Interpretacja indywidualna z dnia 16 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.368.2024.1.ZK

1. Czy Spółka będzie zobowiązana do wykazania w korekcie wstępnej ujmowanej na załączniku CIT/ KW nadwyżki wartości bilansowej środków trwałych Spółki nad ich wartością podatkową jako przychód? 2. Czy Spółka, w przypadku stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w sposób nieprzerwany przez okres co najmniej 4 lat podatkowych, będzie zobowiązana do zapłaty podatku z tytułu w/w nadwyżki wykazanej w korekcie wstępnej?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 czerwca 2024 r., wpłynął Państwa wniosek z 26 czerwca 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy:

–Spółka będzie zobowiązana do wykazania w korekcie wstępnej ujmowanej na załączniku CIT/ KW nadwyżki wartości bilansowej środków trwałych Spółki nad ich wartością podatkową jako przychód;

–Spółka, w przypadku stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w sposób nieprzerwany przez okres co najmniej 4 lat podatkowych, będzie zobowiązana do zapłaty podatku z tytułu w/w nadwyżki wykazanej w korekcie wstępnej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 4 lipca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) w 2024 r. planuje wybrać ryczałt od dochodów spółek, o którym mowa w rozdziale 6b ustawy o CIT, jako stosowaną formę opodatkowania.

Spółka jest świadoma ustawowych wymogów związanych z „przejściem” na tę formę opodatkowania w trakcie roku (zwłaszcza ze sporządzeniem sprawozdania finansowego), a także z warunkami, które musi spełniać dany podmiot, aby w ogóle móc korzystać z ryczałtu od dochodów spółek.

Tym samym Spółka zaznacza, że zostaną spełnione warunki określone w rozdziale 6b ustawy o CIT, w szczególności zaś w art. 28j i 28k tej ustawy.

Niniejszy wniosek dotyczy jednak dwóch kwestii związanych z wyborem tzw. estońskiego CIT, a mianowicie:

1)nadwyżki wartości bilansowej środków trwałych Spółki nad ich wartością podatkową, a tym samym wykazania różnic przejściowych w sporządzanej korekcie wstępnej (w załączniku CIT/KW) oraz

2)wygaśnięcia zobowiązania podatkowego z tytułu dochodu wykazanego w korekcie wstępnej w przypadku stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w sposób nieprzerwany przez okres co najmniej czterech lat podatkowych.

W tym kontekście Spółka wskazuje, że na dzień sporządzania niniejszego wniosku o interpretację wartość bilansowa środków trwałych Spółki wynosi (…) zł, natomiast wartość podatkowa (…) zł. Różnica między tymi wartościami wynosi zatem (…) zł.

Powstałe różnice nie mają charakteru trwałego. Wynikają one z wysokości odpisów amortyzacyjnych przyjętych dla celów podatkowych i bilansowych.

Spółka zaznacza, że będzie stosowała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek w sposób nieprzerwany przez okres co najmniej 4 lat podatkowych.

Pytania

1.Czy Spółka będzie zobowiązana do wykazania w korekcie wstępnej ujmowanej na załączniku CIT/ KW nadwyżki wartości bilansowej środków trwałych Spółki nad ich wartością podatkową jako przychód?

2.Czy Spółka, w przypadku stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w sposób nieprzerwany przez okres co najmniej 4 lat podatkowych, będzie zobowiązana do zapłaty podatku z tytułu w/w nadwyżki wykazanej w korekcie wstępnej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 7aa ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatnik, który wybrał opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, jest obowiązany na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania tym ryczałtem sporządzić informację o przychodach, kosztach, dochodzie z przekształcenia oraz podatku należnym w związku z wyborem opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Powyższa informacja ujmowana jest jako tzw. korekta wstępna, którą należy złożyć na formularzu CIT/KW, będącym załącznikiem do zeznania podatkowego CIT-8, składanego za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania estońskim CIT. Celem korekty wstępnej jest wyeliminowanie skutków powstałych rozbieżności w rozliczeniach rachunkowych i podatkowych. Po wyborze ryczałtu od dochodów spółek przychody i koszty ustalane dla celów rachunkowych staną się bowiem również kategoriami podatkowymi.

W świetle art. 7aa ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o CIT w/w informacja o przychodach i kosztach powinna wykazywać:

1)przychody w kwocie odpowiadającej:

a) przychodom uwzględnionym, zgodnie z przepisami o rachunkowości, w wyniku finansowym netto podatnika za lata podatkowe poprzedzające pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli dotychczas nie zostały zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, oraz

b)kosztom zaliczonym do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ustawy o CIT w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli dotychczas nie zostały uwzględnione w wyniku finansowym netto podatnika zgodnie z przepisami o rachunkowości, oraz

2)koszty uzyskania przychodów w kwocie odpowiadającej:

a)przychodom zaliczonym do przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, w latach podatkowych poprzedzających pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli dotychczas nie zostały uwzględnione w wyniku finansowym netto podatnika zgodnie z przepisami o rachunkowości, oraz

b)kosztom uwzględnionym, zgodnie z przepisami o rachunkowości, w wyniku finansowym netto podatnika za lata podatkowe poprzedzające pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli dotychczas nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ustawy o CIT.

Zasadniczo wykazanie przychodów lub kosztów uzyskania przychodów nie będzie konieczne w sytuacji, gdy dana kategoria jest różnicą o charakterze trwałym. Takie trwałe różnice mogą wynikać z nieuznawania danej kategorii za przychód lub koszt na podstawie przepisów o rachunkowości. O konieczności wykazywania jedynie przejściowych, a nie trwałych, różnic przesądza brzmienie przepisów objętych w/w art. 7aa ustawy o CIT, które odwołują się do braku „dotychczasowego” uwzględnienia danej kategorii w wyniku finansowym netto podatnika zgodnie z przepisami o rachunkowości.

W tym kontekście w Przewodniku do ryczałtu od dochodów spółek, wydanym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych i stanowiącym objaśnienia podatkowe, wskazano m.in., że dla celów korekty wstępnej do przychodów zalicza się kwotę różnicy między amortyzacją środka trwałego dla celów rachunkowych i podatkowych, np. w sytuacji gdy środek trwały został podatkowo zamortyzowany w oparciu o odpis jednorazowy, a rachunkowe odpisy będą kontynuowane w okresie opodatkowania ryczałtem (s. 12 Przewodnika...).

Tożsame stanowisko zajmuje również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji z 14 czerwca 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.282.2023.1.MW, za prawidłowe uznano stanowisko wnioskodawcy, który stosował wyższe stawki amortyzacji podatkowej niż stawki stosowane dla celów bilansowych. Wnioskodawca wykazywał przy tym przejściową różnicę pomiędzy wynikiem bilansowym i podatkowym. W tej sytuacji nadwyżka amortyzacji podatkowej nad amortyzacją bilansową została uwzględniona dla celów korekty wstępnej jako przychód – z uwagi na fakt, że część podatkowych odpisów amortyzacyjnych została rozliczona w wyniku podatkowym w poprzednich okresach i jednocześnie nie została jeszcze uwzględniona w wyniku finansowym wnioskodawcy.

Podobnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał w interpretacji indywidualnej z 5 lipca 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.235.2022.1.DP.

W niniejszej sprawie stwierdzić zatem należy, że nadwyżka między wartością bilansową, a podatkową środków trwałych, będąca różnicą o charakterze przejściowym, powinna zostać wykazana przez Spółkę w korekcie wstępnej sporządzanej na potrzeby opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jako przychód.

Ad. 2

Nie oznacza to jednak, że od w/w nadwyżki Spółka powinna zapłacić należny podatek dochodowy.

Zgodnie bowiem z art. 7aa ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT, podatnik dokonuje zapłaty podatku należnego z tytułu różnicy między przychodami a kosztami ujętymi w korekcie wstępnej z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek - ale tylko jeżeli podatnik stosował to opodatkowanie krócej niż cztery lata podatkowe.

Natomiast, w przypadku stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (estońskim CIT) w sposób nieprzerwany przez okres co najmniej czterech lat podatkowych zobowiązanie podatkowe z tytułu korekty wstępnej wygasa w całości (tak w/w art. 7aa ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT).

Co za tym idzie, jeżeli Spółka będzie korzystać z estońskiego CIT, przez co najmniej 4 lata podatkowe - i w tym czasie będzie spełniać wszystkie ustawowe przesłanki wymagane dla tej formy opodatkowania - to obowiązek zapłaty podatku od nadwyżki wartości bilansowej środków trwałych nad ich wartością podatkową nigdy nie wystąpi.

Powyższą konkluzję potwierdzają również przywoływane już wyżej objaśnienia podatkowe. Przykładowo, na s. 13 Przewodnika do ryczałtu od dochodów spółek stwierdzono: „W przypadku ustalenia przychodów i kosztów z tytułu korekty wstępnej, podatnik dokonuje zapłaty podatku należnego od tego dochodu z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Jeżeli jednak podatnik stosował to opodatkowanie cztery lata podatkowe lub dłużej, w sposób nieprzerwany, zobowiązanie podatkowe z tego tytułu wygasa w całości”.

Podkreślić przy tym trzeba, że - jak stanowi przepis art. 14n § 4 pkt 1 Ordynacji podatkowej - zastosowanie się przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym do objaśnień podatkowych powoduje objęcie go ochroną przewidzianą w art. 14k-14m tej ustawy, w tym m.in. ochroną, pod pewnymi warunkami, przed ewentualną zapłatą podatku w zakresie objętym objaśnieniami podatkowymi.

Podsumowując, obowiązek zapłaty podatku od kwoty wykazanej w korekcie wstępnej, może wystąpić jedynie w przypadku rezygnacji lub utraty przez Spółkę prawa stosowania ryczałtu od dochodów spółek w okresie krótszym niż cztery lata podatkowe. W takim wypadku właściwą stawką podatku byłoby 19% (zob. art. 7aa ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT). Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisem art. 7aa ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT zapłata tego podatku i tak nastąpiłaby dopiero z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania estońskim CIT, a nie w samym momencie przejścia na tę formę opodatkowania lub złożenia załącznika CIT/KW.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 7aa ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Zgodnie natomiast z art. 7aa ust. 2 ustawy o CIT,

W myśl art. 7aa ust. 3 ustawy o CIT,

Podatnik na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, zobowiązany jest sporządzić informację o przychodach podatkowych oraz kosztach uzyskania przychodów wynikających z różnic ich ujmowania dla celów podatkowych i rachunkowych - tzw. korektę wstępną. Przychody i koszty przypisuje się odpowiednio do źródła przychodów, z których generowane są te przychody i koszty, tj. albo do zysków kapitałowych albo do dochodów osiągniętych z innych źródeł przychodów. W ramach ww. rozliczenia podatnik powinien:

- zaliczyć do przychodów podatkowych:

a)przychody dotychczas wyłącznie rachunkowe;

b)koszty dotychczas wyłącznie podatkowe;

- zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów:

a)przychody dotychczas wyłącznie podatkowe;

b)koszty dotychczas wyłącznie rachunkowe.

Efektem korekty wstępnej przychodów i kosztów jest wyeliminowanie:

- podwójnego opodatkowania tych samych przychodów,

- możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych przychodów,

- podwójnego odliczenia tych samych kosztów,

- możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych kosztów.

Dzięki wskazanemu rozliczeniu przychodów i kosztów podatnik dokonuje ujednolicenia swoich rozliczeń podatkowych i rachunkowych, gdyż po wyborze ryczałtu od dochodów spółek przychody i koszty podatnika ustalane dla celów rachunkowych staną się również kategoriami podatkowymi.

Nadrzędnym celem art. 7aa ustawy o CIT, jest zapobieganie podwójnemu zaliczeniu danej kategorii do przychodów lub kosztów, jak również do nieopodatkowania pewnych przepływów.

Korekta powinna mieć zastosowanie do różnic przejściowych między wynikiem finansowym, a podatkowym podatnika. Jak wynika z art. 7aa ust. 3 ustawy o CIT, przepisów ust. 2 pkt 1-2 nie stosuje się do przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 4, oraz kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, z wyjątkiem tych przychodów i kosztów, które podlegają rozliczeniu w innych terminach lub okresach zgodnie z przepisami o rachunkowości. Celem tego przepisu jest wskazanie, iż korekta wstępna przychodów dotyczy tych kategorii, które są rozpoznawane dla celów podatkowych (wg zasad ogólnych CIT).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że wniosek dotyczy dwóch kwestii związanych z wyborem tzw. estońskiego CIT, a mianowicie: 1) nadwyżki wartości bilansowej środków trwałych Spółki nad ich wartością podatkową, a tym samym wykazania różnic przejściowych w sporządzanej korekcie wstępnej (w załączniku CIT/KW) oraz 2) wygaśnięcia zobowiązania podatkowego z tytułu dochodu wykazanego w korekcie wstępnej w przypadku stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w sposób nieprzerwany przez okres co najmniej czterech lat podatkowych.

Wskazali Państwo, że na dzień sporządzania niniejszego wniosku o interpretację wartość bilansowa środków trwałych Spółki wynosi (…) zł, natomiast wartość podatkowa (…) zł. Różnica między tymi wartościami wynosi zatem (…) zł. Powstałe różnice nie mają charakteru trwałego. Wynikają one z wysokości odpisów amortyzacyjnych przyjętych dla celów podatkowych i bilansowych. Zaznaczyli Państwo, że Państwa Spółka będzie stosowała opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek w sposób nieprzerwany przez okres co najmniej 4 lat podatkowych.

Skoro podatnik na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, zobowiązany jest sporządzić informację o przychodach podatkowych oraz kosztach uzyskania przychodów wynikających z różnic ich ujmowania dla celów podatkowych i rachunkowych tzw. korektę wstępną, to są Państwo zobowiązani do wykazania w korekcie wstępnej ujmowanej na załączniku CIT/KW nadwyżki wartości bilansowej środków trwałych Spółki nad ich wartością podatkową, jako przychód.

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie zobowiązana do wykazania w korekcie wstępnej ujmowanej na załączniku CIT/KW nadwyżki wartości bilansowej środków trwałych Spółki nad ich wartością podatkową jako przychód, jest prawidłowe.

Stosownie do art. 7aa ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 7aa ust. 5 pkt 1 ustawy o CIT,

W przypadku podatnika (spółki będącej podatnikiem CIT), który nie powstał z przekształcenia, obowiązek zapłaty podatku od dochodu z tytułu korekty wstępnej powstaje z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli podatnik taki stosował to opodatkowanie krócej niż cztery lata podatkowe.

Jeżeli jednak podatnik stosował ryczałt w sposób nieprzerwany przez okres dłuższy niż cztery lata podatkowe, zobowiązanie podatkowe z tytułu dochodu od korekty wstępnej wygasa w całości.

Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia, czy Spółka będzie zobowiązana do wykazania w korekcie wstępnej ujmowanej na załączniku CIT/KW nadwyżki wartości bilansowej środków trwałych Spółki nad ich wartością podatkową jako przychód, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna nie dotyczy potwierdzenia, że spełniają Państwo warunki uprawniające do skorzystania z ryczałtu od dochodów spółek określonych w art. 28j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).