczących:

a)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,

b)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy:

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy:

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy:

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1)pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;

2)usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Jak stanowi art. 90 ust. 8 ustawy:

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

W oparciu o art. 90 ust. 9 ustawy:

Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Zgodnie z art. 90 ust. 9a ustawy:

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku

Na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy:

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1) przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2) nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy:

Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się:

1)utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;

2)urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Tym samym dla celów proporcjonalnego odliczenia, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, przyjmuje się proporcję wyliczoną odrębnie dla każdej jednostki organizacyjnej, tj. dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dla jednostki budżetowej oraz dla samorządowego zakładu budżetowego, zgodnie z art. 90 ust. 3-6, 9a i 10 ustawy, w przypadku wykonywania przez tę jednostkę czynności opodatkowanych podatkiem oraz czynności zwolnionych od tego podatku.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych regulacji wynika, że organy władzy publicznej są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 506):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Z opisu sprawy wynika, że Państwa Gmina Miasta jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina Miasta zrealizowała w latach 2016-2019 zadanie inwestycyjne pn. „(...)”. Zrealizowany projekt Gmina Miasta jako Wnioskodawca i Beneficjent przekazała nieodpłatnie na majątek samorządowych jednostek budżetowych: Przedszkole Miejskie Nr (...), Szkołę Podstawową Nr (...) i Szkołę Podstawową Nr (...). Gmina Miasta realizując projekt dla budynków oświatowych wykorzystuje efekty projektu do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina Miasta efekty ww. projektu dla budynków oświatowych wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy. Gmina Miasta nie ma możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w latach 2016 - 2019. Gmina nie zna sposobu, aby wydatki te bezpośrednio przyporządkować do określonej grupy czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Budynki objęte projektem w całości użytkowane są przez jednostki budżetowe gminy, w ramach prowadzonej przez nie działalności. Gmina miała możliwość przyporządkowania wydatków dla zrealizowanego projektu do poszczególnych budynków oświatowych: Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...)), Szkoły Podstawowej Nr (...) oraz Przedszkola Miejskiego Nr (...).

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wyżej wskazano, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania.

Natomiast – w świetle powołanych przepisów art. 86 ust. 2a ustawy – w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej – „sposób określenia proporcji”.

Zauważyć należy, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, na którą przepisy nakładają realizację określonych zadań i która realizuje te zadania przy pomocy swoich jednostek organizacyjnych, uzasadnione jest – pomimo, że podatnikiem podatku VAT jest Gmina – wyliczenie kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez jednostkę samorządu terytorialnego w oparciu o sposób określenia proporcji, obliczony odrębnie dla każdej jednostki organizacyjnej.

Wyliczony dla danej jednostki organizacyjnej sposób określania proporcji znajdzie zastosowanie do zakupów towarów i usług zarówno dokonywanych przez tę jednostkę organizacyjną, jak i przez jednostkę samorządu terytorialnego, wykorzystywanych jednak przez tę jednostkę organizacyjną do celów tzw. „mieszanych”.

Zgodnie z przywołanym wyżej art. 90 ust. 10 pkt 2, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta – z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy – ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak, że proporcja, która nie przekracza 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego. W sytuacji takiej bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż proporcja wyliczona zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy oraz prewspółczynnik, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy dla Szkoły Podstawowej nr (...) za rok 2017, 2018 i 2019 oraz Szkoły Podstawowej nr (...) za rok, tj. 2017, przekraczały 2%, w związku z tym - wbrew Państwu stwierdzeniu - nie można przyjąć, iż za te lata ww. proporcje dla wymienionych jednostek organizacyjnych wynosiły 0%.

Zatem, w odniesieniu do ponoszonych przez Państwa wydatków na modernizację energetyczną obiektów użyteczności publicznej budynków oświatowych, tj. Szkoły Podstawowej nr (...) za rok 2017, 2018 i 2019 oraz Szkoły Podstawowej nr (...) – za rok 2017, skoro efekty ww. projektu dla ww. budynków oświatowych wykorzystują Państwo wraz z Państwa jednostkami organizacyjnymi zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, i nie mają Państwo możliwości jednoznacznego przyporządkowania wydatków ponoszonych na realizację ww. inwestycji do celów prowadzonej działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, w pierwszej kolejności jesteście Państwo zobowiązani, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy, do obliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, przy uwzględnieniu przepisu § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

W dalszej kolejności, skoro towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu polegającej na modernizacji energetycznej budynków oświatowych są wykorzystywane przez Państwa wraz z Państwa jednostkami organizacyjnymi (tj. Szkołą Podstawową nr (...) oraz Szkołą Podstawową nr (...)) do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług i zwolnionych od podatku od towarów i usług i nie mają Państwo możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego w ramach realizacji ww. projektu do poszczególnych rodzajów czynności, jesteście Państwo zobowiązani do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z modernizacją budynków Szkoły Podstawowej nr (...) za rok 2017, 2018 i 2019 oraz Szkoły Podstawowej nr (...) za rok 2017, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z ust. 2a i następne ustawy z uwzględnieniem przepisów § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników oraz art. 90 ustawy.

Przy czym prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje Państwu pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samy Państwa stanowisko w ww. zakresie uznałem za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, co wynika z opisu sprawy, że wyliczony przez Państwa prewspółczynnik za lata 2018 i 2019 dla ww. Szkoły Podstawowej nr (...) wynosi 1%.

Zatem, w świetle przytoczonych przepisów, skoro wyliczony prewspółczynnik dla tej jednostki organizacyjnej nie przekroczył 2%, a Państwo uznają, że wynosi on 0%, to nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją projektu w części dotyczącej modernizacji energetycznej Szkoły Podstawowej nr (...) za lata 2018 i 2019.

Podsumowując, nie przysługuje Państwu za lata 2018 i 2019 prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją projektu w części dotyczącej modernizacji energetycznej Szkoły Podstawowej nr (...), bowiem prewspółczynnik wyliczony przez Państwa na podstawie art. 86 ust. 2a i następne ustawy nie przekracza 2% i uznają Państwo, że wynosi on 0%.

Przechodząc natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z ww. projektem w części dotyczącej Przedszkola Miejskiego Nr (...) należy wskazać, iż z opisu wynika, że proporcja dla ww. jednostki budżetowej wyliczona zgodnie z art. 90 ustawy za rok 2017, 2018 i 2019 wynosiła 0%.

Zatem, skoro proporcja wyliczona dla ww. jednostki budżetowej Gminy, tj. Przedszkola Miejskiego Nr (...) za rok 2017, 2018 i 2019 wynosiła 0%, to nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji w odniesieniu do Przedszkola Miejskiego Nr (...) za rok 2017, 2018 i 2019.

W związku z powyższym, nie mają Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. projektu w części dotyczącej budynku Przedszkola Miejskiego Nr (...) za rok 2017, 2018 i 2019 wykorzystywanego przez ww. jednostkę budżetową.

Zatem Państwa stanowisko w ww. zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone. W interpretacji udzielono zatem odpowiedzi wyłącznie w zakresie zadanego pytania, tj. prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości lub części przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy w odniesieniu do wydatków dotyczących projektu pn.: „(…)”. Natomiast kwestie dotyczące okresu przedawnienia oraz możliwych terminów dokonania przez Państwa odliczenia, nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Zauważyć należy, że rolą Organu jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności dokonanych wyliczeń i podanych kwot, zatem w niniejszej interpretacji Organ nie dokonywał oceny poprawności dokonanych wyliczeń proporcji.

Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie wskazania przez Państwa we wniosku, że „Gmina Miasta wraz ze swoimi jednostkami wykorzystuje efekty zrealizowanego projektu dla budynków oświatowych: Szkoły Podstawowej nr (...) (dawnej: Gimnazjum Nr (...)) w (...)., Szkoły Podstawowej Nr (...) w (...), Przedszkole Miejskie Nr (...) (dawnej: Szkoły Podstawowej Nr (...)) w (...) do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.” W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00