Interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.265.2024.2.MD

Możliwość odliczenia przez ojca połowy ulgi prorodzinnej na czterech małoletnich synów w sytuacji, gdy ich miejsce zamieszkania jest w miejscu zamieszkania matki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 5 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 czerwca 2024 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan ojcem 4 synów w wieku 4, 12, 17 i 18 lat (18 lat od (...) 2024 r. – uczy się).

(...) 2022 r. Sąd Okręgowy rozwiązał Pana związek z matką dzieci powierzając wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dzieci przy matce. Sąd zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowywania małoletnich. Wyrok jest prawomocny. Do dnia rozwodu trwała wspólnota majątkowa. Posiada Pan stały i regularny kontakt z synami, zgodnie z ustaleniami sądowymi (co drugi weekend i każda środa, święta w latach nieparzystych, połowa ferii zimowych i wakacji letnich), a także na wniosek dzieci, zgodnie z ugodą mediacyjną. Dba Pan o rozwój zainteresowań synów, m.in. opłacając zajęcia dodatkowe (piłka nożna, siłownia, narty). Regularnie opłaca Pan alimenty oraz w ramach możliwości – kieszonkowe. Kupuje Pan odzież, zabawki. Zabiera Pan dzieci do kina, teatru, na wakacje.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W latach 2022 i 2023 podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu – na stałe mieszkał Pan w kraju.

W ww. okresie uzyskiwał Pan dochody opodatkowane według skali podatkowej z tytułu umowy o pracę oraz umów zleceń.

W roku 2022 do (...) pozostawał Pan w związku małżeńskim z matką Pana czterech synów, lecz nie zamieszkiwaliście wspólnie. W roku 2023 miejsce zamieszkania dzieci nie było takie same jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – dzieci zgodnie z wyrokiem Sądu miały miejsce zamieszkania przy matce.

W wyroku z (...) 2022 r. Sąd nie określił opieki naprzemiennej. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi Sąd powierzył obojgu rodzicom ustalając miejsce pobytu przy matce dzieci, zobowiązał przy tym obie strony do ponoszenia kosztów utrzymywania i wychowania małoletnich.

W roku 2022 od (...) wykonywał Pan władzę rodzicielską w powtarzających się okresach o porównywalnym wymiarze czasowym (zgodnie z ugodą mediacyjną na zlecenie Sądu Okręgowego w (...) sygn. akt (...)):

-każda środa;

-co drugi weekend od piątku do niedzieli;

-spotkania z synami z ich inicjatywy w pozostałym czasie z czego mają możliwość korzystać i z czego korzystali;

-naprzemiennie święta Bożego Narodzenia i Wielkanocne;

-połowa ferii zimowych i połowa wakacji letnich,

oraz jakościowym (zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym art. 96 pkt 1). Troszczył się Pan o:

-potrzeby bytowe – do (...) 2022 r. był Pan jedynym żywicielem rodziny zapewniając wszelkie potrzeby bytowe synów i ich matki;

-rozwój fizyczny – zapewniał Pan opiekę zdrowotną – wizyty u lekarzy, opłacał Pan zajęcia sportowe, wejścia do aqua parków, sal zabaw dla najmłodszych, wspólnie z dziećmi uprawialiście turystykę pieszą, wspierał Pan realizację pasji synów;

-rozwój duchowy – wspólne wyjścia do instytucji kulturalnych – teatr, kino, muzea, itp., troska o sytuację szkolną synów.

W roku 2023 wykonywał Pan władzę rodzicielską w powtarzających się okresach o porównywalnym wymiarze czasowym (zgodnie z wyrokiem Sądu):

-każda środa;

-co drugi weekend od piątku do niedzieli;

-spotkania z synami z ich inicjatywy w pozostałym czasie z czego mają możliwość korzystać i z czego korzystali;

-naprzemiennie święta Bożego Narodzenia i Wielkanocne;

-połowa ferii zimowych i połowa wakacji letnich,

oraz jakościowym (zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym art. 96 pkt 1). Troszczył się Pan o:

-potrzeby bytowe – wynajem odpowiedniego mieszkania, zakup odzieży i butów, pomocy szkolnych, kieszonkowe itp.;

-rozwój fizyczny – zapewniał Pan opiekę zdrowotną – wizyty u lekarzy, opłacał Pan zajęcia sportowe, siłownię, wejścia do aqua parków, sal zabaw dla najmłodszych, wspólnie z dziećmi uprawialiście turystykę pieszą, wspierał Pan realizację pasji synów;

-rozwój duchowy – wspólne wyjścia do instytucji kulturalnych – teatr, kino, muzea, itp., troska o sytuację szkolną synów.

Żadne z Pana dzieci w 2022 r. i 2023 r., na podstawie orzeczenia sądu, nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Pomiędzy Panem, a matką dzieci nie doszło do porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za rok 2022 i 2023.

W latach 2022 i 2023 w stosunku do Pana dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ani z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W latach 2022 i 2023 w stosunku do Pana dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń.

W latach 2022 i 2023 w stosunku do Pana dzieci nie miały zastosowania przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytanie

Czy należy się Panu połowa ulgi na dzieci za rok 2022 i 2023?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku braku porozumienia między Panem a matką dzieci, gdy zgodnie z orzeczeniem sądu wspólnie wykonujecie władzę rodzicielską nad małoletnimi, należy się Panu odliczenie na dzieci w wysokości 50% na każde z nich.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Na podstawie art. 27f ust. 2 wskazanej ustawy:

W myśl art. 27f ust. 2a powołanej ustawy:

Stosownie do art. 27f ust. 2b cytowanej ustawy:

Art. 27f ust. 2c przytoczonej ustawy stanowi, że:

Z art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Na mocy art. 27f ust. 4 ww. ustawy:

W świetle art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Art. 26 § 1 i § 2 przywołanego Kodeksu stanowi, że:

Zgodnie z art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 27f ust. 7 omawianej ustawy stanowi:

Według art. 6 ust. 8 ww. ustawy:

Na gruncie art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Stosownie do art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Art. 95 § 1 cytowanego Kodeksu stanowi, że:

Z art. 97 § 1 przytoczonego Kodeksu wynika, że:

Wedle art. 107 omawianego Kodeksu:

Jak wynika z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską.

Samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne realizowanie, czyli wykonywanie obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych, po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka, czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Brzmienie art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzice mogą odliczyć od podatku:

a)w dowolnej proporcji przez nich ustalonej,

b)w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy:

-zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub

-gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.

Natomiast w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Co istotne, ww. przepis wskazuje jedynie na podział przysługującej rodzicom ulgi prorodzinnej i nie pozbawia on samego prawa do odliczenia. Prawo do ulgi – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – przysługuje zatem na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego podatnik wykonywał władzę rodzicielską.

Z kolei, przepis art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dotyczy rodziców wspólnie wykonujących władzę rodzicielską, tzn. nie mają oni obowiązku ani możliwości dzielenia ulgi na dni.

Podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Uwzględniając powyższe – na tle przedstawionego opisu sprawy – uznać należy, że skoro Sąd rozwiązując Pana związek małżeński przez rozwód powierzył obojgu rodzicom władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi, ustalając ich miejsce pobytu przy matce oraz nie orzekł opieki naprzemiennej, Pana kontakty z dziećmi odbywały się zgodnie z ustaleniami sądowymi oraz ugodą mediacyjną, w roku 2022 i 2023 nie zamieszkiwaliście wspólnie, to biorąc pod uwagę, że nie porozumiał się Pan z byłą żoną co do wysokości odliczenia ulgi prorodzinnej na czworo małoletnich dzieci, wobec których wykonywał władzę rodzicielską – nie jest Pan uprawniony do dokonania odliczenia 50 % kwoty ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na ww. dzieci za każdy miesiąc roku 2022 i 2023, w którym wspólnie z ich matką wykonywał władzę rodzicielską nad małoletnimi.

Do Pana sytuacji znajdzie bowiem zastosowanie zdanie czwarte przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny.

Tym samym Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.