Interpretacja indywidualna z dnia 16 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.238.2024.2.AG
Nabycie lokalu mieszkalnego w sytuacji wcześniejszego posiadania domu w Belgii.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest nieprawidłowe
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 17 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia lokalu mieszkalnego. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie pismem z 3 lipca 2024 r. (data wpływu 8 lipca 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan obywatelem Królestwa Belgii i nie posiada Pan obywatelstwa polskiego. (…) 2023 r. na stałe przeprowadził się Pan do Polski.
W 2002 r. w ramach podziału majątku po rozwodzie sprzedał Pan swój dom w Belgii. W (…) 2023 r. sprzedał Pan dom w Belgii, który odziedziczył Pan po śmierci matki – Pana udział w spadku wynosił 1/2. (…) 2023 r. kupił Pan mieszkanie w (…). Zapłacił Pan podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie (…).
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:
(…) 1992 r. wraz z Pana ówczesną żoną, z którą posiadał Pan wspólnotę majątkową, kupił Pan dom położony w Belgii. (…) 2003 r. (dane skorygowane w stosunku do wniosku) – po rozwodzie z ówczesną żoną (…) – dom został sprzedany. Ponieważ w małżeństwie obowiązywała wspólność majątkowa, każdy z małżonków posiadał 50% udziału w majątku. W 2023 r., po śmierci Pana matki, został Pan spadkobiercą domu położonego również w Belgii. Spadkobiercami byli Pan oraz Pana siostra (…), zamieszkała w Belgii. Pana udział w spadku wynosił 50%. (…) 2023 r. dom ten także został sprzedany.
Oświadcza Pan, że przed zakupem mieszkania w (…) nigdy w Polsce nie posiadał Pan żadnej nieruchomości.
Pytanie
Czy na podstawie powyżej przedstawionych faktów należy się Panu zwrot zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, należy się Panu zwrot zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nigdy na terenie Polski nie posiadał Pan żadnych nieruchomości.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy:
Podatkowi podlegają: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.
Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie sprzedaży – na kupującym.
W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.
Wartość rynkową określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy, w myśl którego:
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:
a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%,
b) innych praw majątkowych − 1%.
Jak wynika z powołanych przepisów – umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym,
Przy czym, w myśl art. 9 pkt 17 ww. ustawy:
Zwalnia się od podatku następujące czynności cywilnoprawne:
Sprzedaż, której przedmiotem jest prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, jeżeli kupującym jest osoba fizyczna lub osoby fizyczne, którym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Z treści przepisu art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie sprzedaż, której przedmiotem jest:
- prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,
- prawo własności budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
- spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu dotyczące lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego,
pod warunkiem, że kupującemu/kupującym w dniu sprzedaży i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Z przedstawionego opisu zdarzenia wynika, że kupił Pan mieszkanie w (…) i jest to Pana pierwsze mieszkanie w Polsce. Do (…) 2003 r. był Pan współwłaścicielem domu w Belgii, nabytego razem z ówczesną żoną. Ponadto w 2023 r. nabył Pan – w drodze spadku po matce – 1/2 udziału własności domu położonego również w Belgii. Przed zakupem mieszkania w (…) obie nieruchomości zostały sprzedane.
Uważa Pan, że należy się Panu zwrot – zapłaconego z tytułu zakupu mieszkania – podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ nie posiadał Pan wcześniej żadnych nieruchomości na terenie Polski.
Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.
Z powołanego przepisu wynika, że w przypadku nabycia prawa własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, budynku mieszkalnego jednorodzinnego, spółdzielczego własnościowego prawo do lokalu dotyczącego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego zwolnienie przysługuje wyłącznie osobom, którym w dniu nabycia i przed tym dniem nie przysługiwało żadne z tych praw ani udział w tych prawach, chyba że udział ten nie przekracza lub nie przekraczał 50% i został nabyty w drodze dziedziczenia.
Z treści wniosku wynika, że w 2023 r. nabył Pan – w drodze dziedziczenia – udział 1/2 domu położonego w Belgii, który został sprzedany w tym samym roku. Fakt ten nie stanowi przeszkody aby mógł Pan skorzystać ze zwolnienia opisanego w art. 9 pkt 17 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednak od (…) 1992 r. do (…) 2003 r. był Pan właścicielem innego domu w Belgii. Nieruchomość ta została nabyta – na współwłasność z Pana ówczesną żoną – na podstawie umowy sprzedaży, a to oznacza, że nie spełnia Pan warunków do skorzystania z ww. zwolnienia. Bez znaczenia pozostaje w tej sytuacji fakt, że zakupiona nieruchomość znajdowała się za granicą, tj. w Belgii.
Z przedmiotowego zwolnienia w żaden sposób nie wynika, by kwestia położenia nieruchomości, miała wpływ na możliwość zastosowania omawianego zwolnienia. Ustawodawca nie uzależnił bowiem prawa do zwolnienia od nieposiadania substancji mieszkaniowej tylko na terytorium Polski.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.